Σε ένα άρθρο του στο Foreign Affairs πριν από περισσότερα από 30 χρόνια, ο Κόλιν Πάουελ, αρχηγός τότε του Γενικού Επιτελείου των ΗΠΑ (στη συνέχεια διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών), έθεσε τα θεμέλια του δόγματός του, μία από τις κεντρικές έννοιες του οποίου είναι η αποκαλούμενη «Decisive Force» (Αποφασιστική Ισχύς): σύμφωνα με τον Πάουελ, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε να παρεμβαίνουν σε συρράξεις στο εξωτερικό μόνο εάν υπήρχε κρίσιμος στρατηγικός λόγος και είχαν εύλογες πιθανότητες νίκης, κινητοποιώντας όλους τους διαθέσιμους πόρους, στρατιωτικούς, διπλωματικούς, πολιτικούς, χωρίς φειδώ –δηλαδή «αποφασιστικά»– ούτως ώστε οι απώλειες να είναι το δυνατόν μικρότερες και η διάρκεια του πολέμου σύντομη.

Σε ανάλυσή του ο Τζάνι Ριότα της La Repubblica αναφέρει ότι το αποκαλούμενο «Δόγμα Πάουελ» εξακολουθεί να αποτελεί πυξίδα των ΗΠΑ στο πλαίσιο ενός πολέμου. Ωστόσο, ο ιταλός αρθρογράφος δεν αναφέρεται στον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία, αλλά στη δίωξη του Ντόναλντ Τραμπ.

«Ο Αλβιν Μπραγκ, ο εισαγγελέας του Μανχάταν που προέβη στην απαγγελία 34 κατηγοριών κατά του Ντόναλντ Τραμπ, γεγονός πρωτοφανές στην αμερικανική Ιστορία για έναν πρώην πρόεδρο, ήταν τότε 19 ετών και σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ένας αφροαμερικανός πρωτοετής στο πανεπιστήμιο της άρχουσας τάξης. Φυσικά, πρέπει να εντυπωσιάστηκε όταν είδε τον χαρισματικό στρατηγό Πάουελ, τον πρώτο αφροαμερικανό αρχηγό του γενικού επιτελείου, να μιλάει για τον ορθολογικό Αμερικανικό Τρόπο Πολέμου» γράφει ο Ριότα.

«Παραδόξως, ξεπερνώντας τους δισταγμούς του προκατόχου του και περιμένοντας τους δικαστές της Τζόρτζια και τους ομοσπονδιακούς ερευνητές της Ουάσιγκτον να αποφασίσουν εάν θα δικάσουν τον Τραμπ και για υποθέσεις εκλογικής νοθείας και παραβίασης κρατικού απορρήτου του, ο Μπραγκ στο δικαστήριο του Μανχάταν εφαρμόζει το δόγμα του στρατηγού Πάουελ: όλες οι δυνάμεις στο πεδίο ενάντια στους αντιπάλους, και βήμα πίσω ποτέ» προσθέτει.

Εξηγεί πως ο γενικός εισαγγελέας του Μανχάταν αρχικά έφερε σε δύσκολη θέση τους δικηγόρους του Τραμπ, κρατώντας μυστικό το χρονοδιάγραμμα των εργασιών του προδικαστικού σώματος ενόρκων. Στη συνέχεια, αντί να κατηγορήσει τον αμερικανό πρώην πρόεδρο μόνο για την εξαγορά της σιωπής της πορνοστάρ ερωμένης του Στόρμι Ντάνιελς (ενδεχομένως με χρήματα που προορίζονταν για την προεκλογική εκστρατεία του, το οποίο αποτελεί σοβαρό αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση έως τεσσάρων ετών) παρουσίασε τελικά στους ενόρκους μια πολύ πιο αναλυτική δικογραφία, με πλήθος κατηγοριών εναντίον του.

Δεδομένου ότι ο Τραμπ ήθελε να εξασφαλίσει τη σιωπή της Στόρμι Ντάνιελς όχι επειδή ντρεπόταν προσωπικά ή επειδή δεν ήθελε να αναστατώσει την οικογένειά του και την τρίτη σύζυγό του (τη Μελάνια) αλλά για να διατηρήσει ανέπαφες τις πιθανότητές του για εκλογή στον Λευκό Οίκο. Επιστράτευσε, μάλιστα, φίλους και συνεργάτες του, οι οποίοι φέρεται ότι εξαγόρασαν τη σιωπή άλλων ανθρώπων (περιλαμβανομένων ενός πρώην μοντέλου του Playboy και ενός θυρωρού) που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν επιζήμιες πληροφορίες στους ψηφοφόρους και αυτό σύμφωνα με τον Αλβιν Μπραγκ αποτελεί συνωμοσία εναντίον της δημοκρατίας.

Ο Ριότα εξηγεί πως ο άνθρωπος που επιδιώκει να επανεκλεγεί στον Λευκό Οίκο δεν κατηγορείται απλά για λογιστικές απάτες ή φορολογικές ατασθαλίες, από τις οποίες θα μπορούσε να απαλλαγεί, «όπως ο μεγιστάνας των ακινήτων έχει κάνει χιλιάδες φορές» κατά το παρελθόν. Κατηγορείται για την εξύφανση μιας συνωμοσίας στην οποία συμμετείχαν στελέχη της προεκλογικής του εκστρατείας, επιχειρηματικά δίκτυα φιλικά διακείμενα στον ίδιο καθώς και ΜΜΕ.

Ο Αλβιν Μπραγκ ζητάει από τον δικαστή Χουάν Μέρτσαν και το σώμα ενόρκων να αποφανθούν όχι για τις όποιες εξωσυζυγικές σεξουαλικές σχέσεις του πρώην προέδρου των ΗΠΑ και ό,τι έκανε για να τις κρατήσει κρυφές, αλλά «για έναν υφέρποντα ιστό πολιτικής και οικονομικής ανομίας».

Το ζήτημα, ωστόσο, είναι εάν το Δόγμα Πάουελ που επέλεξε να εφαρμόσει ο εισαγγελέας του Μανχάταν θα έχει αποτέλεσμα. Το ότι ο Τραμπ δέχτηκε ένα πρώτο πλήγμα είναι δεδομένο, ενώ οι εξαιρετικοί δικηγόροι του έχουν αντιληφθεί (και επισημάνει στον πελάτη τους) πως το να υποβιβάζει την υπόθεση, να κάνει λόγο για δευτερεύον, ιδιωτικό ζήτημα, το οποίο μπορεί μεν να είναι ντροπιαστικό ή και ανήθικο αλλά όχι παράνομο, στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί. Οπότε ο Τραμπ άρχισε εκ νέου να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει ίσως καλύτερα από οτιδήποτε άλλο, να βάλλει κατά τον αντιπάλων του, χαρακτηρίζοντας τον εισαγγελέα Μπραγκ δούλο του Σόρος και τον δικαστή Μέρτσαν ανδρείκελο των Δημοκρατικών.

Ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του, ο Τζάνι Ριότα υπενθυμίζει πως ο Τραμπ είναι εξπέρ στο να απαλλάσσεται από κατηγορίες σχετικά ανώδυνα. Αλλά αυτή τη φορά ο Αλβιν Μπραγκ, εφαρμόζοντας το Δόγμα Πάουελ, δεν τον αντιμετωπίζει με το γάντι, αντιθέτως είναι έτοιμος να βάλει το μαχαίρι στον λαιμό του πρώην προέδρου, «αποφασισμένος να τον εξοντώσει ή να εξοντωθεί από εκείνον, δίχως να υπάρχει πιθανότητα ισοπαλίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News