Η Θεσσαλονίκη, η Ελλάδα, αποχαιρετά τον Γιάννη Μπουτάρη. Η σορός του πρώην δημάρχου της πόλης τέθηκε από το πρωί της Τρίτης σε λαϊκό προσκήνυμα στον αύλειο χώρο του δημαρχείου για την πολιτική κηδεία.

Στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης οι σημαίες κυμάτιζαν ήδη από την Κυριακή μεσίστιες, σε ένδειξη πένθους. Στην πολιτική κηδεία του είχαν ανακοινώσει πως θα παραστούν μεταξύ άλλων η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης και ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης.

«Ηταν ο κυρ-Γιάννης, μια πατρική φιγούρα»…

«Αποχαιρετώ σήμερα έναν ευαίσθητο και χαρισματικό άνθρωπο, έναν σπάνιο οραματιστή, έναν καλό φίλο», τόνισε ιδιαίτερα συγκινημένη η κυρία Σακελλαροπούλου, στην ομιλία που απηύθυνε στην πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπουτάρη και σημείωσε ότι «οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη».

«Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένας αμπελουργός, που με τις ιδέες και το έργο του μετέτρεπε όλους τους τόπους απ’ όπου πέρασε σε εύφορη γη κι έκανε να καρποφορούν όλα τα πράγματα με τα οποία καταπιάστηκε», είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρόσθεσε: «Εισήλθε στον δημόσιο βίο σαν ένας ούριος άνεμος, που φύσηξε πάνω από την πόλη παίρνοντας μακριά την εσωστρέφεια, διαλύοντας τις προκαταλήψεις, καταργώντας τη σιωπή. Οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη.

Τρυφερός, αυθεντικός, γήινος και οικείος, αγαπήθηκε πολύ από τους συνεργάτες του. Ήταν ο κυρ-Γιάννης, μια πατρική φιγούρα, μια φιλική μορφή, πάντοτε πρόθυμος να συμβουλέψει και να συνδράμει, πάντοτε ικανός να εμπνεύσει με το παράδειγμά του. Η ελληνική οινοποιία, η Νάουσα, το Γιαννακοχώρι, το Νυμφαίο, η Θεσσαλονίκη, του οφείλουν πολλά. Το περιβάλλον, η άγρια πανίδα, η βιοποικιλότητα, άλλα τόσα. Όσοι εργάστηκαν κοντά του, όσοι απόλαυσαν τη φιλία του, ακόμα και όσοι τον αμφισβήτησαν, πάντοτε θα θυμούνται μια γοητευτική προσωπικότητα, με ευρύτητα πνεύματος, ακεραιότητα και ηθική τόλμη.

Καλό σου ταξίδι!», προσέθεσε, χωρίς να καταφέρει να συγκρατήσει τα δάκρυά της.

Μητσοτάκης: «Του απευθύνω το ύστατο χαίρε ως θαυμαστής»

«Αποχαιρετούμε σήμερα τον Γιάννη Μπουτάρη, έναν ζεστό άνθρωπο, έναν σπουδαίο οραματιστή, έναν μεγάλο αιρετικό της εποχής μας, όχι με δάκρυα αλλά με χαμόγελα, όπως είμαι σίγουρος ότι θα το ήθελε και εκείνος», επεσήμανε από την πλευρά του ο κ. Μητσοτάκης, κατά την ομιλία που απηύθυνε στην πολιτική κηδεία του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης.

«Τιμούμε έτσι τη μακρά διαδρομή του, που δεν είναι τίποτα άλλο από μία απόδειξη της διαρκούς αναζήτησης, της δύναμης που κρύβει η θέληση και του αποτελέσματος που φέρνει η αφοσίωση», είπε ο Πρωθυπουργός και συνέχισε:

«Του απευθύνω το ύστατο χαίρε ως φίλος, τολμώ να πω και ως θαυμαστής.

