Σε ένα ακόμη επεισόδιο στο δικαστικό σίριαλ (μετά από δύο απαλλαγές και ισάριθμες αναιρέσεις από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου) με πρωταγωνιστή -και καφκικό θύμα- τον πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), Ανδρέα Γεωργίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) τον δικαίωσε στη προσφυγή του κατα του ελληνικού Δημοσίου για «παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη» στην υπόθεση παράβασης καθήκοντος.
Ο κ. Γεωργίου είχε προσφύγει στο ΕΔΑΔ το 2018, υποστηρίζοντας ότι στην περίπτωσή του παραβιάστηκε το άρθρο 6 παράγραφος 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ο κ. Γεωργίου είχε καταγγείλει ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε απορρίψει το αίτημά του για προδικαστική παραπομπή, ενός νομικού ερωτήματος προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, χωρίς καμία αιτιολόγηση.
Είχε προηγηθεί η καταδίκη του, κατόπιν έφεσης, για δημοσιοποίηση εθνικών δημοσιονομικών στοιχείων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ παρότι πρωτοδίκως είχε αθωωθεί για την εν λόγω κατηγορία καθώς για άλλες δύο που είχαν απαγγελθεί σε βάρος του.
Συγκεκριμένα, το δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που προβλέπει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη κατά την εκδίκαση της έφεσης της αθωωτικής γι’ αυτόν απόφασης σε πρώτο βαθμό το 2017 και ζητεί την επανάληψη της διαδικασίας ενώπιον του Ακυρωτικού Δικαστηρίου.
Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της απόφασης, «ο κ. Γεωργίου κατηγορήθηκε για παράβαση καθήκοντος που προέκυψε από την υποτιθέμενη κατοχή θέσης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ενώ ήταν στην ΕΛΣΤΑΤ, τη μη πραγματοποίηση συνεδρίασης του διοικητικού συμβουλίου επί δέκα μήνες και τη δημοσιοποίηση εθνικών δημοσιονομικών πληροφοριών χωρίς τη συγκατάθεση του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ».
«Αν και αθωώθηκε σε πρώτο βαθμό – υπενθυμίζεται- το 2017 καταδικάστηκε στην έφεση για την τρίτη από αυτές τις κατηγορίες και κρίθηκε αθώος για τις υπόλοιπες. Η υπόθεση αφορά έφεση επί νομικών ζητημάτων που άσκησε ο κ. Γεωργίου στο Ακυρωτικό Δικαστήριο μετά την εν λόγω καταδίκη. Βασιζόμενος στο άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο κ. Γεωργίου καταγγέλλει ότι το Ακυρωτικό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημά του για προδικαστική παραπομπή νομικού ζητήματος στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς καμία αιτιολογία».
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η επανάληψη της διαδικασίας ενώπιον του Ακυρωτικού Δικαστηρίου θα συνιστούσε κατάλληλη επανόρθωση για την παραβίαση των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, ενώ «ο προσφεύγων δεν προέβη σε καμία αίτημα όσον αφορά την περιουσιακή ή ηθική βλάβη ή όσον αφορά τα έξοδα και τις δαπάνες».
Ο Ανδρέας Γεωργίου, επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ από το 2010 ως το 2015, είχε καταδικαστεί το 2017 σε δεύτερο βαθμό για παράβαση καθήκοντος σε δύο χρόνια φυλάκισης με αναστολή επειδή κατείχε ταυτοχρόνως θέση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Κατηγορήθηκε επίσης ότι επί δέκα μήνες είχε παραλείψει να συγκαλέσει το διοικητικό συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ και ότι είχε αποκαλύψει δημοσιονομικές πληροφορίες χωρίς τη συγκατάθεση του οργάνου.
Ο ίδιος είχε προσφύγει κατά της απόφασης, όμως η προσφυγή του είχε απορριφθεί «χωρίς την παραμικρή δικαιολογία» και προσέφυγε ενώπιον των ευρωπαίων δικαστών επικαλούμενος το άρθρο της ευρωπαϊκής σύμβασης για τα δικαιώματα του Ανθρώπου περί του δικαιώματος σε μια δίκαιη δίκη.
Στην ίδια υπόθεση, ο κ. Γεωργίου είχε κατηγορηθεί πως διόγκωσε εσκεμμένα τους αριθμούς του δημόσιου ελλείμματος το 2010 ώστε να αναγκάσει τη χώρα του να υιοθετήσει δραστικά δημοσιονομικά μέτρα. Η κατηγορία αυτή δεν απαγγέλθηκε τελικά σε βάρος του.
Στη διάρκεια της θητείας του Ανδρέα Γεωργίου στην ΕΛΣΤΑΤ από το 2010 ως το 2015, το δημόσιο έλλειμμα αναθεωρήθηκε από το 13,6% του ΑΕΠ στο 15,4%, και το χρέος αυξήθηκε από το 115,1% στο 126,8%, Η επίμαχη αναθεώρηση σηματοδότησε την αρχή της κρίσης του χρέους και ακολούθησε η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πλευρό της Ευρωζώνης στο πρώτο σχέδιο στήριξης της Ελλάδας το 2010.
