Την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 πρέπει να είχαν στο μυαλό τους τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αποφάσισαν να διοργανώσουν το συνέδριο τους τον Οκτώβριο. Βέβαια τα χρόνια από την επανάσταση θα είναι 99 τότε, αλλά όπως έχει σχολιάσει ο «σοφός λαός» μας, «τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα».
Με αυτή την απόφαση για τη διεξαγωγή του συνεδρίου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ με την υπερψήφιση της πρότασης της Επιτροπής Θέσεων. Η πρόταση δεν καταψηφίστηκε από κανένα μέλος του σώματος και έλαβε 194 «ναι» και 7 λευκά. Όσον αφορά τις καταστατικές αλλαγές, θα τεθούν στον προσυνεδριακό διάλογο οι προτάσεις της Επιτροπής Καταστατικού και αυτές των μελών της ΚΕ. Τ
Η απόφαση, η οποία θα δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες, περιλαμβάνει την στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ σε χρονικό ορίζοντα τριετίας, την απλή αναλογική και τις θέσεις για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και την συνταγματική αναθεώρηση.
Νωρίτερα, η εσωκομματική κίνηση «53+» είχαν καταθέσει τροπολογία για την «ιδιοκτησία του προγράμματος», ότι δηλαδή το κυβερνητικό πρόγραμμα δεν εξαντλείται στο Μνημόνιο, ότι έχει επιβληθεί και πρέπει να αλλάξει.
Τελικά η τροπολογία πέρασε, αφαιρουμένης όμως παραγράφου που χαρακτήριζε τη συμφωνία του καλοκαιριού αποτέλεσμα ενός αδίστακτου εκβιασμού και πραξικοπήματος.
Η συγκεκριμένη τροπολογία αναφέρει, μεταξύ άλλων:
«Ασφαλώς, όμως, η συμφωνία, το Μνημόνιο, δεν είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε είναι ιδιοκτησία της αριστεράς, όπως δημόσια ζητούν εκπρόσωποι των “δανειστών”, σε μια προσπάθεια τους να ξαναγράψουν την ιστορία της σκληρής διαπραγμάτευσης και του αγώνα που δώσαμε και να σβήσουν το ίχνος του δικού τους αδίστακτου εκβιασμού. Το δικό μας πρόγραμμα, έτσι όπως έχει διατυπωθεί από τις συλλογικές μας αποφάσεις, είναι ανταγωνιστικό προς τις μνημονιακές δεσμεύσεις επιχειρώντας να τις αποδυναμώσει και να θέσει τις βάσεις υπέρβασης του ασφυκτικού νεοφιλελεύθερου πλαισίου».
Η ομάδα των «53+», συνεχίζοντας την κριτική που ασκεί στη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας κατέθεσε και δεύτερη τροπολογία σχετικά με το Προσφυγικό, η οποία όμως δεν έγινε αποδεκτή από το σώμα.
Σε αυτή αναφερόταν πως «ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης εντός της ΕΕ, οι συνεχείς εκβιασμοί, η ξενοφοβική-ακροδεξιά πρακτική χωρών της κεντρικής Ευρώπης -ακόμα και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων, όπως της Αυστρίας και της Σλοβακίας- αλλά και της βαλκανικής χερσονήσου, που έκλειναν η μια μετά την άλλη τα σύνορά τους, δημιούργησαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο και οδήγησαν εντέλει στη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας, που αμφισβητεί στην πράξη τη συνθήκη της Γενεύης και τα κεκτημένα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News