Ακόμα μια επιστροφή στο παρελθόν αλλά και, επιτέλους, μια νέα –κατά το ήμισι έστω– κυκλοφορία ενός από τα πιο διάσημα συγκροτήματα στην ιστορία της ροκ μουσικής. Τελευταία φορά, ένα άλμπουμ με καινούργια τραγούδια οι U2 έβγαλαν το 2017, όταν κυκλοφόρησε το «Songs of Experience».

Εκτοτε το ιρλανδικό συγκρότημα έκανε μια περιοδεία με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την κυκλοφορία του «The Joshua Tree» και ένα υπερτεχνολογικό residency στο Sphere του Λας Βέγκας με επίκεντρο το «Achtung Baby», ενώ την περασμένη Παρασκευή (22α Νοεμβρίου), με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την κυκλοφορία του «How To Dismantle an Atomic Bomb», το ενδέκατο άλμπουμ των U2 επανακυκλοφόρησε σε remastered έκδοση.

 «Μερικές φορές είναι καλό να κοιτάζεις πίσω στο παρελθόν, ώστε να αντιλαμβάνεσαι πώς θα είναι το μέλλον. Αυτό που κάναμε τα τελευταία χρόνια ήταν σαν να τεντώνουμε τη χορδή στο τόξο και τώρα υπάρχει η επιθυμία για νέα πράγματα» είπε ο The Edge, o κιθαρίστας των U2, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Corriere della Sera.

Στα τελευταία του λόγια, περί «νέων πραγμάτων», βρίσκεται η πραγματική είδηση όσον αφορά την επανακυκλοφορία του «How To Dismantle an Atomic Bomb»: η επετειακή έκδοση συνοδεύεται από το «How to Re-Assemble an Atomic Bomb», ένα «σκιώδες άλμπουμ», όπως το χαρακτήρισαν οι U2, με νέα και ακυκλοφόρητα τραγούδια που εντόπισε o The Edge στο προσωπικό του αρχείο, από την εποχή της ηχογράφησης του δίσκου.

Μεταξύ των ακυκλοφόρητων κομματιών περιλαμβάνονται το «Picture of You (X+W)», στους στίχους του οποίου εντοπίζεται η φράση-τίτλος του άλμπουμ, καθώς και το «Happiness», στο οποίο γίνεται λόγος για πολέμους στην έρημο. Οταν, όμως, κυκλοφόρησε το «How To Dismantle an Atomic Bomb», λεγόταν πως η «ατομική βόμβα» του τίτλου ήταν ένα προσωπικό πλήγμα του Bono: ο θάνατος του πατέρα του.

«Είχαμε αρχίσει να γράφουμε για τον πόλεμο στο Ιράκ, αλλά μετά, η προσωπική “βόμβα” του Bono μπήκε στο επίκεντρο των στίχων. Θέλαμε να αντιπαραβάλουμε το ειδικό με το γενικό, κάτι που καταφέρνουμε όμως πιο ξεκάθαρα με αυτό το… σκιώδες άλμπουμ» εξήγησε ο κατά κόσμον Ντέιβιντ Χάουελ Εβανς.

Οσο για την άκρως τρομακτική ιδέα της επανασυναρμολόγησης μιας ατομικής βόμβας, ο The Edge εξήγησε πως «ο τίτλος είναι δίσημος. Αφενός αποτελεί μια παραπομπή στα τραγούδια που επανασυναρμολογούνται. Αφετέρου εκφράζει την επίγνωση του γεγονότος ότι, από γεωπολιτική άποψη, ένας κύκλος έχει κλείσει. Στο “Happiness” μιλούσαμε για τον πόλεμο στο Ιράκ και αυτά τα όπλα μαζικής καταστροφής, που στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν. Οταν άκουσα ξανά τους στίχους πάγωσε το αίμα μου: ακούγονται σαν να γράφτηκαν σήμερα. Ο  πόλεμος στην Ευρώπη και η κατάσταση στη Μέση Ανατολή μας κάνει να διερωτόμαστε “μα τίποτα δεν μάθαμε; Τίποτα; Επαναλαμβάνεται η Ιστορία;”. Σήμερα αυτά τα όπλα μαζικής καταστροφής όντως υπάρχουν».

Στην ερώτηση αν έχουν εκραγεί ποτέ βόμβες στους κόλπους των U2, καταρχάς σημείωσε πως «ο Bono λέει, δραματικά, ότι στο τέλος κάθε άλμπουμ οι δρόμοι μας χωρίζουν». Αλλά αναγνώρισε ότι «στο τέλος, πάντα βρίσκαμε ένα σημείο σύγκλισης. Υπήρξαν στιγμές υψηλής καλλιτεχνικής και δημιουργικής έντασης, αλλά ξέρουμε καλά ότι μαζί δίνουμε το καλύτερο και ότι μόνο μέσω της συνεργασίας μπορούμε να λάμψουμε».

Επιστρέφοντας στη διεθνή σκηνή, ο The Edge σχολίασε και το αποτέλεσμα το αμερικανικών εκλογών: «Είμαι ανήσυχος με όλη αυτή τη ρητορική, αλλά προσπαθώ να θυμάμαι ότι στην Αμερική υπάρχουν έλεγχοι και ισορροπίες και ότι δεν εξαρτώνται όλα από ένα άτομο. Οπότε θα ληφθούν σωστές αποφάσεις, όχι βιαστικές ή ενάντια στην κοινή λογική. Ευελπιστώ, για παράδειγμα, ότι η αρωγή της Ουκρανίας θα συνεχιστεί σταθερά, επειδή αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην Ευρώπη».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News