Μείναμε πάντα στην ίδια όχθη του διαλόγου. Μέτρο της δημοκρατίας και του πολιτισμού, άλλωστε, δεν είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε αυτούς που συμφωνούν μαζί μας, αλλά η στάση μας απέναντι σε όσους μπορούν να διαφωνούν μαζί μας και ενίοτε να μας προκαλούν, με την καλή έννοια.

Και ο κυρ Γιάννης ήξερε να προκαλεί καλύτερα από τον καθέναν. Γεννημένος εδώ, στη Θεσσαλονίκη, το 1942, μεγάλωσε σε μία περίοδο που η πατρίδα πάλευε να επουλώσει τις πληγές του Εμφυλίου. Γι’ αυτό και η φωνή του έβγαινε μέσα από την ίδια του τη ζωή, όταν μιλούσε για συμφιλίωση.

Το ίδιο και όταν αποφάσισε να αποκαταστήσει την ιστορική μνήμη, δίνοντας στην Εβραϊκή Κοινότητα της πόλης τη θέση που της αξίζει. Όπως και όταν θέλησε να δώσει τη δικιά του πνοή στα κοινά ως δήμαρχος.

 

«Όλοι ξέρουμε τη διαδρομή του», συνέχισε. «Σκέφτομαι όμως τώρα αυτό που αισθανόμουν, αυτό που ένιωθα κάθε φορά που τον συναντούσα. Ότι ο Γιάννης Μπουτάρης, με τον τρόπο του ενσωμάτωνε την παράδοση στη σύγχρονη εξέλιξη. Όχι μόνο ως επιχειρηματίας αλλά και ως άνθρωπος. Υπήρξε ταυτόχρονα Βλάχος, όπως έλεγε, αλλά και κοσμοπολίτης. Υπήρξε Σαλονικιός, αλλά ταυτόχρονα Ευρωπαίος. Υπήρξε ένας οικολόγος μπροστά από την εποχή του, μέσα όμως στην πολύβουη πόλη. Υπήρξε ένας αιώνιος έφηβος με σκουλαρίκι.

» Και αυτές οι πολλές ταυτότητες στο ίδιο πρόσωπο νομίζω δίνουν την ιδανική απάντηση σε όσους αναρωτιούνται στις μέρες μας για τις δήθεν απειλές της πολυπολιτισμικότητας, για τις παλιές αξίες που τάχα χάνονται ή για τον πατριωτισμό που κάποιοι τον περιορίζουν στο μίσος για τους άλλους, αντί να τον ανοίγουν στην αγάπη για την Ελλάδα.

» Το Γιαννακοχώρι έγινε η πρωτεύουσα της αληθινής σύνθεσης και σε ευχαριστώ Στέλιο (Μπουτάρη), που μου έδωσες την ευκαιρία να επισκεφτώ το Γιαννακοχώρι, αυτόν τον τόπο που τόσο αγάπησε, μαζί με τον Γιάννη τον Μπουτάρη, πριν από λίγους μήνες. Και αυτός είναι και ο λόγος που τον αποκαλώ ευπατρίδη της καθημερινότητας. Έχοντας στο μυαλό μου όλες εκείνες τις αρχές που ο Γιάννης μετουσίωνε σε συμπεριφορές της εποχής μας. Έτσι άλλωστε μπόρεσε να συνομιλήσει όσο λίγοι με τους νέους. Πολύ περισσότερο όταν αυτές είχαν τη βαθιά σφραγίδα και της δικιάς του νικηφόρας αναμέτρησης με τους προσωπικούς του δαίμονες. Ένα μέτωπο και μία πτυχή του βίου του, που αξίζουν τον παντοτινό σεβασμό όλων. Η υπερβολή είναι ύβρις έλεγε και ξανάλεγε και ο μόνος δρόμος για τη λύτρωση περνάει μέσα από την ταπείνωση. Η μεγάλη του κατάκτηση είναι ότι αυτά τα λόγια δεν ακούστηκαν ποτέ ως μία στεγνή συμβουλή, αλλά ήταν μία μεταφορά εμπειρίας με το βάρος και την εμβέλεια μιας εξομολόγησης για την τρωτότητα ως πηγή δύναμης.

