Το μάλλον αιφνιδιαστικό νέο τριμερές σύμφωνο AUKUS των ΗΠΑ, Βρετανίας και Αυστραλίας, το οποίο στοχεύει ευθέως την Κίνα, μπορεί να ερμηνευτεί και σαν προσπάθεια των αγγλοσαξονικών χωρών να περιφρουρήσουν τα δικά τους στενά συμφέροντα αδιαφορώντας για τα συνολικώς δυτικά, τα ευρωπαϊκά, τα ΝΑΤΟϊκά.

Η ανταπόκριση από την Ουάσινγκτον για την Corriere della Sera εντοπίζει στη στρατηγική που έχουν χαράξει οι ΗΠΑ όσον αφορά το κινεζικό ζήτημα ήδη από την εποχή των Τραμπ και Πομπέο, αλλά και στη συγκυρία: με το AUKUS ο Μπάιντεν «επιστρέφει στην παγκόσμια σκηνή με ένα δυνατό μήνυμα» και σε χρονική στιγμή κατά την οποία υφίσταται σκληρή κριτική εξαιτίας της απόφασής του να αποχωρήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν και να παραδοθεί η χώρα στους Ταλιμπάν.

Υστερα από τα ανακοινωθέντα, η ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας αναμένεται να αυξηθεί ξανά, αφού η Δημοκρατική διοίκηση των ΗΠΑ καθιστά σαφές με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι ο Νο1 εχθρός της Αμερικής είναι η Κίνα. Οι παρεξηγήσεις και οι τριβές με τους Ευρωπαίους είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθούν και, ενδεχομένως, να λάβουν μεγάλες διαστάσεις.

Ναι, το AUKUS έσβησε από τον χάρτη του Ειρηνικού το ΝΑΤΟ, όμως μόλις στις 14 του περασμένου Ιουνίου, όπως υπενθυμίζει η ανταπόκριση, στη Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας οι Ευρωπαίοι συμφώνησαν να επανεξετάσουν τη «στρατηγική αντίληψη» εισάγοντας τον καινοφανή όρο «κινεζική απειλή». Να τι είπαν τότε: «Η αυξανόμενη επιρροή της Κίνας και οι διεθνείς πολιτικές της μπορούν να καταστούν προκλήσεις τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε από κοινού ως Ατλαντική Συμμαχία». Αυτό το «από κοινού», πάντως, με το AUKUS πήγε περίπατο.

Στην παράγραφο 55 των συμπερασμάτων εκείνου του μίτινγκ οι ΝΑΤΟϊκοί ανέφεραν ότι «οι φιλοδοξίες και η επιθετική συμπεριφορά της Κίνας αποτελούν συστηματική πρόκληση για τη διεθνή τάξη», ότι «η Κίνα επεκτείνει γρήγορα το πυρηνικό της οπλοστάσιο, με περισσότερες κεφαλές και μεγάλο αριθμό εξελιγμένων εργαλείων εκτόξευσης», ότι «σε στρατιωτικό επίπεδο συνεργάζεται με τη Ρωσία» κ.ά.

Δηλαδή οι ΝΑΤΟϊκοί δήλωναν παρόντες στον αντικινεζικό αγώνα, όμως ο Μπάιντεν προτίμησε να ενισχύσει τον παραδοσιακό άξονα με τη Βρετανία, σνομπάροντας όλους τους άλλους που δεν χωρούν στο αγγλοσαξονικό πλαίσιο. Μάλιστα την ερχόμενη εβδομάδα ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον θα γίνει δεκτός στον Λευκό Οίκο. Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο ανταποκριτής είναι ότι, παρά τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ παραμένουν «τραχιές».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News