«Κύριε Κόρμπιν, γιατί, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις η εργατική τάξη στηρίζει πλέον τον Μπόρις Τζόνσον και όχι εσάς;», ρώτησε ευθέως τον Τζέρεμι Κόρμπιν ο απεσταλμένος της Repubblica στο Λονδίνο Αντονέλο Γκουερέρα. «Δεν είναι δικό μας λάθος», απάντησε ο ηγέτης των Εργατικών. «Φταίνε τα εννιά χρόνια λιτότητας των Συντηρητικών. Κατέστρεψαν τους μισθούς του δημοσίου, προέβησαν στην αφαίμαξη των πόρων που προορίζονταν για δήμους και κοινότητες, για κέντρα νεότητας, για βιβλιοθήκες, για παιδικές χαρές, για όλα όσα ενώνει τα μέλη μιας κοινότητας. Και τώρα υπάρχουν αυτοί που κατηγορούν τους βουλευτές μας. Οταν θα εισέλθουμε στην Ντάουνινγκ Στριτ, θα επιφέρουμε εμείς την πραγματική αλλαγή».

Ο ιταλός δημοσιογράφος, ωστόσο, κάνει λόγο για ευσεβείς πόθους των Εργατικών. Γιατί οι δημοσκοπήσεις ενόψει της εξαιρετικά κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης της Πέμπτης, 12 Δεκεμβρίου στη Βρετανία δίνουν τη νίκη στον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. Κάποιοι δηλώνουν ότι ο 70χρονος Κόρμπιν «είναι ένας ροκ σταρ στο τέλος της καριέρας του» ενώ άλλοι θεωρούν πως «δεν είναι πλέον ο Μεσσίας που ήταν πριν από μια διετία». Δεν αλλάζει, ωστόσο, το γεγονός πως απομένουν μερικές ώρες έως τη στιγμή της τελικής κρίσης και για την καριέρα του και για το υπερ-αριστερό (όπως διαμορφώθηκε υπό την ηγεσία του) Εργατικό Κόμμα αλλά και για την πατρίδα του. «Τουλάχιστον εσύ μας φέρνεις τον ήλιο», φώναξε ένας από τους παρευρισκόμενους σε κομματική εκδήλωση των Εργατικών που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στην πόλη Καρλάιλ της Βορειοδυτικής Αγγλίας, στα σύνορα με τη Σκωτία. «Τον ήλιο όχι», απάντησε ο Κόρμπιν, «αλλά ευελπιστώ πως θα σας κάνω ένα ωραίο δώρο για τα Χριστούγεννα».

Η συνάντηση του «κόκκινου» Τζέρεμι με τους υποστηρικτές του πραγματοποιήθηκε σε μια παμπ στην περιφέρεια του Καρλάιλ όπου ζουν κυρίως μέλη της εργατικής τάξης. Σχεδόν όλοι όσοι προσήλθαν για να τον δουν και να τον ακούσουν, ήταν άνθρωποι απλοί και καταπονημένοι από τις αλλεπάλληλες περικοπές των τελευταίων κυβερνήσεων των Συντηρητικών. Αμέσως μόλις εισήλθε στον χώρο ο Κόρμπιν, όλοι άρχισαν να τον επευφημούν. Μάλιστα κάποιος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που αποφάσισε να κεράσει όλο το μαγαζί. Ο Κόρμπιν, ωστόσο, δεν παρασύρθηκε από τον ενθουσιασμό των οπαδών του αλλά συνέχισε να τους πωρώνει, κουνώντας ρυθμικά το κυβερνητικό πρόγραμμά του, ένα πρόγραμμα «για τους πολλούς και όχι για τους λίγους», γνωστό στη Βρετανία ως «κόκκινο βιβλιαράκι», εξαιτίας του χρώματός του αλλά και των ριζοσπαστικά αριστερών προτάσεών του.

«Είμαστε η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Αλλά έχουμε πέντε εκατομμύρια φτωχά παιδιά, τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους που περιμένουν να χειρουργηθούν, ένα πρωθυπουργό που δεν θέλει να δει την φωτογραφία ενός παιδιού στο πάτωμα ενός νοσοκομείου χωρίς κρεβάτια. Πώς εξέλιπε η ηθική σε αυτήν τη χώρα;» διερωτήθηκε ο Κόρμπιν, με το κοινό του να φωνάζει με τα χέρια στον αέρα «Ντροπή, ντροπή». «Τη δημόσια υγεία τη δημιουργήσαμε εμείς οι Εργατικοί μετά τον πόλεμο. Και εκείνη την εποχή έλεγαν πως ήμασταν τρελοί όπως σήμερα», πρόσθεσε ο επίδοξος πρωθυπουργός της Βρετανίας και, εμφανώς ξαναμμένος πλέον, υπογράμμισε: «Θα χρηματοδοτήσουμε τη δημόσια παιδεία με τους φόρους των πολυεθνικών, θα φέρουμε μια πράσινη επανάσταση (γιατί) γιατί η Συμφωνία του Παρισιού είναι αξιέπαινη αλλά δεν αρκεί. Ο στόχος είναι μηδενικές εκπομπές έως το 2030».

