Η επιστήμη δεν έφτασε εδώ που έφτασε χωρίς μεγάλες θυσίες από τους τετράποδους φίλους και εχθρούς του ανθρώπου.

Δεν είναι μόνο πειραματόζωα που πέθαναν -συχνά κάτω από τραγικές και οδυνηρές συνθήκες- για να μπορεί ο άνθρωπος να έχει μια καλύτερη ζωή. Οι εξίσου τραγικοί όσο και αδόκητοι θάνατοι μικρών ζώων ήρθαν αντιμέτωπα με τις μηχανές του ανθρώπου συμπληρώνουν τον μακρύ κατάλογο.

Ας πούμε σαν ένα πετροκούναβο που προσπάθησε τον Νοέμβριο να περάσει σε περιφραγμένο χώρο στον επιταχυντή CERN στην Ελβετία και κεραυνοβολήθηκε από ρεύμα υψηλής τάσης, προκαλώντας μάλιστα διακοπή στην ηλεκτροδότηση του εργαστηρίου.

Η καψαλισμένη γούνα του κουναβιού είναι η απόδειξη ότι το ζωάκι πέθανε άδοξα προσπαθώντας να περάσει στο χώρο, αλλά το εμπόδισαν τα 18.000 βολτ ενός καλωδίου.

Τα κουνάβια έχουν την τάση να ροκανίζουν με τα δόντια τους τα καλώδια και τέτοια περιστατικά είναι συχνά. Αλλο ένα τον περασμένο Μάρτιο είχε προκαλέσει ζημιά που έκανε μια εβδομάδα για να αποκατασταθεί, αλλά και αυτό πέθανε από ηλεκτροπληξία.

Σήμερα πλέον επιδεικνύεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Ρότερνταμ σε μια έκθεση που οργάνωσε ο Κέες Μέλικερ, ο επικεφαλής του Μουσείου. Την ίδια μεταθανάτια μοίρα έχουν και άλλα ζώα που χάλασαν τα σχέδια των επιστημόνων και όχι μόνο, γράφει ο Guardian.

Είναι μεταξύ τους ένα χελιδόνι που σαμποτάρισε μια προσπάθεια για τα περισσότερα ντόμινο ρίχνοντας 23.000 κομμάτια. Το ρεκόρ δεν έγινε και το χελιδόνι πέθανε από πυροβολισμό.

Είναι ακόμη ένα λυκόψαρο το οποίο κατάπιε ένας νεαρός άνδρας στην Ολλανδία που τηρούσε ένα περίεργο έθιμο να καταπίνει ένα ψάρι μαζί με τη μπίρα του. Το ψάρι έβγαλε αγκάθια όταν προσπαθούσε να το καταπιεί και, μπορεί να μην έζησε, κατάφερε όμως να στείλει τον 28χρονο στην εντατική για μια εβδομάδα.

Η ιδέα για αυτήν την κάπως μακάβρια έκθεση ήταν ένα περιστατικό που παρακολούθησε ο Μέλικερ το 1995. Μια αρσενική πάπια έπεσε στην γυάλινη πρόσοψη ενός μουσείου και σκοτώθηκε, το ασυνήθιστο όμως σε αυτήν την περίπτωση ήταν ότι παρακολούθησε -κατά δήλωσίν του- μία άλλη αρσενική πάπια να βιάζει και πάνω από μια ώρα την νεκρή.

Για κάποιο λόγο, ο Μέλικερ  σε όλα αυτά βλέπει κάτι όμορφο. «Το καημένο το πλασματάκι», λέει για το πετροκούναβο, «κυριολεκτικά συγκρούστηκε με τη μεγαλύτερη μηχανή στον κόσμο, εκεί όπου οι φυσικοί πραγματοποιούν κάθε ημέρα συγκρούσεις σωματιδίων. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που συνέβη είναι ποιητικό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News