Κάθεται στο κεντρική θέση του πάνελ, ανάμεσα στον ιστορικό τέχνης Μάνο Στεφανίδη και την επιμελήτρια της Ισλαμικής Συλλογής του Μουσείου Μπενάκη, Μίνα Μωραΐτου. Κάθε φορά που κάνουν ένα επαινετικό σχόλιο για τη δουλειά του, εκείνος χαμογελά διακριτικά. Κάποιοι από τους δημοσιογράφους που κάθονται στις πάνινες καρέκλες απέναντι από τους ομιλητές ανταλλάσσουν απορημένα βλέμματα: «Φοράει ακουστικά; Ποιος του μεταφράζει και χαμογελά στην σωστή στιγμή;», γνωρίζοντας ότι ο πρωταγωνιστής της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 13 Ιανουαρίου στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης (το οποίο ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη), ο ζωγράφος Τζαμάλ, κατάγεται από τη Συρία. Όταν παίρνει τον λόγο για να ευχαριστήσει, οι παριστάμενοι ξαφνιάζονται με τα πολύ συμπαθητικά ελληνικά του – λίγο σπαστά, αλλά με άνετη εκφορά.

Αραγε πώς βλέπει  τα γεγονότα στη Συρία ένας άνθρωπος που ζει ασφαλής, μακριά από τον πόλεμο, αλλά σε μια χώρα που υποδέχεται κατά χιλιάδες σε καθημερινή βάση τους συμπατριώτες του ως πρόσφυγες πολέμου; «Αυτό που συμβαίνει στη Συρία δεν το λέω εμφύλιο. Δεν πολεμούν ούτε οι Σύροι μεταξύ τους, ούτε οι αριστεροί με τους δεξιούς, ούτε οι μουσουλμάνοι με τους χριστιανούς. Πρέπει να βρείτε εσείς την λέξη που χαρακτηρίζει αυτό που συμβαίνει. Στα μάτια μου η Συρία παραμένει ένα δυνατό βασίλειο στη Μέση Ανατολή κι η Παλμύρα είναι ακόμη όρθια», απαντά.

Η έκπληξη στο ακροατήριο είναι μεγάλη. Κανένας δεν μοιάζει να έχει ιδιαίτερες απορίες γύρω από τις εξαϋλωμένες μορφές που απλώνει στους καμβάδες και τα ξύλα του, αποτέλεσμα μείξης ακρυλικών χρωμάτων, ακουαρέλας και λαδιού. Γύρω από τα άλογα –που για εκείνον σημαίνουν το ταξίδι– αλλά και γύρω από τα πρόσωπα που δεν υπάρχουν πια κι εκείνος έχει απεικονίσει σχεδόν διάφανα τις ψυχές τους. Κι όλοι θέλουν να μάθουν ποιος είναι  ο Τζαμάλ, που γεννήθηκε στη Salamia της Συρίας το 1961, σπούδασε μηχανολόγος–μηχανικός στο Χαλέπι και άρχισε να εκθέτει από τα 17 του χρόνια με εκθέσεις από τη Νέα Υόρκη και το Ντίσελντορφ έως την Ιορδανία και το Ντουμπάι; Πώς και για ποιο λόγο βρέθηκε στην Ελλάδα;

«Ήρθα για πρώτη φορά για διακοπές το 1988 κι ύστερα θέλησα να επιστρέψω πολλές φορές. Η Ελλάδα είναι όμορφη χώρα που μας αφήνει να παράγουμε τέχνη. Είναι η μάνα του πολιτισμού στον πλανήτη. Με τράβηξε εδώ το χρώμα, το φως, η διαφάνεια που δεν μπορείς να τα βρεις σε άλλη χώρα», εξηγεί και διευκρινίζει ότι ζει στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, χωρίς να δίνει πολλές λεπτομέρειες για τον λόγο της εγκατάστασής του στα καθ’ ημάς, αν και στα πηγαδάκια στο φουαγιέ του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης οι καλά ενημερωμένοι έλεγαν ότι εκτός από  καλλιτέχνης που δηλώνει ότι «γεννήθηκα ζωγράφος και είμαι πεπεισμένος ότι θα πεθάνω ζωγράφος», είναι και σύμβουλος του εμίρη του Κατάρ.  Οι επισκέπτες στις τρεις από τις αίθουσες του μουσείου επί της οδού Ασωμάτων θα δουν 15 έργα του Τζαμάλ (ο οποίος εκθέτει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τη χώρα που ο ίδιος αγαπά, όπως λέει, για την όμορφη αύρα της) με θέμα τον «Δρόμο του Μεταξιού», μαζί με προσχέδια και ένα βίντεο που καταγράφει την εμβληματική εμπορική οδό που συνέδεε επί αιώνες την Κίνα με τη Δύση. Και για να δημιουργήσει αυτή τη σειρά έργων ο Τζαμάλ έκανε πολλά ταξίδια πάνω στα χνάρια του Μάρκο Πόλο, ώστε να μπορέσει να αποδώσει πάνω στις ζωγραφικές του επιφάνειες τις εντυπώσεις του από τα βάθη της Κίνας ως τη Μεσόγειο, το Χαλέπι και την Κωνσταντινούπολη.

Την έκθεση συνοδεύει πολυτελής κατάλογος με κείμενα των Μίνα Μωραϊτου, Ελεωνόρας Ορφανίδου, Κλάους Σεμπάστιαν, Μάνου Στεφανίδη και του καλλιτέχνη.

*Εως 14 Φεβρουαρίου, στο Μουσείο Μπενάκη Ισλαμικής Τέχνης, Ασωμάτων 22 και Διπύλου. Είσοδος: 7 ευρώ, μειωμένο 5 ευρώ

 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News