Είκοσι πέντε χρόνια, ένα τέταρτο του αιώνα. Τόσα πέρασαν από τότε που ο Γιώργος Γεννηματάς ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της Μεταπολίτευσης έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος από τον καρκίνο – το ημερολόγιο έγραφε 25 Απριλίου 1994. Μια ημερομηνία αξέχαστη για τους φίλους του και βεβαίως για τους δικούς του ανθρώπους, μεταξύ αυτών για την κόρη του, τη Φώφη Γεννηματά.

Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής τίμησε την επέτειο με ένα πολύ συγκινητικό σημείωμα που έγραψε στην εφημερίδα «Τα Νέα» στο πλαίσιο σχετικού αφιερώματος και έπειτα ανήρτησε στα social media, συνοδεύοντας ένα βίντεο από τη δράση του Γεννηματά. Η κυρία Γεννηματά γράφει σε πολύ προσωπικό τόνο, λυπάται που δεν πρόλαβε ο πατέρας της να γνωρίσει τα παιδιά της, λυπάται για όσα έχασε.

«Περνά από το μυαλό μου ολόκληρη η ζωή. Η ζωή που ζήσαμε μαζί του, η ζωή που ο ίδιος δεν πρόλαβε να ζήσει.

» Το ΠΑΣΟΚ και οι σύντροφοι, οι περιοδείες μαζί του, ακολουθώντας τον Ανδρέα, όταν ήμουν μικρό παιδί. Σε όλη την Ελλάδα -μαζί και εγώ- φιλοξενούμενοι από συντρόφους, στο τέλος της δεκαετίας του 70.

» Τα χρόνια της ελπίδας και οι νίκες τη δεκαετία του ΄80. Ελπίδες που δεν διαψεύστηκαν, αντίθετα επιβεβαιώθηκαν για εκατομμύρια Έλληνες.

» Η Αλλαγή, ο Ανδρέας, η Μελίνα και τόσοι άλλοι, η αγωνία να πετύχουν όλα όσα σχεδίαζαν. Η εθνική συμφιλίωση, η ισότητα, το ΕΣΥ, η μάχη για τους μικρομεσαίους και τους μη προνομιούχους, η αποκέντρωση, η παιδεία, η πολιτική, η ζωή μου όλη.

» Ο πατέρας μου, η μητέρα μου η Κάκια, η αδερφή μου η Μαίρη, οι συμβουλές όταν ήμουν μαθήτρια , τα ξενύχτια μαζί του στα υπουργεία, ο γάμος μου. Οι πιο δύσκολες μέρες μαζί του στην αρρώστια. Μαζί με τις δύο θείες και τους φίλους που δεν έφυγαν ποτέ από κοντά του.

» Τα παιδιά μου που δεν πρόλαβε να τα δει . Ευτυχώς είδε τα παιδιά της Μαίρης. Είναι κρίμα για την Αιμιλία, το Γιώργο και τη Κατερίνα που δεν πρόλαβαν να γνωρίσουν τον παππού τους. Που ακούνε μόνο ιστορίες και καμαρώνουν.

»Ηταν σπουδαίος άνθρωπος ο Γιώργος Γεννηματάς. Νοιαζόταν για τον άνθρωπο, για όποιον είχε ανάγκη, νοιαζόταν για την Ελλάδα, τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.

»Πόσο ανάγκη έχουμε και σήμερα από κάποιον να νοιαστεί…» έγραψε μεταξύ άλλων η κυρία Γεννηματά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News