Η Ευρώπη δεν είναι μια ήπειρος που κατατρίβεται μόνο με τα προβλήματά της. Τουλάχιστον, δεν είμαι μόνο αυτό. Σαφώς και η προσφυγική κρίση, η ελληνική κρίση και η συνολικότερη ευρωκρίση έχουν επικαλύψει πολλά άλλα πράγματα που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή. Ενα από αυτά είναι τα… ανέκδοτα που λένε όλοι για όλους.

Ως αποτέλεσμα των μαζικών προκαταλήψεων που ακολουθούν κάθε λαό και εν πολλοίς σχηματοποιούν την εικόνα που έχουν οι γείτονές τους γι’ αυτούς, τα ανέκδοτα, παρά τη σκωπτική τους διάθεση, μπορεί να λένε και μέρος της αλήθειας.

Ο συγγραφέας Ρομέν Σεϊνιοβέρ, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Guardian, εξέδωσε προσφάτως ένα βιβλίο που αναφέρεται σε αυτή τη διάσταση των Ευρωπαίων: να λένε ανέκδοτα για τους γείτονές τους. Κάτι που φαίνεται να είναι μέρος της ευρωπαϊκής παράδοσης. Αίφνης, οι Πολωνοί την… λένε στους Γερμανούς, οι Νορβηγοί στους Σουηδούς, οι Αγγλοι στους Σκωτσέζους, οι Πορτογάλοι στον Ισπανούς, οι Ιρλανδοί στους Αγγλους και τέλος δεν έχει η απαρίθμηση.

Κατά τον Σεϊνιοβερ: «Είμαστε μια μεγάλη, ποικιλόμορφη κοινότητα με μια κοινή ιστορία που κρατάει πολλούς αιώνες με τα πάνω της και τα κάτω της. Επομένως το χιούμορ μας αντανακλά αυτό το γεγονός».

Το βιβλίο περιλαμβάνει 345 ανέκδοτα, τα οποία συνέλεξε ο Σεϊνιοβέρ με τη βοήθεια των αναγνωστών του μπλογκ του «Europeisnotdead». Ο Σεϊνιοβέρ είναι ένας 29χρονος από τη Γαλλία, σπούδασε στην Ισπανία και τη Γερμανία και τώρα ζει στις Βρυξέλλες. Κατηγοριοποιώντας τα, για τις ανάγκες της έκδοσης, παραδέχεται πως κάποια από αυτά βγάζουν, όντως, γέλιο, ενώ άλλα είναι σκληρά και δυσάρεστα.

Τελικά, όμως, το να γελάς με τους γείτονές σου, κατά τον συγγραφέα, είναι ότι «μέσω αυτού αναγνωρίζεις και γιορτάζεις τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν. Δείχνει πως δεν είμαστε αδιάφοροι. Η Ευρώπη δεν είναι μόνο μια πολιτική και οικονομική ένωση, αλλά και μια πολιτισμική.

Κάποια από τα ανέκδοτα:

Τι λένε οι Αγγλοι για τους τσιγκούνηδες Σκωτσέζους:

Ενας Αγγλος, ένας Ιρλανδός και ένας Σκωτσέζους σχεδιάζουν ένα πάρτι. «Θα φέρω έξι μπουκάλια μπίρες», λέει ο Αγγλος. «Θα φέρω έξι μπουκάλια Γκίνες», λέει ο Ιρλανδός. «Θα φέρω έξι φίλους», λέει ο Σκωτσέζος.

Οι Βέλγοι για τους φειδωλούς Ολλανδούς:

Λέει ο ολλανδός σύζυγος στη γυναίκα του: «Αγάπη μου, βάλε το παλτό σου». «Γιατί, θα βγούμε;» τον ρωτάει εκείνη. «Οχι, αλλά θα σβήσω τη θέρμανση», της απαντάει εκείνος.

Οι Πορτογάλοι για τους θρασείς Ισπανούς:

Λέει το παιδάκι από την Ισπανία στον πατέρα του: «Μπαμπά, όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν κι εσένα». «Μα, αυτό είναι πολύ ωραίο, γιε μου. Γιατί το θέλεις;», «Για να μπορώ να έχω ένα γιο σαν κι εμένα», απαντάει ο μικρός.

