Είναι μόνο στην Ελλάδα που επιστρέφει ο εφιάλτης της εξόδου από την Ευρωζώνη; Oχι, είναι και η Ιταλία που αρχίζει να τρέμει και πάλι το Itexit. Τον κίνδυνο επισημαίνει η οικονομική εφημερίδα Il Sole 24 Ore χωρίς να κρύβει την ανησυχία της: «Υπάρχει ο φόβος – γράφει – ότι οι αγορές που γίνονται εύκολα νευρικές θα μπορούσαν αργά ή γρήγορα να μπουν στον πειρασμό ενός νέου “κόλπο γκρόσο” στοιχηματίζοντας εναντίον της παραμονής της Ιταλίας στο ευρώ». Η έγκυρη εφημερίδα υπενθυμίζει ότι η τελευταία απόπειρα είχε γίνει χωρίς επιτυχία το 2011. Αυτή τη φορά, όμως, οι κερδοσκόποι θα μπορούσαν να χτυπήσουν στο μαλακό υπογάστριο μια Ευρώπη, η οποία έχει παραλύσει από τις επερχόμενες εκλογές σε Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία, από τον άγνωστο Χ που λέγεται Brexit, αλλά και από την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ.

Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο η Corriere della Sera εξηγεί στους αναγνώστες της τι θα σήμαινε η έξοδος από την ευρωζώνη. Εκεί ο αναλυτής Φεντερίκο Φουμπίνι υπενθυμίζει ότι τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της εξόδου αγγίζουν πια το 45% και ότι, σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο, οι Ιταλοί είναι οι πλέον εχθρικοί απέναντι στο κοινό νόμισμα μετά τους Κύπριους. Τι θα συνέβαινε λοιπόν στην Ιταλία εάν αποχωρούσε από την ευρωζώνη; «Το Brexit – σημειώνει – διδάσκει ότι δεν υπάρχει “ολίγον διαζύγιο”. Μια χώρα που αποφασίζει να εγκαταλείψει κάποιον από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, ανακαλύπτει ξαφνικά ότι πρέπει να εγκαταλείψει και όλους τους υπόλοιπους».

Ετσι, εάν η Ιταλία έβγαινε από το ευρώ, θα έπρεπε να υποτιμήσει το εθνικό της νόμισμα, ενώ οι πόρτες της Ευρώπης θα έκλειναν σχεδόν αμέσως. Πώς; Θα υψώνονταν τελωνειακά τείχη από δυο σημαντικές αγορές – τη Γερμανία προς την οποία η Ιταλία εξάγει 50 δισ. τον χρόνο και τη Γαλλία που απορροφά 40 δισ. του made in Italy με το εμπορικό ισοζύγιο να γέρνει αποφασιστικά υπέρ της Ιταλίας. Σε μια τέτοια περίπτωση η Ιταλία θα έπρεπε να στραφεί προς τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εξάγει. Αυτή όμως δεν είναι η Αμερική του Ρόναλντ Ρέιγκαν και του Μπιλ Κλίντον, αλλά η «Αμερική πρώτα» του Ντόναλντ Τραμπ. Ο ιταλός αναλυτής επισημαίνει και κάτι ακόμη: Οι καιροί είναι δύσκολοι, δεν σηκώνουν γεωπολιτικές μοναξιές.

Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο περισσότερο ισχύει αυτό για μια άλλη χώρα του Νότου που ούτε εξαγωγική δύναμη είναι ούτε συνορεύει με την Αυστρία και την Ελβετία.

Φωτό: Ενα ιταλικό  «όχι στο ευρώ, όχι στην ΕΕ, όχι στο ΝΑΤΟ». Το ακούμε και εδώ. Αλλά συμφέρει; Πηγή: rossa.red

Είναι η μικρή συμβολή της στήλης στην ελληνική υπηρεσία διαστήματος, την ίδρυση της οποίας ανήγγειλε χθες η κυβέρνηση: σύμφωνα με τους Times, οι αμερικανοί αστροναύτες (και  – γιατί όχι; – και οι μελλοντικοί έλληνες συνάδελφοί τους) δεν θα φορούν πια τις γνωστές πορτοκαλί διαστημικές στολές, καθώς αυτές θα αντικατασταθούν από ένα πιο φουτουριστικό σχέδιο χρώματος μπλε που στη βρετανική εφημερίδα θυμίζει τα στρουμφάκια (σε εμάς τα εθνικά μας χρώματα. Τυχαίο;).

Εκτός από πιο κομψή, πάντως, η νέα στολή είναι και πιο βολική αφού ζυγίζει μόλις 5,4 κιλά έναντι των 13,6 κιλών που ζύγιζαν οι πορτοκαλί, ενώ εξασφαλίζει και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Το υλικό τους, τέλος, αποβάλλει τους υδρατμούς προς τα έξω, ενώ συγκρατεί τον αέρα μέσα. Οι στολές αυτές – σπεύδουν να διευκρινίσουν οι Times – σχεδιάστηκαν από την Boeing Starliner για τα διαστημικά ταξί που θα μεταφέρουν κόσμο στον διεθνή διαστημικό σταθμό. Με άλλα λόγια, είναι στολές για τους «ταρίφες» του διαστήματος – κλάδο στον οποίο ούτως ή άλλως έχουμε ειδικότητα.

