Ο Νίκολας Κριστόφ, αμερικανός δημοσιογράφος με κερδισμένα δύο Πούλιτζερ και τον τίτλο «τιμητικώς Αφρικανός» (του τον είχε απονείμει ο νοτιοαφρικανός αρχιεπίσκοπος Ντέσμοντ Τούτου), πήγε στη Σιέρα Λεόνε και συγκλονίστηκε. Οχι από τη μιζέρια, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά από τις προόδους που έχει κάνει αυτή η πάμπτωχη αφρικανική χώρα σε θέματα νοσοκομειακής φροντίδας και υγείας. Ο Κριστόφ θεώρησε ότι, σε αντίθεση με τα ζοφερά γεγονότα σε διάφορες περιοχές της Γης, περισσότερο ή λιγότερο αναπτυγμένες, στη Σιέρα Λεόνε «συμβαίνει σήμερα το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο». Ενα θαύμα, σαν να λέμε.

«Μία από τις εσφαλμένες εντυπώσεις που έχουν οι άνθρωποι είναι ότι ο κόσμος πάει κατά διαόλου» έγραψε στο σχετικό με τη Σιέρα Λεόνε άρθρο του που δημοσίευσαν οι New York Times. Ισως επειδή οι άνθρωποι ξεχνούν πόσο μεγάλη πρόοδος έχει συντελεστεί. Οι μαθημένοι στην καταναλωτική ευζωία άνθρωποι του αναπτυγμένου κόσμου ακούν από τα media μόνο τα χειρότερα για την Αφρική, περί εμφυλίου στο Σουδάν, περί σφαγών στην Αιθιοπία, και δεν ενδιαφέρονται να μάθουν για τα άλματα που έχουν κάνει οι Αφρικανοί στην υγεία και στην εκπαίδευση. «Στη Σιέρα Λεόνε ο κίνδυνος να πεθάνει ένα παιδί είναι κατά πολύ μικρότερος σε σχέση με ό,τι συνέβαινε εκεί πριν από 20 χρόνια».

Συγκεκριμένα: «Μπορεί να έχετε ακούσει να χαρακτηρίζουν τη Σιέρα Λεόνε ‘‘το πιο επικίνδυνο μέρος στον κόσμο για να γεννήσεις’’. Αυτό δεν ισχύει πλέον. Οι θάνατοι κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό έχουν μειωθεί κατά 74% από το 2000, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. Επισκέπτομαι τη Δυτική Αφρική από τότε που ήμουν φοιτητής Νομικής και έχω δει πάρα πολλές γυναίκες να πεθαίνουν κατά τον τοκετό. Η βελτίωση σήμερα είναι εκπληκτική. Το 90% των εγκύων λαμβάνουν προγεννητική φροντίδα και οι περισσότερες υποβοηθούνται στον τοκετό από εκπαιδευμένη μαία, νοσοκόμα ή γιατρό. Υστερα οι νοσοκόμες βάζουν τα μωρά στο στήθος των μανάδων και τις συμβουλεύουν να τα θηλάσουν. Μειώνουν τη βρεφική θνησιμότητα».

Οι ετοιμόγεννες μεταφέρονται στο μαιευτήριο με μοτοσικλέτες, «κάτι που δεν ακούγεται και πολύ καλό» έγραψε ο Κριστόφ. Ομως, πρώτον, πηγαίνουν στο μαιευτήριο και, δεύτερον, όχι πάνω σε κάρα, όπως έκαναν παλαιότερα. «Τα κέντρα υγείας αρχίζουν να αντιμετωπίζουν τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, και ορισμένα κορίτσια της Σιέρα Λεόνε εμβολιάζονται κατά του HPV. Στα κορίτσια χαρίζεται ζωή με ρυθμό που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί προ εικοσαετίας. Παραμένει βέβαια η αποσταθεροποίηση τριγύρω, στο Μπαλί και στην Μπουρκίνα Φάσο». Κατά τον αρθρογράφο, ο κόσμος εσφαλμένα νομίζει ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι για την Αφρική.

«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η παγκόσμια φτώχεια είναι απελπιστική, ενώ στην πραγματικότητα το ποσοστό της ακραίας φτώχειας έχει πέσει, από το 38% του 1990, στο 8% σήμερα. Οι ιστορικοί του μέλλοντος ίσως καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι τα άλματα στην ανθρώπινη ευημερία, στην υγεία και στην επιβίωση των παιδιών ήταν τα σημαντικότερα πράγματα που έγιναν στον κόσμο στην αρχή του 21ου αιώνα. Εχουμε το προνόμιο να ζούμε σε εποχή θαυμάτων. Με χειρουργικές επεμβάσεις οι τυφλοί βλέπουν και οι χωλοί περπατούν! Παλιές ασθένειες, όπως η λέπρα, η πολιομυελίτιδα κ.ά., υποχωρούν και αυτή η πρόοδος είναι τόσο αυθεντική όσο όλοι οι κίνδυνοι που γίνονται πρωτοσέλιδα».

Η κατακλείδα του άρθρου εξηγεί γιατί η ελπίδα του Κριστόφ αναζωπυρώθηκε με το ταξίδι στη Σιέρα Λεόνε: «Ας αφιερώσουμε ελάχιστο χρόνο για να αναγνωρίσουμε τον αυξανόμενο αριθμό των παιδιών που πλέον δεν πεινούν, το αυξανόμενο ποσοστό των μανάδων που πλέον δεν πεθαίνουν κατά τον τοκετό, τους αποδεδειγμένους τρόπους που έχουμε για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Ολοκλήρωσα την επίσκεψή μου σε μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου και επιστρέφω με αναπτερωμένη την ελπίδα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News