607
Τα χείλη σφιγγμένα, το βλέμμα ψηλά. Μάλλον προς τη «νέα εποχή» που φέρνει ένας αγωγός που μέχρι πριν από τρία χρόνια ήταν «δαιμονοποιημένος» από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα | Konstantinos Tsakalidis / SOOC

ΤΑP: Είπαμε μια κουβέντα παραπάνω αλλά στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Αμερικανοί

Τα χείλη σφιγγμένα, το βλέμμα ψηλά. Μάλλον προς τη «νέα εποχή» που φέρνει ένας αγωγός που μέχρι πριν από τρία χρόνια ήταν «δαιμονοποιημένος» από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα
|Konstantinos Tsakalidis / SOOC

ΤΑP: Είπαμε μια κουβέντα παραπάνω αλλά στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Αμερικανοί

«Αν προχωρήσετε με τους Ρώσους, ξεχάστε οποιαδήποτε επένδυση σχετίζεται με τον αγωγό TAP». Το μήνυμα και η προειδοποίηση που είχε απευθύνει σε υπουργούς της κυβέρνησης (Νίκο Κοτζιά, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Νίκος Παππάς) πέρυσι τέτοιο καιρό ο Αμος Χοχστάιν (ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αρμόδιος για τη Διπλωματία της Ενέργειας) καθιστώντας σαφές ότι τα ενεργειακά ανοίγματα της «πρώτης φοράς Αριστερά» στη Μόσχα έθεταν σε κίνδυνο το έργο του αγωγού και την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, ελήφθη. Και όχι μόνο ελήφθη. Εμπεδώθηκε. Εγκαινιάζοντας την Τρίτη τα έργα του αγωγού στη Θεσσαλονίκη ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχθηκε ότι η εξασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης συνιστά θεμέλιο λίθο της ενεργειακής στρατηγικής της Ελλάδας και της Ευρώπης…

Οτι το αμερικανικής έμπνευσης έργο μπορεί να καταστήσει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο και να ανεβάσει τις γεωπολιτικές της μετοχές ήταν γνωστό. Απλώς χρειάστηκε πολύς καιρός, πολλές κωλοτούμπες και ακόμη περισσότεροι αδέξιοι διπλωματικοί χειρισμοί μέχρι η κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι όταν οι Αμερικανοί μιλούν για την ενεργειακή ασφάλεια και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο δεν αστειεύονται.

«Ο ενεργειακός χάρτης της νοτιοανατολικής Ευρώπης μεταμορφώνεται και η Ελλάδα καθίσταται σε κόμβο», είπε ο κ.  Τσίπρας από τη Θεσσαλονίκη. Πάνε οι εποχές που ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλούσε τον Φεβρουάριο του 2013 το υπουργείο Εξωτερικών για την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας Ελλάδας-Ιταλίας-Αλβανίας για τον ΤΑΡ. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι δεν συμφωνούσε με καμία δεσμευτική υπογραφή της κυβέρνησης, ενώ έκανε λόγο για επιλογές της κυβέρνησης υποδεικνυόμενες από τις ΗΠΑ, με στόχο «να μην υπάρξει ενδυνάμωση των ενεργειακών μας σχέσεων με τη Ρωσία». Το νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας είχε αντιδράσει έντονα, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ για υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος και υπαγωγή του στο κομματικό συμφέρον. Λίγους μήνες μετά ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναχτυπούσε χαρακτηρίζοντας τους πανηγυρισμούς του Αντώνη Σαμαρά για τον TAP επικοινωνιακό σόου με στόχο την εξαπάτηση του λαού. Για κερασάκι στην τούρτα έψεγε την κυβέρνηση για «σκοτεινά σημεία της συμφωνίας» και για έργο που δεν προσφέρει τα οφέλη που προπαγάνδιζαν «τα παπαγαλάκια».

Αλλοι καιροί, άλλα ήθη. Μαζί με την προσγείωση στον πραγματισμό, με αφορμή τα εγκαίνια του TAP η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι το έργο συνδέεται με την ευφορία της διαφαινόμενης ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης. Κυρίως, όμως, αντελήφθη σταδιακά ότι οι Αμερικανοί εννοούν business όταν σχεδιάζουν τον ενεργειακό χάρτη στην περιοχή και ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα δεχθούν να τεθεί σε κίνδυνο το μέλλον του ενεργειακού Νοτίου Διαδρόμου (για απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο). Ο απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρμεντ για την ενέργεια κ. Χοχστάιν το είχε καταστήσει σαφές σε όλους τους τόνους σε κυβερνητικά στελέχη. Είχε διαμηνύσει στην κυβέρνηση ότι αν προχωρούσε με τον ρωσικό αγωγό, θα έπρεπε να ξεχάσει τα οφέλη συμμετοχής της στον TAP και τις παρελκόμενες επενδύσεις (τερματικός σταθμός LNG στη Ρεβυθούσα και διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB), στον οποίο μάλιστα αναφέρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας).

Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά. Το 2013 η κυβέρνηση Σαμαρά είχε δεχθεί έντονες παρασκηνιακές πιέσεις, τόσο από τις Βρυξέλλες όσο και από την Ουάσιγκτον, προκειμένου να μη δοθεί η ΔΕΠΑ σε ρωσικά χέρια, επαναλαμβάνοντας την πάγια θέση τους υπέρ της διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας. Το χαλί για τις διακρατικές συμφωνίες που οδήγησαν στον TAP είχε στρώσει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Οι επίσημες, όμως, ευλογίες της τότε κυβέρνησης στο έργο είχαν δοθεί τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν ο Αντώνης Σαμαράς μετέβη εσπευσμένα στο Μπακού για να συναντήσει τον Ιλχάμ Αλίεφ. Η κυβέρνηση σηματοδότησε την προσπάθεια να κρατήσει τις ισορροπίες ανοίγοντας το παιχνίδι του διαγωνισμού ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ και σε παίκτες που δεν θεωρούνταν κόκκινο πανί για τους Αμερικανούς.

Η ολοκλήρωση του έργου θα δείξει αν όντως θα σηματοδοτήσει τη «νέα εποχή» για την Ελλάδα, όπως διακήρυξε ο Αλέξης Τσίπρας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αν το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο 22 παίκτες κλωτσούν μια μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί, στο ενεργειακό παιχνίδι στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Αμερικανοί.

 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...