Οι φήμες γύρω από το όνομα του νικητή της «Χρυσής Μπάλας» οργίαζαν, ήδη, από την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου, τη μέρα που ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία του France Football για την ανάδειξη του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της Χρονιάς. Δεν θα ήταν, ούτε ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ούτε ο Λιονέλ Μέσι. Επειδή, και οι δυο, απογοήτευσαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας. Για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία, το πιο σημαντικό ατομικό βραβείο θα κατέληγε στα χέρια ενός τρίτου. Ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός; Οπωσδήποτε Γάλλος. Κάποιος από τους θριαμβευτές του Μουντιάλ. Ακόμη πιθανότερο, κάποιος Γάλλος που κατέκτησε και το Champions League (Βαράν), ή το Europa League (Γκριεζμάν).

Λίγες μέρες αργότερα, στις 21/11, η Corriere dello Sport «γνώριζε» τους τρεις πρώτους: Μόντριτς, Εμπαπέ, Βαράν. Κι όχι μόνο, αλλά εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στον πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, απαξιώνοντας τον ίδιο τον θεσμό της «Χρυσής Μπάλας». Το άρθρο, το οποίο υπέγραφε ο διευθυντής της ιταλικής εφημερίδας, Ιβάν Τζατσαρόνι, υπό τον τίτλο «Ο παράγοντας Φλορεντίνο», ανέφερε ότι το βραβείο έπρεπε να καταλήξει στον Γκριεζμάν, όμως «ο Γάλλος έχει ένα μειονέκτημα: αγωνίζεται στην άλλη μεγάλη ομάδα της Μαδρίτης, την οποία απεχθάνεται ο Πέρεθ». Ο δημοσιογράφος επεσήμαινε ότι το France Football «αγνοεί το ποδόσφαιρο και τους πρωταθλητές». Οχι μόνον τον Γκριεζμάν, που ήταν «φαινόμενο στη Ρωσία και τη La Liga», αλλά και τον Κριστιάνο με τα 55 γκολ σε 55 αγώνες τη σεζόν 2017-2018.

Μόντριτς «έβλεπε», στις 27/11, και ο ισπανικός ραδιοσταθμός Onda Cero (με δεύτερο τον Ρονάλντο και τρίτο τον Γκριεζμάν), αλλά και το Sky Italia. Ολα τα σχετικά ρεπορτάζ που ακολούθησαν, συμφωνούσαν σε ένα πράγμα: ότι η «Χρυσή Μπάλα» του 2018 θα κυλήσει σε γήπεδο της Μαδρίτης. Είτε στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» (Μόντριτς, Βαράν), είτε στο «Ουάντα Μετροπολιτάνο» (Γκριεζμάν). Είναι η πρώτη φορά από τότε που ο Κριστιάνο και ο Λίο μονοπωλούν το βραβείο, που ανήμερα της τελετής δεν είμαστε 100% βέβαιοι για τον νικητή. Αλλά και η πρώτη φορά που οι πιθανολογούμενες επιλογές έχουν ξεσηκώσει τέτοιες αντιδράσεις.

Πολλοί -άσοι του παρελθόντος και προπονητές- θέλουν να πάρει το βραβείο ο Βαράν. Αφενός, γιατί πρωταγωνίστησε στην κατάκτηση και του Μουντιάλ (από τη Γαλλία), και του Champions League (από τη Ρεάλ). Και, αφετέρου, επειδή στο πρόσωπό του ο θρίαμβος της Γαλλίας θα επιβραβευόταν ως ομαδική επιτυχία -τέτοια ήταν- παρά ως κατόρθωμα κάποιου σούπερ-σταρ της ομάδας (του Γκριεζμάν, του Πογκμπά, ή του Εμπαπέ). Αλλά, ο Βαράν δεν φαίνεται να έχει τύχη, επειδή… παίζει σε λάθος θέση. Μόνον τρεις αμυντικοί έχουν κερδίσει αυτή τη μεγάλη διάκριση, από το 1956 μέχρι σήμερα.

