Το ματς έμοιαζε χαμένο για τον Ολυμπιακό, όπως ομολόγησε αργότερα, στη συνέντευξη Τύπου, ο κόουτς Κεμζούρα. Στο 83-84 υπέρ της Χίμκι, πρώτα ο Μιλουτίνοφ κι έπειτα ο Πρίντεζης αστοχούν σε βολές. Στη συνέχεια, ο Πολ ξοδεύει ένα κρίσιμο σουτ. Λίγοι πίστευαν ότι θα υπήρχαν κι άλλες ευκαιρίες για να «γυρίσει» το παιχνίδι. Ιδίως όταν η ρωσική ομάδα (με τη δεύτερη καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα) πάτησε γκάζι για να φτάσει στο 87-96, μόλις 1:09 πριν από τη λήξη του αγώνα. Η τέταρτη εντός έδρας ήττα των «ερυθρόλευκων» στο εφετινό τουρνουά φαινόταν αναπόφευκτη.

Τότε εμφανίστηκε ο παλιός Ολυμπιακός. Αυτός της Κωνσταντινούπολης (2012) και των άλλων επικών ανατροπών των περασμένων ετών. Με τρία μεγάλα τρίποντα (Πρίντεζης, Πολ, Σπανούλης) και δύο καθοριστικές άμυνες, ισοφάρισε (96-96) και έστειλε το ματς στην παράταση. Το momentum ήταν, πια, με το μέρος του. Μπήκε στο έξτρα πεντάλεπτο αποφασισμένος να ολοκληρώσει τον άθλο του, και με ένα 7-0 «έκοψε τα χέρια» των αντιπάλων του. Ο Αλεξέι Σβεντ, των 36 πόντων, δεν σκόραρε ξανά. Στα 69 τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και στα πέντε λεπτά της παράτασης ο Ολυμπιακός πέτυχε ένα αδιανόητο 22-2. Νίκησε (109-98) και κράτησε ζωντανές τις ελπίδες του για πρόκριση στα πλέι-οφ.

Κέρδισε με έναν τρόπο που σχεδόν είχε ξεχάσει τα δύο τελευταία χρόνια: αρνήθηκε να χάσει. Με πρωταγωνιστές εκείνους που συνήθιζαν να κάνουν τα αδύνατα, δυνατά τις μέρες της δόξας του. Ο Βασίλης Σπανούλης, ο δράστης του τρίποντου της ισοφάρισης, ολοκλήρωσε τον αγώνα με double-double: 18 πόντους και 10 ασίστ. Ο Γιώργος Πρίντεζης, στην πιο παραγωγική βραδιά του εφέτος, πέτυχε 26 πόντους και κατέβασε επτά ριμπάουντ. Αγγιξε το ρεκόρ της καριέρας του. Ο Κώστας Παπανικολάου σκόραρε άλλους 18 – ήταν ο ουσιαστικός MVP της αναμέτρησης. Σπουδαία δουλειά έκαναν και ο Μιλουτίνοφ με τον Κόνιαρη. Ολα τα Ελληνόπουλα, δηλαδή (και ο Νίκολα Ελληνας θεωρείται, πια).

Ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης και ο Παπανικολάου, οι πρωτομάστορες των ανατροπών, «είναι εδώ». Αυτό που άλλαξε, σε σχέση με το παρελθόν, είναι το… supporting cast. Ο Μπάλντγουϊν δεν έπαιξε καθόλου. Εκεί που κάτι πήγε να κάνει, στα δύο τελευταία ματς ήταν άφαντος. Ο Πάντερ έμεινε εκτός 12αδας. Ο Ρότσεστι έχει προσφέρει ελάχιστα. Ο Τσέρι, λίγα πράγματα – και πολύ συγκεκριμένα. Δεν φταίει μόνο, που ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης μεγάλωσαν. Λείπουν και οι «ποιοτικοί» ξένοι που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν σημαντική υποστήριξη.

Η χθεσινή (Τετάρτη) βραδιά στο ΣΕΦ ήταν από εκείνες που δεν θα ξεχαστούν. Για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε η νίκη -η έκτη του Ολυμπιακού στην εφετινή Ευρωλίγκα-, αλλά και για την «κατοστάρα». Η τελευταία φορά που οι «ερυθρόλευκοι» είχαν σκοράρει 100 πόντους (και πάνω) στη διοργάνωση, ήταν πριν από έξι χρόνια. Στις 5 Δεκεμβρίου 2013, στο Μόναχο κόντρα στην Μπάγερν (105-103). Με κόουτς τον Γιώργο Μπαρτζώκα και πρωταγωνιστές τον Στράτο Περπέρογλου και τον Βασίλη Σπανούλη.

Η νίκη δεν ήταν μόνον απολαυστική, αλλά και απαραίτητη. Δεν είχε περιθώρια για άλλες «κακές» ήττες ο Ολυμπιακός. Εάν έχανε, θα έμενε πολύ πίσω. Επιπλέον, η Χίμκι είναι μία από τις δυο τρεις ομάδες που παλεύουν να τρυπώσουν στα πλέι-οφ. Τώρα οι «ερυθρόλευκοι» ανέβηκαν στην 9η θέση και βρίσκονται μια νίκη μακριά από τη Χίμκι και την Αρμάνι Μιλάνο. Αυτές οι δύο, μαζί με την Μπασκόνια και τη Φενέρ, φαίνεται πως θα διεκδικήσουν τα δύο τελευταία εισιτήρια για τα πλέι-οφ.

Το μεσημέρι ο Ολυμπιακός «πετάει» για το Βελιγράδι, για τον αγώνα της Παρασκευής με τον Ερυθρό Αστέρα, γεμάτος αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση. Εάν νικήσει, θα μπει με τις καλύτερες προϋποθέσεις στον πολύ πιο βατό, από άποψη προγράμματος, Ιανουάριο. Σε αυτό το ματς ο Βασίλης Σπανούλης χρειάζεται 16 πόντους για να προσπεράσει τον Ναβάρο και να πατήσει την κορυφή των σκόρερ όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα. Θα το πετύχει στη Σερβία; Στο ΣΕΦ απέναντι στη Φενέρμπαχτσε; Στη Βαρκελώνη; Οπου κι αν συμβεί, όλο το γήπεδο θα τον χειροκροτήσει. Η Ευρώπη ολόκληρη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News