Οι ενδιαφερόμενοι ήταν, αρχικώς, πάνω από 250. Οι αξιόπιστες προσφορές που κατατέθηκαν, 12. Οι τελικοί υποψήφιοι πλειοδότες, τέσσερις – και στη συνέχεια, τρεις. Στην πραγματικότητα, για το σύνολο των μετοχών της Τσέλσι «μονομάχησαν», ο 69χρονος σερ Τζιμ Ράτκλιφ (ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Βρετανία) και η «Clearlake Capital», εταιρεία ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων με έδρα την Καλιφόρνια των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον 48χρονο αμερικανό επιχειρηματία, Τοντ Μπόελι.

Η διαδικασία, την οποία διεκπεραίωσε η αμερικανική τράπεζα Raine Group, κράτησε, μόλις, τρεις μήνες. Θα ήταν ακόμη πιο σύντομη, αν δεν υπήρχε η ανάγκη να εξασφαλιστεί πως ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, ο ρώσος ολιγάρχης που δαπάνησε σχεδόν 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ για να δημιουργήσει την ποδοσφαιρική αυτοκρατορία των «Μπλε», δεν θα έχει το παραμικρό προσωπικό οικονομικό όφελος από αυτή τη μεταβίβαση. Και το απόγευμα της 30ης Μαΐου ανακοινώθηκε ότι οι τύχες του λονδρέζικου συλλόγου παραδόθηκαν στον Μπόελι και τους συνεργάτες του.

Το συνολικό αντίτιμο της αγοραπωλησίας έφτασε τα 4,25 δισεκατομμύρια λίρες. Σε ευρώ, 5 δισ. Σε δολάρια, 5,3 δισ. Πρόκειται για την ακριβότερη εξαγορά ομάδας στα χρονικά των σπορ – οποιουδήποτε σπορ. Τον περασμένο Οκτώβριο η Νιούκαστλ, ένας από τους πιο δημοφιλείς συλλόγους στη Βρετανία, πουλήθηκε στο Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων της Σαουδικής Αραβίας έναντι 305 εκατομμυρίων λιρών. Αυτές τις μέρες οριστικοποιήθηκε το deal για τη Μίλαν. Για το δεύτερο πιο επιτυχημένο club στο Κύπελλο Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ, οι αμερικανοί αγοραστές θα καταβάλουν 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Τον περασμένο Φεβρουάριο η κορυφαία ομάδα του NFL (αμερικανικό φούτμπολ) κοστολογήθηκε προς 3,8 δισ. δολάρια. Το 2020 οι Νιού Γιόρκ Μετς (μπέιζμπολ) άλλαξαν χέρια με 2,4 δισ. δολάρια. Το 2017 οι Χιούστον Ρόκετς (NBA), με 2,2 δισ. δολάρια. Που ήταν και ποσό – ρεκόρ για την μπασκετική λίγκα των ΗΠΑ.

Η μεταμόρφωση

Η Τσέλσι είναι ο πέμπτος, σε πλήθος οπαδών και έσοδα, σύλλογος στην Αγγλία. Το οφείλει, εν πολλοίς, στον παλιό του ιδιοκτήτη. Από την ίδρυσή του (1905) έως το 2003, που ο Αμπράμοβιτς τον εξαγόρασε από τον Κεν Μπέιτς για 140 εκατομμύρια λίρες (164 εκατ. ευρώ), μετρούσε 11 τρόπαια. Στα 19 επόμενα χρόνια, κατέκτησε άλλα 21 – τα σπουδαιότερα. Ανάμεσά τους, πέντε από τα έξι πρωταθλήματα της ιστορίας του και δυο Κούπες Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ρώσος δεν μεγάλωσε με τα πόστερ του Ντρογκμπά, ή του Λάμπαρντ, να κρέμονται στους τοίχους του υπνοδωματίου του, όμως την Τσέλσι δεν την αντιμετώπισε, μόνον, ως επιχειρηματίας. Την αγάπησε και σαν οπαδός. Οταν κατοικούσε στο Λονδίνο, μέχρι και αγώνες των ακαδημιών παρακολουθούσε. Και, κυνηγώντας την απόλυτη επιτυχία, δεν δίστασε να πληρώσει σε αποζημιώσεις προπονητών τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλον ιδιοκτήτη ομάδας. Από το «Στάμφορντ Μπριτζ» παρέλασαν οι Ρανιέρι, Μουρίνιο (δυο φορές), Γκραντ, Σκολάρι, Χίντινκ (δυο φορές), Αντσελότι, Βίλας – Μπόας, Ντι Ματέο, Μπενίτεθ, Κόντε, Σάρι, Λάμπαρντ και Τούχελ.