Οι Ιταλοί για τον εαυτό τους:

Για τρεις λόγους ο Ιησούς δεν μπορεί παρά να είναι Ιταλός: μόνο ένας Ιταλός ζει με τη μαμά του μέχρι τα 30 του. Μόνο ένας Ιταλός θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η μαμά του είναι ακόμη παρθένα. Μόνο μια ιταλίδα μαμά θα μπορούσε να σκεφτεί ότι ο γιος της είναι ο Θεός.

Οι Βέλγοι για τους αλαζόνες Γάλλους:

Γιατί οι Γάλλοι επέλεξαν το κοκοράκι ως εθνικό τους σύμβολο; Επειδή είναι το μόνο ζώο που τραγουδάει βουτηγμένο μέχρι το γόνατο στα σκατά.

Οι Σουηδοί για τους καχύποπτους Νορβηγούς:

Γιατί οι Νορβηγοί έχουν τέτοια λιπαρά μαλλιά; Εβαλαν το λάδι τους στο κεφάλι τους.

Οι Δανοί για τους καταθλιπτικούς Σουηδούς:

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που μας ήρθε ποτέ από τη Σουηδία; Ενα άδειο πλοίο.

Οι Εσθονοί για τους πότες Φινλανδούς:

Δύο Φινλανδοί συναντιούνται για πρώτη φορά μετά από χρόνια. «Λοιπόν, πώς είσαι;» ρωτάει ο Πέκα. Ο Αχτι γρυλίζει και παραγγέλνει μια μπίρα. ‘Η οικογένειά σου πώς είναι;» ρωτάει ξανά ο Πέκα. Ο Αχτι γρυλίζει ξανά και παραγγέλνει άλλη μια μπίρα. «Η δουλειά σου; Ολα καλά;», συνεχίζει ο Πέκα. Τότε, ο Αχτι στρέφει το βλέμμα του στον Πέκα και του λέει: «Ηρθαμε εδώ για να πιούμε ή να μιλήσουμε;»

Οι Γερμανοί για τους κλέφτες Πολωνούς:

Πότε είναι τα Χριστούγεννα στην Πολωνία; Δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα στη Γερμανία.

Οι Ελβετοί για τους γκρίζους Αυστριακούς:

Γιατί η αυστριακή σημαία έχει κόκκινο, λευκό και κόκκινο; Για να μην μπερδεύονται όταν την σηκώνουν.

Οι Αυστριακοί για τους βαρετούς Γερμανούς:

Η βασική διαφορά μεταξύ των Αυστριακών και των Γερμανών είναι ότι οι Γερμανοί θα ήθελαν να κατανοήσουν τους Αυστριακούς, αλλά δεν μπορούν. Ενώ οι Αυστριακοί κατανοούν τους Γερμανούς, αλλά θα προτιμούσαν να μην το έκαναν.

Οι Σλοβάκοι για τους περιφρονημένους Τσέχους:

Γιατί χρειάζεται ένας Τσέχος να είναι ευτυχισμένος; Δεν χρειάζεται, εφόσον όλοι οι άλλοι δεν είναι.

Οι Ρουμάνοι για τους Ουγγρους:

Εκανα όλες τις εξετάσεις και ο γιατρός μου είπε ότι πάσχω από ξενοφοβία. Αλλη μια ασθένεια που κόλλησα από τους αναθεματισμένους Ούγγρους.

Οι Ουκρανοί για τους πλούσιους, αλλά ηλίθιους Ρώσους:

Μόλις αγόρασα μια γραβάτα που κόστιζε 3.000 δολάρια. Ηλίθιε! Θα μπορούσες να την αγοράσεις παρακάτω με 5.000 δολάρια.

Οι Σκοπιανοί για τους διεφθαρμένους Ελληνες:

Ενας Ελληνας οδηγός παρκάρει το αυτοκίνητό του έξω από τη Βουλή. «Δεν μπορείτε να παρκάρετε εδώ», του λέει ο αστυνομικός. «Εδώ είναι που δουλεύουν οι πολιτικοί μας. Δεν υπάρχει θέμα, το αυτοκίνητο είναι εξοπλισμένο με συναγερμό».

Οι Σκοπιανοί για τους Ελληνες και το σεξ:

Λέει ένας άντρας σύζυγος στη γυναίκα του: «Εάν ήξερες να μαγειρεύεις και να καθαρίζεις δεν θα χρειαζόμασταν μια οικονόμο». Η γυναίκα του απαντάει: «Εάν ήξερες να κάνεις έρωτα, δεν θα χρειαζόμουν έναν σκοπιανό εραστή».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News