Στην πρώτη θέση το Χάρβαντ. Στη δεύτερη θέση το ΜΙΤ. Στην τρίτη το Στάνφορντ. Για τα αμερικανικά πανεπιστήμια οι πρωτιές δεν είναι κάτι καινούργιο. Για την ακρίβεια: είναι μαθημένα σε αυτές. Η τελευταία ποιοτική καταμέτρηση των κορυφαίων ιδρυμάτων του κόσμου, από το έγκυρο Times Higher Education, αναδεικνύει τα τρία ιδρύματα των ΗΠΑ στις τρεις κορυφαίες θέσεις, αφήνοντας πιο πίσω τα φημισμένα βρετανικά, Κέμπριτζ και Οξφόρδη.

Τα δύο τελευταία έχασαν έδαφος στη κατάταξη, η οποία στην πραγματικότητα είναι ένα ευκρινές δείγμα γραφής για το επίπεδο της φήμης, της έρευνας και της εκπαίδευσης.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, στις πρώτες 100 θέσεις δύο χώρες είναι αυτές που εκπροσωπούνται περισσότερο, όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα Telegraph, κι αυτές δεν είναι άλλες από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Στη λίστα των 100 καλύτερων πανεπιστημίων, υπάρχουν 43 αμερικανικά και 10 βρετανικά, ενώ πέρυσι στον αντίστοιχο κατάλογο τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν 12.

Ο Φιλ Μπάτι, συντάκτης του καταλόγου Times Higher Education, σημειώνει με τη σειρά του την πτώση των βρετανικών ιδρυμάτων ως απόρροια του γεγονότος ότι ανεβαίνουν με ταχείς ρυθμούς τα αντίστοιχα ασιατικά. Ενδεικτικό το γεγονός η κατάταξη στην πρώτη 25αδα δύο κινεζικών πανεπιστημίων – με αυτό του Πεκίνου να προσπερνά το φημισμένο Τζος Χόπκινς των ΗΠΑ. Στη 12η θέση βρίσκεται το Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Ελληνικό πανεπιστήμιο δεν υπάρχει, οπότε μην ψάχνετε άδικα.

Διαβάστε αναλυτικά εδώ τον κατάλογο με τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου

Αυτό βέβαια, που έχει σημασία είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται αυτά τα πανεπιστήμια για να τοποθετηθούν σε μια συγκεκριμένη θέση και όχι σε κάποια άλλη. Κάθε ένας από τους οίκους αξιολόγησης ακολουθεί ένα δικό του «μετρικό» σύστημα με αποτέλεσμα η κατάταξη να μην είναι πάντα ίδια.

Επί παραδείγματι, το QS World University Rankings δημοσιεύει σε ετήσια βάση κάθε Σεπτέμβριο την κατάταξή του. Η πρώτη φορά που έκανε τέτοια δημοσίευση ήταν το 2004 και εκτιμά 3.000 Πανεπιστήμια, ενώ δίνει μεμονωμένες θέσεις μέχρι τα πρώτα 400. Από εκείνο το σημείο και μετά τα ομαδοποιεί κατά δεκάδες.

Αυτό που συγκρίνει είναι τέσσερις τομείς ενδιαφέροντος: την έρευνα, τη διδασκαλία, την απασχολησιμότητα και τη διεθνή προοπτική. Κάθε περιοχή ενδιαφέροντος, στη συνέχεια, αξιολογείται με βάση έξι δείκτες: ακαδημαϊκή φήμη, η οποία βασίζεται σε μια παγκόσμια έρευνα των πανεπιστημίων (40%), τη φήμη του εργοδότη, η οποία βασίζεται σε μια παγκόσμια έρευνα των μεταπτυχιακών (10%), την αναλογία διδασκόντων/φοιτητών (20%), τις αναφορές ανά σχολή (20%), τις διεθνείς αναλογίες μαθητών (5%) και τη διεθνή αναλογία προσωπικού (5%).

Το Times Higher Education από την πλευρά του, συντάσσει τον κατάλογο των κορυφαίων 100 πανεπιστημίων του κόσμου μέσω της σύγκρισης που κάνει σε τομείς όπως: διδασκαλία, έρευνα, μεταφορά γνώσης και διεθνή προοπτική.

Επίσης, υπάρχει και η κατάταξη που συντάσσει η National Student Survey. Πραγματοποιείται από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο και τα αποτελέσματα ανακοινώνονται τον Αύγουστο. Ξεκίνησε το 2005 και στο τέλος της χρονιάς οι φοιτητές καλούνται να συμπληρώσουν μια έρευνα για το τι τους αρέσει στο ίδρυμα που φοιτούν και τι πρέπει να αλλάξει.

Στόχος της έρευνας είναι να βοηθήσει τους μελλοντικούς φοιτητές με την παροχή πληροφοριών σχετικά με την ποιότητα των μαθημάτων και να ενθαρρύνει τα ιδρύματα να βελτιώσουν την εμπειρία των σπουδαστών.

Οι μαθητές απαντούν σε 23 ερωτήσεις σχετικά με έξι πτυχές της μαθησιακής εμπειρίας συμπεριλαμβανομένης της διδασκαλίας, της ακαδημαϊκής υποστήριξης, της προσωπικής ανάπτυξης, καθώς και της συνολικής ικανοποίησης που λαμβάνουν κατά τη διάρκεια του πανεπιστημιακού έτους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News