«Τα όσα κατήγγειλα στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο, ότι δηλαδή η παράταση της σύμβασης του αερολιμένα συνιστά σκάνδαλο, δεν τα είπα ως πρόεδρος του “Ελευθέριος Βενιζέλος”, παρά ως πρώην υπουργός Οικονομικών» (σσ: την περίοδο 1987-1989!)

Τα λόγια ανήκουν στον πρόεδρο του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών Παναγιώτη Ρουμελιώτη, τα είπε την περασμένη Πέμπτη στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του αεροδρομίου και άφησε τους πάντες άναυδους.

Είχε μόλις προηγηθεί επίθεση από τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου, που του ξεκαθάρισαν ότι είναι μη εκτελεστικός πρόεδρος, πως τις όποιες αποφάσεις για την τύχη του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ) θα τις λαμβάνει από εδώ και στο εξής ο μάνατζερ και το ΔΣ της εταιρείας ως σώμα, σε συνεργασία πάντα με το ΤΑΙΠΕΔ.

Το καλύτερο όμως είναι αυτό που ακολούθησε. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, ο κ. Ρουμελιώτης ψήφισε ως ένα από τα εννέα μέλη του ΔΣ υπέρ της έναρξης των διαπραγματεύσεων με τους Καναδούς μεγαλομετόχους του ΔΑΑ για την παράταση της σύμβασης του αερολιμένα κατά 20 χρόνια, από το 2026, ως το 2046. Εβαλε, δηλαδή, την υπογραφή του κάτω από μια απόφαση που πριν από μια εβδομάδα είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος «σκάνδαλο» – έστω και με… άλλη ιδιότητα.

Τελείωσε, λοιπόν, το σίριαλ με το «Ελ. Βενιζέλος»; Οχι βέβαια, μόλις τώρα αρχίζει.

Κατ’ αρχάς, διότι το κλειδί της παράτασης βρίσκεται στο τίμημα που θα ζητήσει το Δημόσιο από τους Καναδούς μετόχους του 40% του Ελ. Βενιζέλος. Διαγωνισμός για την πρόσληψη των συμβούλων που θα αποτιμήσουν το εν λόγω δικαίωμα δεν έχει ακόμη προκηρυχθεί. Αυτό πρόκειται να γίνει από το ΤΑΙΠΕΔ μέσα στις επόμενες εβδομάδες, καλώς, λοιπόν, εχόντων των πραγμάτων το τοπίο δεν πρόκειται να έχει ξεκαθαρίσει πριν από το τέλος του 2016.

Κατά δεύτερον, ο φόβος για τρικλοποδιές παραμένει. Και αυτό καθώς ο Χρήστος Σπίρτζης εκτιμάται ότι δεν έχει πει ακόμη τη τελευταία του λέξη. Σε πρόσφατη επιστολή του προς τον κ/ Ρουμελιώτη, ο υπουργός Υποδομών είχε βάλει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης της υφιστάμενης σύμβασης που εκπνέει το 2016, με ολική ανατροπή των σημερινών όρων: από τα τέλη αεροδρομίου, έως τα ενοίκια που εισπράττει το Δημόσιο και τις αμοιβές των στελεχών.

Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση, θεωρείται βέβαιο πως θα αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως λένε πηγές που παρακολουθούν από κοντά το θέμα. Διότι εδώ και χρόνια η Κομισιόν έχει διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά πως, εφόσον αλλάξουν οι όροι της σύμβασης, τότε και η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε νέο διαγωνισμό.

Και αυτό καθώς η αρχική σύμβαση παραχώρησης του 1993, που είχε υπογράψει η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη, μεταξύ Δημοσίου και Γερμανών της Χόχτιφ ήταν 50ετής, με λήξη το 2046. Μετά ήρθε το ΠΑΣΟΚ, επαναδιαπραγματεύθηκε τη σύμβαση και μείωσε τη διάρκειά της στα 30 χρόνια, δηλαδή ως το 2026. Τότε, λοιπόν, οι δικηγόροι της ελληνικής κυβέρνησης, φοβούμενοι τυχόν νομικές επιπλοκές με τους Γερμανούς, πίεσαν ώστε να συμπεριληφθεί στη σύμβαση και η δυνατότητα επέκτασής της κατά 20 επιπλέον χρόνια. Ετσι προέκυψε και το δικαίωμα παράτασης που καλείται να διαπραγματευτεί σήμερα το Δημόσιο με τους Καναδούς μετόχους του αερολιμένα -διαδόχους των Γερμανών- και το οποίο ο Ρουμελιώτης είχε χαρακτηρίσει «σκάνδαλο».

Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ο κ. Ρουμελιώτης είχε θητεύσει στη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου ως υπουργός Εμπορίου (5 Φεβρουαρίου έως 27 Νοεμβρίου 1987) και εν συνεχεία είχε διατελέσει υπουργός Οικονομικών μέχρι και τις 2 Ιουλίου 1989.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News