»Γνωρίζω καλά ό,τι απεχθανόταν τον όρο πρότυπο επιμένοντας ότι δεν ήθελε κανείς να του μοιάσει και όμως αποτέλεσε πρότυπο, όχι μόνο για όσα πέτυχε στο επιχειρείν και την πολιτική, αλλά κυρίως γιατί ενσάρκωνε τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα της τόλμης και της αυτοπεποίθησης, προσφέροντας στην κοινωνία ένα άρωμα έντονο και ξεχωριστό και μία γεύση ακόμα πιο δυνατή από τα κρασιά του. Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη. Όλοι σε αποχαιρετούμε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη».

Από το πρωί, πλήθος κόσμου προσερχόταν για να αποχαιρετήσει τον άνθρωπο που τίμησε την πόλη ως δήμαρχος επί δύο θητείες, τον επιτυχημένο επιχειρηματία και οινολόγο. Συγγενείς, φίλοι, εκπρόσωποι του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου, συνεργάτες, εργαζόμενοι του δήμου, άφηναν λίγα λουλούδια για να πουν το ύστατο χαίρε στον εμβληματικό δήμαρχο Θεσσαλονίκης που με την έντονη προσωπικότητά του έσπασε τα στερεότυπα της πολιτικής ζωής.

Τον Γιάννη Μπουτάρη αποχαιρέτησε ο κ.  Ανδρουλάκης, ο οποίος έφτασε στον υπαίθριο χώρο του δημαρχείου, άφησε λίγα τριαντάφυλλα πάνω στο φέρετρο και συλλυπήθηκε τα μέλη της οικογένειας του εκλιπόντος. Αμέσως μετά, ο κ. Ανδρουλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Αποχαιρετώ με βαθιά θλίψη και μεγάλη ευγνωμοσύνη τον άνθρωπο που ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης άνοιξε τους ορίζοντες της πόλης. Ο Γιάννης ήταν ένας αγωνιστής των προοδευτικών ιδεών, του ορθού λόγου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η πολιτική μας ζωή από σήμερα είναι πιο φτωχή. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του».

Ο Γιάννης Μπουτάρης έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 9 Νοεμβρίου, σε ηλικία 82 ετών. Γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος Χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος Οινολόγος και συνεχιστής της πλούσιας οικογενειακής παράδοσης στα κρασιά, μέσω της εταιρείας «Ι. Μπουτάρης & Υιός», την οποία ίδρυσε ο παππούς του το 1879. Από την εταιρεία «Μπουτάρη» αποχώρησε το 1996 και ίδρυσε την εταιρεία «Κυρ-Γιάννη» —με τα ομώνυμα κρασιά και τα οινοποιεία σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και στο Αμύνταιο—, την οποία σήμερα διευθύνουν οι δύο γιοι του.

Διετέλεσε πρόεδρος και μέλος διοικήσεων πλήθους φορέων, επαγγελματικών, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών. Ενδεικτικά: Διεθνής Ακαδημία Οίνου, Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου & Οίνου, Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, WWF Ελλάς.

Το 2010, σε μια πολιτική στροφή της ζωής του, ο Μπουτάρης εξελέγη ως ο 60ός δήμαρχος Θεσσαλονίκης και παρέμεινε στο δημαρχιακό θώκο για δύο διαδοχικές θητείες, έως το 2019, σε μια πολύ έντονη και σκληρή δεκαετία, με οικονομική κρίση, δημοψήφισμα, Συμφωνία των Πρεσπών, βίαιες επιθέσεις εναντίον του από τα ακραία στοιχεία της πόλης· μια πόλη που μεταμόρφωσε, κάνοντάς την εξωστρεφή και φρέσκια, αλλά και την οδήγησε για πρώτη φορά σε μια δύσκολη συνομιλία με το ίδιο της το (σκοτεινό) παρελθόν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News