Δύσκολα, ωστόσο, θα μπορέσουν οι Εργατικοί να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους, γιατί σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές ο Μπόρις Τζόνσον και οι Συντηρητικοί οδεύουν προς την αυτοδυναμία. Ερωτώμενος εάν θα εγκαταλείψει την πολιτική στην περίπτωση που ηττηθεί, ο Κόρμπιν αρκέστηκε να δηλώσει στωικά: «δεν έχω πρόθεση να χάσω».

Ωστόσο στην πραγματικότητα ο Τζέρεμι Κόρμπιν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Η κρίση στις σχέσεις του με τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας της Βρετανίας έπληξε σημαντικά τους Εργατικούς ενώ πάνω από τη χώρα εξακολουθεί να πλανάται το φάντασμα του Brexit. Κατά την ομιλία του ο Κόρμπιν δεν είπε κουβέντα ούτε για το Brexit ούτε για το δεύτερο δημοψήφισμα που έχει υποσχεθεί.

Στο Καρλάιλ, όπως και σε ολόκληρη σχεδόν την Βόρεια Αγγλία, η οποία ανήκει παραδοσιακά στους Εργατικούς, κατά το δημοψήφισμα του 2016 έξι στους δέκα εκλογείς ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο Κόρμπιν, οπότε, επέλεξε να μην μιλήσει για το Brexit και αποπειράθηκε να συγκινήσει τους ψηφοφόρους, μοιράζοντας υποσχέσεις για περισσότερα επιδόματα, για κρατικοποιήσεις, για αύξηση των δαπανών για τη δημόσια υγεία την οποία «ο Τζόνσον θέλει να ξεπουλήσει στον Τραμπ».

Μιλώντας για το πρόγραμμα των Εργατικών, ο Τζον ΜακΝτόνελ, νούμερο δύο στο κόμμα και στενός συνεργάτης του Κόρμπιν, δηλώνει δίχως περιστροφές πως ο ο στόχος είναι «η ανατροπή του καπιταλισμού». Σύμφωνα με τον Λουίτζι Ιπόλιτο, ανταποκριτή της Corriere della Sera στο Λονδίνο, το «κόκκινο βιβλιαράκι του Κόρμπιν» εμπεριέχει τις πιο ριζοσπαστικές προτάσεις που έχει παρουσιάσει ποτέ ένα αριστερό κόμμα της Δύσης, τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομία.

Ενα πρώτο μέτρο των Εργατικών αφορά την κατάσχεση του 10% των μετοχών όλων των επιχειρήσεων με περισσότερους από 250 υπαλλήλους με στόχο την προσφορά τους στους ίδιους τους εργαζόμενους. Εάν καταφέρουν να σχηματίσουν μια κυβέρνηση (μειοψηφίας) οι Εργατικοί πρόκειται να προβούν και σε μια σειρά από κρατικοποιήσεις – των μέσων μαζικής μεταφοράς, του νερού, της ενέργειας και των παρόχων υπηρεσιών Διαδικτύου.

Οσον αφορά την φορολογία, σκοπεύουν να αυξήσουν τον φορολογικό συντελεστή στο 45% για εισοδήματα άνω των 80.000 στερλινών και στο 50% για όλους όσοι κερδίζουν περισσότερα χρήματα από 125.000 στερλίνες. Υποστηρίζουν πως η εν λόγω αύξηση θα επηρεάσει μόλις το 5% του συνολικού πληθυσμού, ανεξάρτητοι ειδικοί, ωστόσο, θεωρούν πως θα πληγούν και τα μεσαία εισοδήματα. Με τους Εργατικούς στην κυβέρνηση θα αυξηθεί και ο φόρος των επιχειρήσεων, από το 19% στο 26%, παρά τον κίνδυνο φυγής κεφαλαίων και μείωσης των επενδύσεων, χωρίς, μάλιστα, να λαμβάνεται υπόψη και η εργάσιμη εβδομάδα τεσσάρων ημερών (δίχως μείωση των αμοιβών) που ευαγγελίζεται ο Κόρμπιν και οι συνεργάτες του.

Το πρόγραμμα των Εργατικών είναι αδιαμφισβήτητα ριζοσπαστικά αριστερό για τον μέσο βρετανό ψηφοφόρο. Αλλά φαίνεται πως πείθει τους νέους και τις νέες της Βρετανίας, ειδικά κάτω των 35 ετών. Υπό το βάρος της εργασιακής ανασφάλειας και γνωρίζοντας πως πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να αποκτήσουν δική τους κατοικία, γοητεύονται από τις σοσιαλιστικές υποσχέσεις του Κόρμπιν, δεδομένου ότι είναι κάθε άλλο ικανοποιημένοι από αυτά που τους έχει προσφέρει έως σήμερα ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News