Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς: Ευλογία ή κατάρα για τη Γιουνάιτεντ;
Σαββατόβραδο στο Γκέτεμποργκ. Η Γιουνάιτεντ παίζει φιλικό με τη Γαλατασαράι. Πλήθος οπαδών της περπατούν προς το γήπεδο. Οι μισοί φορούν τη φανέλα της αγαπημένης τους ομάδας – και οι συντριπτικά περισσότεροι έχουν επιλέξει αυτή του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Ο ίδιος ο σουηδός σταρ θα την φορέσει για πρώτη φορά.
Στα 35 του, έπειτα από μια σειρά απογοητευτικών εμφανίσεων στο Euro με την εθνική ομάδα της Σουηδίας -που κίνησαν υποψίες οτι έχει «ξοφλήσει»-, ο «Ιμπρα» δεν θα περνούσε ούτε έξω από το «Ολντ Τράφορντ», αν ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν πατούσε πόδι. Αυτό το στοίχημα είναι 100% του πορτογάλου προπονητή. Ετσι εξηγείται και ο ιδιαίτερος πανηγυρισμός του, με μια παράξενη κίνηση των χεριών, όταν -στα 190 δευτερόλεπτα του ματς- ο σουηδός φορ πέτυχε ένα υπέροχο γκολ με «ψαλιδάκι», που είναι η σπεσιαλιτέ του. Κανένα από τα τέσσερα τέρματα που ακολούθησαν (5-2), δεν έδειξε να το χαίρεται τόσο πολύ.
Περισσότερο από την προχωρημένη ηλικία του ή την αγωνιστική του κατάσταση, τη Γιουνάιτεντ την απασχολούσε το αν ο εγωϊσμός του Ιμπραΐμοβιτς μπορεί να χωρέσει σε έναν σύλλογο που, παραδοσιακά, φροντίζει ώστε καμία μονάδα -παίκτης ή προπονητής- να μη θεωρείται μεγαλύτερο μέγεθος από την ομάδα. Για τον ίδιο λόγο αμφιταλαντεύτηκε πολύ μέχρι να προσλάβει τον Μουρίνιο. Αλλά έπειτα από τρία «πέτρινα» χρόνια, όλες οι αρχές της πήγαν περίπατο. Επικράτησε η επείγουσα ανάγκη να επιστρέψει στον δρόμο της επιτυχίας.
Ο Ιμπραΐμοβιτς, πάλι, δεν άλλαξε διόλου τις συνήθειές του. Παραμένει η «ντίβα» που όλοι αγαπήσαμε -ή μισήσαμε- τα τελευταία 15 χρόνια. Πρώτα απ’ όλα, έγινε ο πρώτος παίκτης που ανακοίνωσε ο ίδιος τη μετεγγραφή του, με μία ανάρτηση στο Instagram. «Πόσταρε» το έμβλημα του συλλόγου και έγραψε: «Ηρθε η ώρα να το μάθει ο κόσμος. Ο επόμενος σταθμός μου είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ερχομαι». Αργότερα, έκανε το ίδιο και στο Twitter. Τα likes… έπεσαν βροχή. Μέσα σε λίγα λεπτά, ο Ζλάταν κατάφερε να «ρίξει» το Διαδίκτυο.
Επειτα, έφτασε στις εγκαταστάσεις της Γιουνάιτεντ -για να υποβληθεί στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις- με ελικόπτερο. Εκείνη την ημέρα, οι «κόκκινοι διάβολοι» τον υποδέχτηκαν στην πόλη με μια γιγαντοαφίσα που προκάλεσε αίσθηση: «Μάντσεστερ, καλώς ήρθες στον Ζλάταν»! Αυτή η ασυνήθιστη -για τη Γιουνάιτεντ- υπερβολή έχει την εξήγησή της. Ηταν ένα είδος εκδίκησης προς τη συμπολίτισσα Μάντσεστερ Σίτι για την «αρπαγή» -το 2009- του Κάρλος Τέβες, την οποία -τότε- οι «πολίτες» είχαν γιορτάσει με ανάλογο τρόπο. Δεν είναι τυχαίο, οτι η αφίσα για τον Ζλάταν στήθηκε μπροστά από το εμπορικό κέντρο του Andale, το οποίο γειτνιάζει με την επίσημη μπουτίκ της Σίτι.
Ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, η Γιουνάιτεντ, όχι απλώς απέκτησε τον Ιμπραΐμοβιτς, αλλά το έκανε αναγνωρίζοντας το μέγεθός του με κάθε τρόπο. Του πρόσφερε 220.000 λίρες την εβδομάδα, ποσό που δεν είναι πολύ μικρότερο από τις 280.000 λίρες την εβδομάδα που παίρνει ο Γουέιν Ρούνεϊ, ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στην Αγγλία. Στη συνέχεια, με εντολή Μουρίνιο, τα νούμερα στις φανέλες των ποδοσφαιριστών μοιράστηκαν από την αρχή.