Φωτό: Η νέα στολή του διαστήματος. Κομψή, άνετη και μπλε. Πηγή: Times/space.com

Επειτα από πέντε χρόνια απόλυτης κυριαρχίας, η Toyota παρέδωσε στα σκήπτρα της αυτοκινητοβιομηχανίας με τις περισσότερες πωλήσεις στην Volkswagen. Σε απόλυτους αριθμούς, η γερμανική εταιρία πούλησε 10.312.000 αυτοκίνητα έναντι 10.175.000 της ιαπωνικής. Αποτέλεσμα που είναι προϊόν μιας αύξησης της τάξης του 3,8% για την VW σε σχέση με το 2015 έναντι αύξησης 0,2% που κατέγραψε η Toyota. Ετσι, και παρά το σκάνδαλο με τους ρύπους, η VW κατάκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της την πρώτη θέση με μάρκες όπως η Audi και η Porsche, αλλά και η Seat, η Scoda και η Bentley.

Το πράγμα έχει και μια πολιτική διάσταση στην οποία εμπλέκεται – ποιος άλλος; – ο Ντόναλντ Τραμπ. Οπως σημειώνει η Repubblica, ο επικεφαλής της Toyota Ακιο Ταγιότα θα συναντηθεί με τον ιάπωνα πρωθυπουργό Σίντσο Αμπε προτού αυτός ο τελευταίος ταξιδέψει στην Ουάσινγκτον όπου στις 10 Φεβρουαρίου θα συναντηθεί με τον νέο αμερικανό πρόεδρο. Στις αρχές του έτους ο νέος αμερικανός πρόεδρος είχε αναγγείλει την επιβολή δασμών σε περίπτωση που η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία προχωρούσε στην υλοποίηση του σχεδίου της να κατασκευάσει το μοντέλο Corolla, το οποίο προορίζεται για την αμερικανική αγορά, στο Μεξικό. Την περασμένη εβδομάδα, ο Τραμπ είχε κατηγορήσει και πάλι τους Ιάπωνες ότι ακολουθούν εμπορικές πρακτικές που είναι ασύμφορες για την αμερικανική αγορά.

Από τις βολές του Τραμπ δεν είχε γλυτώσει ούτε η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Μόνο που η αντίδραση ήταν διαφορετική: ο αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ είχε απλώς συστήσει στους Αμερικανούς, αν ήθελαν να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά, να «φτιάξουν απλώς καλύτερα αυτοκίνητα». Η αλαζονεία του πρώτου; Μπορεί. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί παρά να την χαρεί κανείς.

Φωτό: Αυτά είναι μεσαία μοντέλα. Η σύγκρουση όμως είναι γιγάντων. Πηγή: youtube.com

Σε κάποιους θα μπορούσε να φανεί και η άχρηστη πληροφορία της ημέρας. Αλλά δεν είναι. Γιατί αυτό το άρθρο του Quartz για τα παράξενα ονόματα που έχουν τα προϊόντα της Ikea  αποκαλύπτει πολλά για τη φιλοσοφία μιας εταιρίας που έφτασε στην κορυφή και μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί αντίπαλος για την εκθρονίσει. Αποδεικνύει επίσης ότι η δυσλεξία δεν είναι πρόβλημα αλλά προσόν. Γιατί από αυτήν έπασχε ο Ινγκβαρ Κάμπραντ, ο ιδρυτής της εταιρίας που σήμερα είναι 90 χρονών, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συγκρατήσει τους αριθμητικούς κωδικούς των προϊόντων.

Κι έτσι, τα έπιπλα κήπου απέκτησαν τα ονόματα σκανδιναβικών νησιών, τα υφασμάτινα προϊόντα τα ονόματα κοριτσιών, οι καναπέδες, οι πολυθρόνες και τα τραπέζια και οι καρέκλες τα ονόματα σουηδικών τοπωνυμίων. Αλλά και με κάποιες εξαιρέσεις: η βιβλιοθήκη Billy, για παράδειγμα, πήρε το όνομά της από τον υπάλληλο Μπίλι Λίκγεντχαλ.

Για όποιον θέλει να μάθει περισσότερα, ο πρωταθλητής του κύβου του Ρούμπικ συνέταξε ένα αγγλοσουηδικό λεξικό με τα ονόματα της Ikea. Εκεί θα δει ότι πηγή έμπνευσης αποτέλεσε και η ελληνική μυθολογία – μια καρέκλα, για παράδειγμα, έχει ονομαστεί Αδμήτη, όπως λεγόταν η φοβερή κόρη του βασιλιά Ευρυσθέα και εγγονή του Ωκεανού που ζήλεψε τη ζώνη της βασίλισσας των Αμαζόνων κι έτρεχε ο Ηρακλής να της κάνει τη χάρη και να την πάρει. Τώρα γιατί κατέληξε να γίνει καρέκλα, θα παραμείνει μάλλον άγνωστο.

Φωτό: Είναι τόσο ντιζαϊνάτες που θα τους πήγαινε  το «Αφροδίτη». Πηγή: ikea.com