«Το σλόγκαν ‘defund the police’ (περικόψτε τη χρηματοδότηση της αστυνομίας) μπορεί να ερμηνευθεί ως προτροπή να απαλλαγούμε από την αστυνομία και εγώ αυτήν την άποψη δεν τη συμμερίζομαι». Αποστάσεις φαίνεται πως παίρνει από το κίνημα Black Lives Matter και τα συνθήματα που ακούστηκαν στις πλατείες και τις λεωφόρους εκατοντάδων πόλεων των ΗΠΑ μετά τον φόνο του Τζορτζ Φλόιντ η Μπερνίς Κινγκ, θυγατέρα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, του αφροαμερικανού πάστορα και επικεφαλής του κινήματος για την αναγνώριση των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων της Αμερικής ο οποίος δολοφονήθηκε τον Απρίλιο του 1968.

Η 57χρονη Μπερνίς, η πιο μικρή από τα τέσσερα παιδιά που απέκτησε ο Κινγκ με την Κορέτα Σκοτ, είναι διευθύνουσα σύμβουλος του The Martin Luther King, Jr. Center for Nonviolent Social Change, του ιδρύματος που διαχειρίζεται την πολιτική κληρονομιά του πατέρα της ο οποίος πίστευε ακράδαντα πως μέσω της βίας δεν είναι δυνατό να επέλθει καμία ουσιαστική αλλαγή στην αμερικανική κοινωνία.

Μιλώντας στον Φεντερίκο Ραμπίνι της La Repubblica η Μπερνίς Κινγκ, εξέφρασε τις επιφυλάξεις της για τις δράσεις του κινήματος Black Lives Matter, υποστηρίζοντας όχι μόνον ότι είναι υπερβολικά «ταυτοτικό» αλλά και πως τα μέλη του αντιμάχονται τον ρατσισμό σε επίπεδο συμβολισμού κατά κύριο λόγο (μέσω της αποκαθήλωσης των αγαλμάτων, για παράδειγμα, αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων με ρατσιστικό παρελθόν), παραβλέποντας το πιο σοβαρό από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αφροαμερικανοί και τα μέλη των υπόλοιπων μειονοτήτων στις ΗΠΑ, ήτοι τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.

Παρότι έχουν περάσει περισσότερα από πενήντα χρόνια από τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «δεν έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά την οικονομική αδικία την οποία ο πατέρας μου αποκαλούσε αχώριστο δίδυμο αδελφάκι της φυλετικής αδικίας. Οι εισοδηματικές ανισότητες εξακολουθούν να είναι τεράστιες και το ίδιο ισχύει και με την πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, στην εκπαίδευση και στην υγεία», σημείωσε η Μπερνίς Κινγκ.  

Οσον αφορά το κατά πόσο είναι δυνατή η πάταξη του ρατσισμού στους κόλπους των αμερικανικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου, ανέφερε καταρχάς πως «οι ρίζες του συστημικού ρατσισμού είναι ιστορικές. Ειδικά στο Νότο η δημιουργία της αστυνομίας ήταν συνυφασμένη με τη θεωρία και το κίνημα της “λευκής υπεροχής”». 

Πάντως η ίδια θεωρεί πως για να καταστεί δυνατή η όποια βελτίωση είναι απαραίτητη μια «επανάσταση των αξιών», μια αναθεώρηση τους, μέσω μιας συλλογικής διαδικασίας στην οποία θα πρέπει να συμμετάσχουν εκπρόσωποι όλων των κοινοτήτων που συστήνουν την αμερικανική κοινωνία. «Τάσσομαι υπέρ μιας ολιστικής προσέγγισης, ενός συνδυασμού πολιτικών, προγραμμάτων και καθημερινών πρακτικών κατάλληλων για τη δημιουργία δίκαιων, ειρηνικών και ανθρώπινων κοινοτήτων», εξήγησε η κ. Κινγκ, προσθέτοντας πως εξίσου σημαντικό είναι να καταστεί αδύνατη η κατάταξη στις αστυνομικές σχολές των ΗΠΑ «των λευκών ρατσιστών που επιθυμούν να φορέσουν τη στολή».

Σχολιάζοντας το γεγονός πως αρκετοί από τους νεαρούς Αφροαμερικανούς που κατέβηκαν στους δρόμους και τις πλατείες των αμερικανικών μεγαλουπόλεων τις προηγούμενες εβδομάδες, διαμαρτυρόμενοι για την αστυνομική βία και τον συστημικό ρατσισμό, εμφανίζονται τουλάχιστον δύσπιστοι όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των μη βίαιων μορφών διαμαρτυρίας υπέρ των οποίων επιχειρηματολογούσε ο πατέρας της, η κ. Κινγκ αρκέστηκε να σημειώσει πως το «το μη βίαιο κίνημα υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων ηγέτης του οποίου υπήρξε ο πατέρας μου επέφερε απτά αποτελέσματα και συνέβαλε στο να αλλάξουν οι σχέσεις μεταξύ μαύρων και λευκών. Χάρη στη φιλοσοφία της μη βίας εγκρίθηκαν και εφαρμόστηκαν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις: ο Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων (Civil Rights Act) το 1964 και ο Νόμος περί Δικαιωμάτων Ψήφου (Voting Rights Act) το 1965. Από τότε η κοινότητα των μαύρων κατέστη ένα αξιόλογο εκλογικό σώμα που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις στις πολιτείες του Νότου, στις μητροπόλεις, στις προεδρικές εκλογές ». Και δεν παρέλειψε να τονίσει πως το πολυτιμότερο που κληροδότησε ο πατέρας της στις επόμενες γενιές είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία όλοι όσοι μάχονται κατά της αδικίας πρέπει να συγκαταλέγονται μεταξύ των δικαιότερων αλλά και πως το μίσος δεν νικιέται με μίσος.

Ζητώντας ο ιταλός δημοσιογράφος από την Μπερνίς Κινγκ να δώσει μια συμβουλή στη νεολαία των ΗΠΑ αλλά και του υπόλοιπου κόσμου, εκείνη θέλησε απλά να επισημάνει πως «η ελευθερία δεν κερδίζεται παντοτινά. Κάθε γενιά πρέπει να την αξίζει και να την κερδίζει». 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News