Ο νέος «Θεός» του «Ολντ Τράφορντ» διάλεξε το αγαπημένο του, το Νο 9. Για το χατίρι του Ιμπραϊμοβιτς, ο προηγούμενος κάτοχός του, ο Αντονί Μαρσιάλ, το εγκατέλειψε και πήρε το Νο 11. Οχι και τόσο πρόθυμα, αν κρίνει κανείς από το γεγονός οτι ανέβασε στο Ιντερνετ φωτογραφίες του με τη φανέλα που φορούσε μέχρι προσφάτως. Τι να κάνει, όμως; Υπέκυψε κι αυτός στο «μεγαλείο» του νέου του συμπαίκτη, ο οποίος τυγχάνει να είναι και η μεγάλη αδυναμία του προπονητή… Αξίζει να σημειωθεί οτι, τη σεζόν 2015-2016, η Γιουνάιτεντ πούλησε συνολικά 2.850.000 φανέλες της – τις περισσότερες από κάθε άλλο ποδοσφαιρικό club. Η πιο δημοφιλής ήταν εκείνη του Μαρσιάλ, με το Νο 9 στην πλάτη.
Στη διάρκεια της πλούσιας καριέρας του, ο σουηδός επιθετικός έχει παίξει με το Νο 9, στον Αγιαξ, στη Γιουβέντους και στην Μπαρτσελόνα. Οταν πήγε στην Ιντερ, του έδωσαν το «8», ενώ στη Μίλαν αγωνίστηκε με το «11». Την πρώτη του σεζόν στην Παρί Σεν Ζερμέν φόρεσε τη φανέλα με το Νο 18 κι αργότερα πήρε το «10». Δηλαδή, έπαιξε με πέντε διαφορετικούς αριθμούς στην πλάτη. Θα μπορούσε και τώρα, στη Γιουνάιτεντ, να συμβιβαστεί με κάποιο άλλο νούμερο. Αλλά, όχι. Επρεπε να δείξει σε όλους τους συμπαίκτες του, ποιος θα είναι το «αφεντικό».
Είναι πολλοί οι παίκτες της Γιουνάιτεντ που δεν ενθουσιάστηκαν με τον ερχομό του «ουρανοκατέβατου» Ζλάταν, όμως δεν πρόκειται να ακουστεί «κιχ» για έναν ποδοσφαιριστή για τον οποίο ο Μουρίνιο έχει πει τα καλύτερα: «Ενας παίκτης που μου έχει δώσει τόσα πολλά όσα ο Ιμπρα (είχαν συνεργαστεί ξανά στην Ιντερ, τη σεζόν 2008-2009), είναι για πάντα στην καρδιά μου. Είναι εξαιρετικός, ένας από τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο». Το πρόβλημα θα φανεί, μόνον αν ο Ιμπραΐμοβιτς δεν καταφέρει να δικαιολογήσει αυτή την προνομιακή μεταχείριση με την απόδοσή του. Επομένως, το φλέγον ερώτημα είναι: θα «πιάσει» στη Γιουνάιτεντ;
Με εξαίρεση τη Μάλμε, από την οποία άρχισε την καριέρα του, έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα -στην πρώτη του χρονιά, μάλιστα- σε όλες τις ομάδες από τις οποίες πέρασε. Μετά το 2001, που πανηγύρισε τίτλο με τη φανέλα του Αγιαξ -στα 20 του- το κατάφερε και στην Ιταλία (Γιουβέντους, Ιντερ και Μίλαν), στην Ισπανία (Μπαρτσελόνα) και στη Γαλλία (Παρί Σεν Ζερμέν). Πήρε δύο Πρωταθλήματα στην Ολλανδία, δύο στη Serie A με τη Γιουβέντους, τρία -διαδοχικά- με τη φανέλα της Ιντερ, μετά με την Μπαρτσελόνα, ύστερα με τη Μίλαν και -από το 2012 μέχρι εφέτος- τέσσερα σερί με την Παρί Σεν Ζερμέν. Ακόμη κι αν τον θεωρήσουμε απλώς… γουρλή, πρόκειται για μια παράδοση που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει.
Τώρα φιλοδοξεί να κερδίσει τον τίτλο με έβδομη διαφορετική ομάδα, σε πέμπτη διαφορετική χώρα. Αν το κατορθώσει, δύσκολα θα βρεθεί άλλος παίκτης που θα έχει στεφθεί πρωταθλητής σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία και Αγγλία. Μόνο στην Μπαρτσελόνα απέτυχε, τη σεζόν 2009-2010. Γιατί όμως; Η Telegraph είχε επιχειρήσει -το 2015- να εξηγήσει αυτή τη μουτζτούρα στο ένδοξο βιογραφικό του.
Ο πρώτος λόγος, έγραφε, ήταν ο Λιονέλ Μέσι. Το επικαλείται ο ίδιος ο Σουηδός στην αυτοβιογραφία του «I am Zlatan»: «Αρχίσαμε καλά, όμως ο Μέσι ξεκίνησε να μιλάει. Ηθελε να παίζει στον άξονα και όχι στις πτέρυγες κι έτσι το σύστημα άλλαξε από 4-3-3 σε 4-5-1. Θυσιάστηκα. Πλέον, δεν είχα στο γήπεδο την ελευθερία που χρειαζόμουν για να πετύχω».