Ο πρώτος ήταν, το 1972, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, που μέσα στη χρονιά είχε κατακτήσει την Μπουντεσλίγκα και το Κύπελλο Εθνών (όπως λεγόταν, τότε, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ο δεύτερος, 20 χρόνια αργότερα, ένας άλλος Γερμανός, ο Ματίας Ζάμερ, που έπαιζε σε ρόλο λίμπερο στην Ντόρτμουντ και στο Euro της Αγγλίας. Τρίτος (και τελευταίος μέχρι σήμερα) ήταν, το 2006, ο Φάμπιο Καναβάρο, αρχηγός των «Ατζούρι» στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας. Το «Τείχος του Βερολίνου», όπως τον είπαν, βοήθησε την ομάδα του να κρατήσει το «μηδέν» σε πέντε ματς (ρεκόρ) σε εκείνο το τουρνουά, χωρίς να αντικρύσει ούτε μία κίτρινη κάρτα στα 690 λεπτά που αγωνίστηκε.

Κάποιοι άλλοι επιμένουν στις… σταθερές αξίες. Ο Φερνάντο Σάντος ήθελε να δει νικητή -ποιον άλλον;- τον Ρονάλντο, ενώ ο (αμούστακος, πλέον) πρώην τεχνικός της εθνικής Ισπανίας, Βιθέντε ντελ Μπόσκε, δήλωσε ότι «το βραβείο χάνει την αξία του, όταν δεν βραβεύεται ο Μέσι, ο καλύτερος παίκτης του κόσμου». Σε κάθε περίπτωση -λένε-, εάν πρόκειται να μην το πάρει κάποιο από τα δυο «ιερά τέρατα» του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ας δοθεί, τουλάχιστον, σε έναν παγκόσμιο πρωταθλητή. Σε κάποιον από τους εννέα Γάλλους που περιλαμβάνονται στους 30 υποψήφιους.

Ναι, αλλά σε ποιον; Ο Πολ Πογκμπά ήταν εξαιρετικός στα γήπεδα της Ρωσίας, όμως με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε πολλά. Ο Κιλιάν Εμπαπέ ήταν χάρμα οφθαλμών στο Μουντιάλ, όμως η Παρί του δεν προχώρησε στο Champions League, ενώ στο γαλλικό πρωτάθλημα αντιμετωπίζει πολύ χαμηλό ανταγωνισμό εντός συνόρων. Ο Βαράν, είπαμε. Κανείς δεν θέλει για «ήρωα» έναν αμυντικό. Απομένει ο Αντουάν Γκριεζμάν. Οδήγησε την Ατλέτικο Μαδρίτης στην κατάκτηση του Europa League (πετυχαίνοντας δύο γκολ στον τελικό), ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν ο πιο σταθερός παίκτης της Γαλλίας. Θα άξιζε να γίνει ο πέμπτος Γάλλος που παίρνει τη «Χρυσή Μπάλα», μετά τον Κοπά (1958), τον Πλατινί (1983, 1984 και 1985), τον Παπέν (1991) και τον Ζιντάν (1998).

Οι πληροφορίες, όμως, επιμένουν: πρωταγωνιστής της αποψινής βραδιάς στο Παρίσι θα είναι ο Μόντριτς. Γιατί το βραβείο είναι ατομικό, και κανένας άλλος παίκτης μέσα στο 2018 δεν κατάφερε όσα εκείνος. Κατέκτησε το Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης και (κυρίως) οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας του, σχεδόν μόνος του, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, δίνοντας και την τελευταία του ανάσα. Γι’ αυτό, στη Ρωσία αναδείχτηκε σε MVP του τουρνουά. Υστερα κέρδισε το βραβείο του «Παίκτη της Χρονιάς» από την UEFA, και το «The Best 2018» της FIFA. Γιατί όχι και τη «Χρυσή Μπάλα»;

Θα είναι ο Μόντριτς, τελικώς, ο νικητής; Μόλις αρχίσει η εκδήλωση, με μια ματιά στην αίθουσα θα το καταλάβουμε. Ο Γκριεζμάν δεν θα είναι εκεί. Θεωρεί ότι αυτό το βραβείο ήταν, δικαιωματικά, δικό του. Ούτε ο Κριστιάνο, βεβαίως. Θα προτιμήσει να απαξιώσει τον θεσμό που του έχει χαρίσει πέντε διακρίσεις, παρά να δει το αγαλματίδιο σε ξένα χέρια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News