Το ματς στο Παρίσι ήταν συναρπαστικό. Η Παρί Σεν Ζερμέν νικούσε την Τσέλσι 2-0, έχοντας ισοφαρίσει το σκορ της ήττας της στο Λονδίνο. Ολα έδειχναν πως η πρόκριση στους ημιτελικούς του Champions League θα κρινόταν στην παράταση (ή στα πέναλτι). Η αγγλική ομάδα, όμως, δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Σκόραρε στις καθυστερήσεις (90’+1′) και τώρα θα αναμετρηθεί με τη Λιόν, που έχει κατακτήσει τη Μεγάλη Κούπα τρεις διαδοχικές σεζόν. Στον άλλον ημιτελικό θα βρεθούν αντιμέτωπες, η Μπάγερν Μονάχου με την Μπαρτσελόνα.

Το παιχνίδι έγινε την Τετάρτη (27/3). Δεν το πήραμε είδηση, επειδή έπαιζαν γυναίκες. Η τηλεόραση δεν έχει ανακαλύψει, ακόμη, τη θηλυκή πλευρά του ποδοσφαίρου. Αλλά, είναι ζήτημα χρόνου να το κάνει. Θα την υποχρεώσει το έντονο ενδιαφέρον του κοινού, που γεμίζει τα γήπεδα για να δοκιμάσει μια άλλη εκδοχή του -μέχρι πρότινος- κατ’ εξοχήν ανδρικού σπορ. Οι κυρίες που βγάζουν τα τακούνια και φορούν τις τάπες αποτελούν, πλέον, μια ατραξιόν που προσελκύει χιλιάδες φιλάθλους, στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

– Στις 17 Μαρτίου, στο «Μετροπολιτάνο» της Μαδρίτης, το ντέρμπι τίτλου Ατλέτικο – Μπαρτσελόνα για τη La Liga Γυναικών (νίκησαν 2-0 οι φιλοξενούμενες) παρακολούθησαν 60.739 θεατές. Πρόκειται για ευρωπαϊκό ρεκόρ προσέλευσης σε αγώνα γυναικείων τμημάτων ποδοσφαιρικών συλλόγων.
– Τον περασμένο Ιανουάριο, ο ημιτελικός του ισπανικού Κυπέλλου Γυναικών στο «Σαν Μαμές» του Μπιλμπάο (Αθλέτικ Μπιλμπάο – Ατλέτικο Μαδρίτης) συγκέντρωσε 48.121 φιλάθλους.
– Την Κυριακή (24/3), που δεν υπήρχε αγωνιστική κίνηση στην ανδρική Serie A, οι ποδοσφαιριστίνες της Γιουβέντους έπαιξαν στο «Γιουβέντους Στάντιουμ» για πρώτη φορά (μέχρι τότε έδιναν τους αγώνες τους στο προπονητικό κέντρο του συλλόγου). Το παιχνίδι τους κόντρα στη Φιορεντίνα προσέλκυσε 39.027 θεατές (τα εισιτήρια διατέθηκαν δωρεάν), που είναι ρεκόρ για το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ιταλία. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είδαν το ματς στην TV (στο Sky Sport Serie A και στο Sky Sport Uno).

Αλλά και προχθές, στο Παρίσι, στον αγώνα με την Τσέλσι, χιλιάδες οπαδοί της Παρί δημιούργησαν φοβερή ατμόσφαιρα, που στο συγκεκριμένο γήπεδο δεν τη συναντάς ούτε σε αγώνες ανδρικών ομάδων. Την εμπειρία αυτή την έζησε από κοντά και μια Ελληνίδα, η Χρύσα Κουρομπύλια, που είχε επιλεγεί από την UEFA ως βοηθός διαιτητή.

Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης διαθέτουν, σήμερα, γυναικεία τμήματα ποδοσφαίρου. Μόνον η Ρεάλ Μαδρίτης (παραδόξως), η Ντόρτμουντ και η Μονακό έχουν μείνει πίσω. Ισως και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Τότεναμ, που οι κοπέλλες τους αγωνίζονται στη Β’ Κατηγορία. Στη Γερμανία πάνω από ένα εκατομμύριο γυναίκες παίζουν μπάλα, σε κάποιο από τα 30.000 κλαμπ που υπάρχουν γι’ αυτές σε όλη τη χώρα. Παγκοσμίως, ο αντίστοιχος αριθμός εκτιμάται πως αγγίζει τα 30 εκατομμύρια.