Ο Πεπ Γκουαρντιόλα ήταν ο δεύτερος λόγος. Χαρακτηριστικό είναι το ξέσπασμα εναντίον του, όταν τον χρησιμοποίησε μόνο για πέντε λεπτά σε έναν αγώνα κόντρα στη Βιγιαρεάλ. Αναφέρεται κι αυτό στο βιβλίο του Ζλάταν: «Με κοιτούσε και… ξέφυγα. Σκέφτηκα ότι είναι ο εχθρός μου και ξύνει το καραφλό κεφάλι του. Του φώναξα «δεν έχεις αρχ@δ@@» και μετά, άλλα, χειρότερα: «Τα πας σκ@@α, λόγω του Μουρίνιο. Να πας στον διάολο». Τρελάθηκα. Πέταξα ένα κουτί στην άλλη άκρη του δωματίου. Επεσε στο πάτωμα, ο Πεπ δεν είπε τίποτα, απλώς έβαλε τα πράγματα που πετάχτηκαν πάλι μέσα στο κουτί. Αν ήμουν ο Γκουαρντιόλα, θα είχα φοβηθεί».
Υπήρχαν και πολλά ακόμη. Μεταξύ των οποίων και κάποια ασήμαντα – αλλά πολύ σημαντικά για τον Ιμπραΐμοβιτς. Ο εσωτερικός κανονισμός της Μπαρτσελόνα, τότε, απαγόρευε στους παίκτες να πηγαίνουν στην προπόνηση με τα πανάκριβά τους αυτοκίνητα. «Τι βλακεία ήταν αυτή; Πήδησα μέσα στη Ferrari μου, έβαλα το πόδι μου στο γκάζι και πάρκαρα στην πόρτα του προπονητικού κέντρου», αναφέρει ο Ζλάταν στην αυτοβιογραφία του. Είναι φως φανάρι. Στη Βαρκελώνη δεν ταίριαξε με το περιβάλλον του.
Στο Μάντσεστερ, όμως, καλείται να παίξει για τον «άνθρωπό του». Τον Μουρίνιο, τον λατρεύει. Εχει πει γι’ αυτόν: «Κατάφερε να με μεταμορφώσει από γατάκι σε τίγρη. Εβγαλε το φονικό ένστικτο από μέσα μου. Θα μπορούσα να πεθάνω για τον Μουρίνιο. Μπορεί να ελέγξει τα αποδυτήρια και να κουμαντάρει τους σταρ της ομάδας. Οταν έφυγα από την Μπαρτσελόνα, ήθελα να πάω στη Ρεάλ του Μουρίνιο, για να εκδικηθώ τον Γκουαρντιόλα».
Δεν είναι περίεργο, που δυο τόσο ισχυρές προσωπικότητες -και εκρηκτικοί χαρακτήρες- «κούμπωσαν» μεταξύ τους. Κάπως έτσι ταίριαξε και με τη σύντροφό του, την κατά 11 χρόνια μεγαλύτερή του Ελενα Σέγκερ. Μια ξανθιά καλλονή που χαρακτηρίζεται ως «ο θηλυκός Ζλάταν». Γνωρίστηκαν κάπως επεισοδιακά, το 2002, σε ένα πάρκινγκ στο Μάλμε. Ο Ιμπραΐμοβιτς είχε παρκάρει τη Ferrari του πίσω από το αυτοκίνητο της Σέγκερ και εμπόδιζε. Εκείνη του επιτέθηκε φραστικά, κάτι που -όπως φαίνεται- ξετρέλανε τον Ζλάταν. Του άρεσε ο… τσαμπουκάς της και βάλθηκε να την κατακτήσει. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, είναι ακόμη ζευγάρι.
Οπως έχει πει ο ίδιος, το ακριβό αυτοκίνητο θέλει «μάγκα» οδηγό. Εχει παρομοιάσει τον εαυτό του με Ferrari, κατηγορώντας τον Γκουαρντιόλα οτι «του έβαζε απλή βενζίνη και τον πήγαινε βόλτα στην εξοχή, λες και ήμουν Fiat». Στην πίστα της Premier League, όμως, συνάντησε τον άνθρωπο που ξέρει να του πατάει το γκάζι. Ο Μουρίνιο είναι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο ο Ιμπραΐμοβιτς μπορεί να γίνει ο επόμενος «ήρωας του Ολντ Τράφορντ».
* Το «ζλατανίζω» (to zlatan) περιλαμβάνεται ως ρήμα στα σουηδικά λεξικά. Σε ελεύθερη μετάφραση, σημαίνει οτι κάνω κάτι συναρπαστικό, κάτι εξωπραγματικό.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
Δεν περνάνε οι ώρες για το debate του ΣΥΡΙΖΑ… Δεν περνάνε
20 Νοεμβρίου 2024, 13:20