Αφησε πίσω του μια φοβερή ομάδα, που με ελάχιστες προσθήκες φαίνεται ικανή να ανταγωνιστεί τη Σίτι και τη Λίβερπουλ, με έναν από τους κορυφαίους τεχνικούς (Τόμας Τούχελ). Μια από τις πιο παραγωγικές ποδοσφαιρικές ακαδημίες, υπερσύγχρονες υποδομές, και έναν οικονομικά υγιέστατο σύλλογο. Οταν τον παρέλαβε, το ταμείο ήταν άδειο και τα χρέη του ξεπερνούσαν τα 150 εκατ. ευρώ – τεράστιο ποσό εκείνη την εποχή. Οι νέοι ιδιοκτήτες δεσμεύτηκαν, εγγράφως, να επενδύσουν στην ομάδα επιπλέον κεφάλαια, ύψους 1,75 δισ. λιρών. Το ερώτημα που «καίει» τους οπαδούς, είναι αν θα την αγαπήσουν όπως ο Αμπράμοβιτς.

Τρόπαια ή θέαμα; Ιδού η απορία

Οι Αμερικανοί βλέπουν τα σπορ κάπως διαφορετικά. Στις δικές τους λίγκες, οι τίτλοι και τα τρόπαια δεν είναι αυτοσκοπός. Ζητούμενο είναι το καλό θέαμα. Μια «ποιοτική» ψυχαγωγία, για την οποία οι φίλαθλοι θα είναι πρόθυμοι να πληρώσουν. Το «προϊόν» να είναι καλά, και κέρδη θα υπάρχουν για όλους. Ο Μπόελι, κάτοχος του 20% των Λος Αντζελες Ντότζερς (μπέιζμπολ), του 27% -μαζί με τον Μαρκ Ουόλτερ- των Λος Αντζελες Λέικερς (ΝΒΑ), μέτοχος των Λος Αντζελες Σπαρκς (ΝΒΑ γυναικών), πρώην CEO της εταιρείας που διοργανώνει τις «Χρυσές Σφαίρες» και ιδιοκτήτης σειράς αθλητικών media, με αυτή τη «φιλοσοφία» πορεύτηκε. Αλλά, ευτυχώς για τους φίλους της Τσέλσι, γνωρίζει καλά και την ευρωπαϊκή αθλητική κουλτούρα. Ειδικά τη βρετανική, αφού σπούδασε στο London School of Economics κι έζησε μερικά χρόνια στο Λονδίνο. Το 2019, όταν είχε προσπαθήσει και πάλι να εξαγοράσει την Τσέλσι, είχε εξηγήσει άριστα σε συνέντευξή του στο Bloomberg, πόσο διαφορετικό είναι το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη. Υπήρξε και αθλητής. Στα κολεγιακά του χρόνια είχε διακριθεί στην πάλη – το μαρτυρούν οι φαρδείς του ώμοι και η κορμοστασιά του.

Η προσωπική του περιουσία (4,5 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Forbes) είναι μικρότερη από εκείνη του Αμπράμοβιτς στο μεσουράνημά του. Ολόκληρη, δεν θα αρκούσε για την εξαγορά της Τσέλσι. Αλλά σε αυτό το εγχείρημα δεν είναι μόνος. Τον συντροφεύουν κι άλλοι δισεκατομμυριούχοι. Ανάμεσά τους, ο αμερικανός συνεταίρος του στους Λέικερς, Μαρκ Ουόλτερ, ο Ελβετός Χάνσγιοργκ Βις, και ο βρετανός επενδυτής ακινήτων, Τζόναθαν Γκόλντσταϊν. Στο χθεσινό τους μήνυμα προς τους οπαδούς, οι νέοι επενδυτές υποσχέθηκαν στιγμές υπερηφάνειας. Αλλά ο Αμπράμοβιτς άφησε τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News