Η FIFA ευελπιστεί ότι, μέχρι το 2026, θα έχει καταφέρει να τον διπλασιάσει. «Το γυναικείο ποδόσφαιρο αποτελεί κορυφαία μας προτεραιότητα», τόνισε τον περασμένο Οκτώβριο η γενική γραμματέας της παγκόσμιας συνομοσπονδίας, Φατμά Σαμούρα, ανακοινώνοντας πως η FIFA «θα συνεργαστεί με τις 211 Ενώσεις της σε όλο τον κόσμο πάνω σε στρατηγικές που θα ενισχύσουν την εμπορική αξία του γυναικείου παιχνιδιού». Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, τον Δεκέμβριο του 2018 η «Χρυσή Μπάλα» απονεμήθηκε, για πρώτη φορά, και σε γυναίκα: την Αντα Χέγκερμπεργκ.

Η «εμπορική αξία» είναι οι λέξεις – κλειδιά αυτού του project. Γιατί, ενώ το κοινό ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τις κυρίες που τολμούν να πατήσουν αυτό το ανδρικό «άβατο», δεν συμβαίνει το ίδιο με τους χορηγούς. Θεωρούν ότι το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια κακή απομίμηση του ανδρικού: τα κορίτσια κάνουν στο γήπεδο ό,τι και τα αγόρια, όμως όχι με την ίδια δεξιοτεχνία, ταχύτητα και φαντασία. Και διστάζουν να εμπιστευθούν τις καμπάνιες τους σε «αγοροκόριτσα».

Δεν πρόκειται για κάποια σεξιστική αντίληψη – τον ίδιο προβληματισμό έχουν και αρκετές από τις γυναίκες που παίζουν μπάλα. Προσπαθώντας να προσεγγίσουν το ποδόσφαιρο με έναν δικό τους τρόπο και να υπερασπιστούν τη θηλυκότητά τους, έφτασαν σε ακρότητες. Οπως, για παράδειγμα, η Γκέμα Χιούζ, που πριν από τέσσερα πέντε χρόνια οραματίστηκε τη «Lingerie Football League»: ένα πρωτάθλημα στο οποίο οι κοπέλλες θα παίζουν, φορώντας μόνο τα εσώρουχά τους. «Είμαι 23 ετών και δεν θέλω να περιμένω άλλα 20 χρόνια, για να δω το γυναικείο ποδόσφαιρο να βγάζει λεφτά από τους σπόνσορες», εξηγούσε τότε. «Μπορεί να φαίνεται σκανδαλώδες, όμως θα τραβήξει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και θα πουλήσει εισιτήρια. Το θέμα δεν είναι να φαινόμαστε σέξι. Το θέμα είναι, να φαινόμαστε γυναίκες».

Η ιδέα της Χιούζ, όπως ήταν φυσικό, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων και δεν «περπάτησε». Το ζητούμενο, όμως, παραμένει. Οσο οι χορηγοί μένουν μακριά από το γυναικείο ποδόσφαιρο, η ανισότητα θα παραμένει. Σύμφωνα με τη FIFPro (παγκόσμια ομοσπονδία επαγγελματιών ποδοσφαιριστών), οι αμοιβές των κοριτσιών είναι «ψίχουλα» μπροστά σε ‘κείνες των ανδρών συναδέλφων τους. Αλλά, δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων. Για παράδειγμα, στους ίδιους συλλόγους, οι ανδρικές ομάδες ταξιδεύουν για τους αγώνες τους με πτήσεις τσάρτερ, ενώ οι γυναικείες με το αεροπλάνο της γραμμής. Δεν είναι τυχαίο που οι επαγγελματίες παίκτριες είναι ελάχιστες. Υπολογίζονται σε 3.500, παγκοσμίως, όταν ο αντίστοιχος αριθμός για τους άνδρες αγγίζει τους 70.000.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News