Ο αμερικανός τραγουδοποιός Πολ Σάιμον είπε ότι «αρχίζει να συνηθίζει» τη σχεδόν ολική απώλεια της ακοής στο αριστερό του αυτί, η οποία επηρεάζει την ικανότητά του να παίζει μουσική. Ο 81 ετών μουσικός μίλησε στην παγκόσμια πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: the Music of Paul Simon» στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Τορόντο.

«Δεν το έχω αποδεχθεί εντελώς, αλλά αρχίζω να το διαχειρίζομαι» είπε ο Σάιμον στο κοινό μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ, το οποίο έχει σκηνοθετήσει ο Αλεξ Γκίμπνεϊ.

«Παίζω κιθάρα κάθε μέρα. Είναι ένα όργανο που μου επιτρέπει να εκφράζομαι δημιουργικά. Αλλά είναι και αυτό στο οποίο καταφεύγω για παρηγοριά. Οταν αισθάνομαι “κάπως”. Συνεπώς, είναι πολύ κρίσιμο για μένα. Ξέρετε, όταν αποκτάς μια αναπηρία, σου συμβαίνει κάτι που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίον αλληλεπιδράς με τη ζωή» συνέχισε ο Σάιμον, όπως περιέγραψε ο Guardian.

Ο Σάιμον, δημιουργός εμβληματικών τραγουδιών στα 60s και στα 70s («The Sound of Silence», «Mrs. Robinson», «The Boxer», «Bridge Over Troubled Water», «Cecilia» «My Little Town» κ.ά.), εξήγησε ότι δεν έχει υπάρξει καμία βελτίωση από τότε που ανακοίνωσε αρχικά την απώλεια της ακοής του, τον περασμένο Μάιο. «Συνήθως, όταν τελείωνα ένα άλμπουμ, έβγαινα σε περιοδεία με τα τραγούδια αυτά και εκεί είχα την ευκαιρία να εξερευνήσω τη μουσική που έγραψα. Στα live η μουσική εξελίσσεται σε άλλα επίπεδα. Σε μια εβδομάδα από τώρα θα προσπαθήσω να δουλέψω με δύο κιθαρίστες που θα παίξουν τα μέρη που έπαιξα στον δίσκο και θα δω αν μπορώ να τραγουδήσω το κομμάτι. Δεν είμαι σίγουρος για το πώς μπορώ να συντονίσω τη φωνή μου με τις κιθάρες» πρόσθεσε.

Τον περασμένο Μάιο ο Σάιμον αποκάλυψε ότι η απώλεια ακοής συνέβη ενώ έγραφε μουσική για το πιο πρόσφατο άλμπουμ του, «Seven Psalms». «Εντελώς ξαφνικά έχασα το μεγαλύτερο μέρος της ακοής στο αριστερό μου αυτί και κανείς δεν έχει εξήγηση για αυτό» είπε. «Ετσι, όλα έγιναν πιο δύσκολα». Εξήγησε ότι τότε ένιωσε περισσότερο «απογοήτευση και ενόχληση», αλλά όχι θυμό, «γιατί νόμιζα ότι θα περνούσε, ότι θα επανορθωθεί». Είπε επίσης ότι αυτό άλλαξε την οπτική του για την ερμηνεία ορισμένων τραγουδιών «που δεν θέλω να τραγουδήσω ζωντανά πια».

«Μερικές φορές υπάρχουν τραγούδια που μου αρέσουν και μετά, σε κάποιο σημείο μιας περιοδείας, λέω “τι στο διάολο κάνεις, Πολ;”» σημείωσε. «Πολύ συχνά αυτό γινόταν κατά τη διάρκεια του “You Can Call Me Al”. Σκεφτόμουν, “Τι κάνεις; Πρέπει να σταματήσεις την περιοδεία, να πας σπίτι”».

Στο ντοκιμαντέρ του ο Γκίμπνεϊ παρακολουθεί την καριέρα του Σάιμον, η οποία εκτείνεται σε έξι δεκαετίες. Η ταινία, διάρκειας τριάμισι ωρών, παρακολουθεί τον μουσικό από την εποχή των Simon and Garfunkel, το συγκρότημα που είχε με τον παιδικό του φίλο Αρτ Γκαρφάνκελ, την ηχογράφηση του σόλο άλμπουμ του 1986 «Graceland» και τις ηχογραφήσεις των τελευταίων ετών στο στούντιο του σπιτιού του στο Τέξας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News