Τον Ανδρέα Γεωργίου είχαν υπερασπιστεί δημόσια το 2016 οι Βρυξέλλες, με την Επίτροπο Κοινωνικών Υποθέσεων Μαριάν Τίσεν να υπογραμμίζει ότι «τα δεδομένα για το ελληνικό χρέος κατά την περίοδο από το 2010 ως το 2015 ήταν αξιόπιστα και είχαν κοινοποιηθεί με ακρίβεια».
Βενιζέλος: Μάθημα «κατά της ακατάβλητης αντιμνημονιακής συνωμοσιολογίας»
Σε ένα πρώτο σχόλιο για την απόφαση του ΕΔΔΑ, ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (2012-15) Βαγγέλης Βενιζέλος μιλά για «απόφαση-κόλαφο» και «μάθημα στο όνομα του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου».
Συνιστά -υπογραμμίζει στη σχετική ανάρτησή του- κόλαφο και μάθημα «κατά της ακατάβλητης αντιμνημονιακής συνωμοσιολογίας ως προς το ύψος του πρωτογενούς και του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 και τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα στη μακρά περιπέτεια των μνημονίων».
«Ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε λόγος να προσφύγει η χώρα στα μνημόνια και ότι “μαγειρεύτηκαν” τα δημοσιονομικά δεδομένα του 2009, δεν υιοθετείται πλέον πολιτικά από κανέναν που διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα. Εξακολουθεί όμως να βρίσκει υποστηρικτές στον χώρο της Ελληνικής Δικαιοσύνης», σημειώνει με νόημα ο πρώην υπουργός στην ανάρτησή του που αναλυτικά έχει ως εξής:
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στην υπόθεση Γεωργίου κατά Ελλάδας που δημοσιεύθηκε σήμερα με προσφεύγοντα τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, που είναι εμβληματικό θύμα του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού δικαστικού συστήματος, συνιστά κόλαφο και μάθημα στο όνομα του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου.
Συνιστά κόλαφο και μάθημα κατά της ακατάβλητης αντιμνημονιακής συνωμοσιολογίας ως προς το ύψος του πρωτογενούς και του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 και τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα στη μακρά περιπέτεια των μνημονίων. Ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε λόγος να προσφύγει η χώρα στα μνημόνια και ότι μαγειρεύτηκαν τα δημοσιονομικά δεδομένα του 2009, δεν υιοθετείται πλέον πολιτικά από κανέναν που διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα. Εξακολουθεί όμως να βρίσκει υποστηρικτές στον χώρο της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Το Εφετείο Αθηνών καταδίκασε το 2017 τον Ανδρέα Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος και ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αίτησή του για αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης αρνούμενος να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) ως προς το νόημα της κρίσιμης διάταξης του Κανονισμού που διέπει την EUROSTAT και τις εθνικές στατιστικές αρχές.
Το αίτημα του κατηγορουμένου να απευθυνθεί προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ απορρίφθηκε χωρίς αιτιολογία.
Με τη σημερινή του απόφαση το ΕΔΔΑ διαπιστώνει ότι η Ελλάδα, με την παραπάνω απόφαση του Αρείου Πάγου, παραβίασε το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, δηλαδή το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη. Το ΕΔΔΑ επανέλαβε την πάγια νομολογία του σύμφωνα με την οποία η παράλειψη και μάλιστα η αναιτιολόγητη εθνικού δικαστηρίου κράτους μέλους της ΕΕ (που είναι προφανώς και κράτος μέρος της ΕΣΔΑ και του Συμβουλίου της Ευρώπης) να απευθύνει προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ, παρότι έχει σχετική υποχρέωση κατά το άρθρο 267 ΣΛΕΕ (τέτοιο δικαστήριο είναι ο ΑΠ) και μάλιστα παρότι έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα, συνιστά παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 ΕΣΔΑ, δηλαδή του δικαιώματος στη δίκαιη δίκη. Ζήτημα ιδιαίτερα κρίσιμο για τη σχέση ΕΕ και ΕΣΔΑ.
Το ΕΣΔΑ δεν αφήνει μάλιστα κανένα περιθώριο παρερμηνείας της απόφασής του. Περιέλαβε στην απόφασή του ειδικό κεφάλαιο για τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα οφείλει κατά το άρθρο 46 ΕΣΔΑ να συμμορφωθεί προς την απόφαση του Στρασβούργου. Αυτό πρέπει να γίνει με την επανάληψη της διαδικασίας (reopening) ενώπιον του ΑΠ, ο όποιος οφείλει να απευθύνει το κρίσιμο προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ. Θεωρητικά ο ΑΠ θα μπορούσε να αιτιολογήσει τη φορά αυτή την απόρριψη του αιτήματος να υποβληθεί προδικαστικό ερώτημα στο Λουξεμβούργο, ας ελπίσουμε όμως ότι μια άλλη σύνθεση του αρμόδιου σχηματισμού του ΑΠ θα διαφυλάξει, έστω στο όριο, την στοιχειώδη διεθνή αξιοπιστία της Ελληνικής Δικαιοσύνης.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News