Το Ισλαμικό Κράτος έχει χάσει σχεδόν όλα τα εδάφη που ήταν υπό τον έλεγχο του στο Ιράκ και τη Συρία και έχει ισοπεδωθεί από περίπου 30.000 εναέριες επιθέσεις, όμως έχει καταφέρει να διατηρήσει ένα μικρό κομμάτι γης στα σύνορα Συρίας και Ιράκ για περισσότερο από ένα χρόνο, υποστηρίζουν σε σχετικό τους άρθρο οι New York Times.

Το 2014, η ISIS κυριαρχούσε σε μία περιοχή ανάμεσα σε Συρία και Ιράκ στο μέγεθος της Βρετανίας. Από το Νοέμβριο του 2017, όμως, και μέχρι σήμερα τα εδάφη της περιορίστηκαν γύρω από την πόλη Χατζίν, στην περιοχή Ντείρ ελ Ζουρ, η οποία είναι περίπου ίδιου μεγέθους με το Μανχάταν.

Την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου, οργάνωσαν μία επίθεση απέναντι στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, που βρίσκονταν στη συριακή πόλη Γκαρανίζ.

Βέβαια, οι αξιωματούχοι του στρατιωτικού συνασπισμού, του οποίου ηγούνται οι ΗΠΑ, ανέφεραν κατόπιν ότι οι δυνάμεις του ISIS ηττήθηκαν γρήγορα.

Ο Πάτρικ Ρόμπερσον, ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία, είπε ότι το Ισλαμικό Κράτος επωφελήθηκε από την κακοκαιρία και τις αμμοθύελλες, όταν οι εναέριες επιθέσεις δεν ήταν δυνατές.

«Καθώς τους αποδυναμώνουμε και τους «σπρώχνουμε» σε μία πολύ μικρή γεωγραφική περιοχή, το ISIS συνεχίζει παίρνει ολοένα και περισσότερα απελπισμένα μέτρα», είπε ο Ρόμπερσον. «Οι τακτικές τους δεν πρόκειται να επιτύχουν», πρόσθεσε ο Ρόμπερσον.

Αμερικάνοι αξιωματούχοι αναφέρουν ότι τα εδάφη που απομένουν στην κατοχή του ISIS είναι περίπου 20 τετραγωνικά μίλια.

Παρόλα αυτά, ο Μάξγουελ Μαρκιούζεν, ένας ερευνητής του Κέντρου Στρατηγικής και Διεθνών Επιστημών στη Ουάσινγκτον, προειδοποίησε ότι δεν είναι καιρός για εφησυχασμό.

«Οι Αμερικάνοι και Ιρακινοί πολιτικοί βιάστηκαν να ανακοινώσουν την νίκη τους ενάντια στο ISIS, χρησιμοποιώντας τις λέξεις «ηττημένη» και «εξολοθρευμένη» μιλώντας για την οργάνωση», όπως αναφέρει έρευνα του Μαρκιούζεν, που εκδόθηκε τον προηγούμενο μήνα. «Το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι εξολοθρευμένο», πρόσθεσε ο Μαρκιούζεν προσθέτοντας πως το τμήμα προπαγάνδας της οργάνωσης συνεχίζει να δουλεύει με επιθετικότητα, με τον ίδιο ρυθμό όπως στο αποκορύφωμα της δύναμης του κινήματος, αποσκοπώντας στη δημιουργία ενός «ψηφιακού» χαλιφάτου τη στιγμή που το «πραγματικό» καταρρέει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News