Το «ντέρμπι τίτλου» της Πρέμιερ Λιγκ δεν ήταν και τόσο… ντέρμπι. Η Μάντσεστερ Σίτι προηγήθηκε μόλις στο 7ο λεπτό της αναμέτρησης με τον αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή της βραδιάς, Κέβιν Ντε Μπρόινε, δημιούργησε πολλές ευκαιρίες για γκολ (στο πρώτο 45λεπτο το σκορ θα μπορούσε να είναι 4-0) και, τελικώς, νίκησε την Αρσεναλ 4-1. Μέσα σε 90 λεπτά και κάτι, το μομέντουμ άλλαξε δραματικά. Οχι μόνον επειδή οι «Πολίτες» πλησίασαν τους «Κανονιέρηδες» στους 2 βαθμούς, έχοντας παίξει δυο ματς λιγότερα, αλλά και γιατί η χθεσινή τους (26/4) εμφάνιση ήταν εντυπωσιακή, κυριαρχική, πραγματική επίδειξη δύναμης.

Η Αρσεναλ του (μαθητή) Μικέλ Αρτέτα είναι μια εξαιρετική ομάδα. Αλλά η Σίτι του (δάσκαλου) Πεπ Γκουαρντιόλα είναι τρομακτική. Μαθημένη στον πρωταθλητισμό όσο καμία άλλη την τελευταία δεκαετία (εφέτος διεκδικεί τον έκτο της τίτλο σε αυτό το χρονικό διάστημα και τρίτο διαδοχικό) δείχνει το καλύτερό της πρόσωπο τώρα, που τα παιχνίδια «καίνε» – αυτή ήταν η έβδομη νίκη της στη σειρά. Κι έχει τους δυο κορυφαίους παίκτες της σε δαιμονιώδη φόρμα.

Ο Κέβιν ντε Μπρόινε και ο Ερλινγκ Χάαλαντ έχουν συμμετοχή, είτε ως εκτελεστές είτε ως δημιουργοί, σε 63 από τα 82 γκολ που έχει σκοράρει η Σίτι στο αγγλικό πρωτάθλημα. Χθες, στο «Ετιχαντ», ο βέλγος μέσος πέτυχε το πρώτο και το τρίτο γκολ της ομάδας του, και σέρβιρε το δεύτερο στον Στόουνς. Ο νορβηγός στράικερ διαμόρφωσε το τελικό σκορ με το 33ο του τέρμα στην εφετινή Πρέμιερ Λιγκ. Κατέρριψε το ρεκόρ του Μοχάμεντ Σαλάχ (32 γκολ σε μια σεζόν 38 αγωνιστικών, το 2017-2018), ενώ έχει μπροστά του άλλα 7 ματς για να το συντρίψει. Σε 43 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, στην Αγγλία και την Ευρώπη, έχει στείλει την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα 49 φορές. Σκοράρει ή δίνει ασίστ ανά 58 λεπτά, κατά μέσον όρο.

Η Σίτι, όμως, που από χθες θεωρείται ως το γκραν φαβορί για την κατάκτηση (και) του εφετινού τίτλου, δεν είναι μόνον ο ντε Μπρόινε και ο Χάαλαντ. Δεν είναι μόνον η πανάκριβη ενδεκάδα της. Ούτε οι (σχεδόν) ισάξιοι παίκτες που κάθονται στον πάγκο της (χθες, όταν ο ντε Μπρόινε αποσύρθηκε από τον αγωνιστικό χώρο δέκα λεπτά πριν από τη λήξη, μπήκε στη θέση του ένας παγκόσμιος πρωταθλητής, ο Χουλιάν Αλβαρες). Η Σίτι είναι, πάνω απ’ όλα, το εργαστήριο ενός χαρισματικού επιστήμονα του ποδοσφαίρου, που έχει βάλει στόχο… να εφεύρει την τελειότητα.

Για τον Γκουαρντιόλα «τα λέει όλα» η αντίδρασή του στη φάση του πρώτου γκολ, στο 7ο λεπτό. Αφού το πανηγύρισε για λίγα δευτερόλεπτα, κάλεσε κοντά του τον γκολκίπερ, Εντερσον, και του έβαλε τις φωνές για ένα λάθος που είχε προηγηθεί. Ποτέ δεν ησυχάζει, ποτέ δεν επαναπαύεται στις επιτυχίες του, και απαιτεί να κάνουν το ίδιο και οι παίκτες του. Οι οποίοι -είναι φοβερό- έχουν μάθει να διαβάζουν την έκφραση του προσώπου του. Να μαντεύουν κάθε στιγμή τι, ακριβώς, τους ζητά να κάνουν στο γήπεδο.

Στην Αγγλία είναι η εποχή της Σίτι. Αν η Λίβερπουλ του υπέροχου Γίργκεν Κλοπ κατόρθωσε να διαταράξει την κυριαρχία της, το έκανε (το 2019-2020) με μια αδιανόητη, σχεδόν εξωπραγματική, υπέρβαση, συγκεντρώνοντας 99 βαθμούς. Και θα είναι (η εποχή της Σίτι), προβλέπουν οι Times, όσο ο Γκουαρντιόλα θα βρίσκεται στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, και τα παχιά πορτοφόλια από το Αμπου Ντάμπι στη διοίκηση του συλλόγου. Στις πέντε προηγούμενες σεζόν η Σίτι τερμάτιζε, κατά μέσον όρο, 27,8 βαθμούς πάνω από την Αρσεναλ, και 22,6 πάνω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μόνον η Λίβερπουλ κατάφερε να κρατήσει αυτή την «ψαλίδα» κάτω από τους 10 πόντους.

Κάποια στιγμή, η Τσέλσι θα ξαναβρεί τον δρόμο της. Αλλά θα της πάρει χρόνο. Κάποια στιγμή θα αρχίσουν να αποδίδουν και οι επενδύσεις των Σαουδαράβων της νεόπλουτης Νιούκαστλ. Αλλά και αυτό, δεν θα συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη. Οι αντίπαλοι της Σίτι μπορούν να ελπίζουν μόνο σε δυο σενάρια. Το πρώτο είναι, ο Γκουαρντιόλα να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του με τη Σίτι και πέρα από το 2025. Μια θεωρία λέει πως, αν εφέτος πετύχει το «τρεμπλ» (Πρωτάθλημα Αγγλίας, Κύπελλο Αγγλίας και Τσάμπιονς Λιγκ), ίσως να νιώσει ότι η αποστολή του στο Μάντσεστερ έχει ολοκληρωθεί, και να αναζητήσει, αλλού, νέες προκλήσεις.

Οπως έχει εκμυστηρευθεί, πιστεύει ότι τρεις ή τέσσερις σεζόν στον ίδιο σύλλογο είναι αρκετές. Στο Μάντσεστερ, όμως, έχει, ήδη, κλείσει επτά χρόνια, και έχει συμφωνήσει για ακόμη δυο. Εχει παραβεί τις αρχές του, προφανώς επειδή κάτι του αρέσει σε αυτό το club, σε αυτή την πόλη. Ισως να τον εξιτάρει η ιδέα ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ποδοσφαιρική δυναστεία. Να γίνει ο Ματ Μπάσμπι ή ο Μπομπ Πέισλι της Σίτι. Αν όχι, ο Αλεξ Φέργκιουσον…

Το δεύτερο σενάριο είναι, η έρευνα που διεξάγεται εδώ και χρόνια για τα οικονομικά πεπραγμένα της Σίτι, να δικαιώσει όσους πιστεύουν ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο (οικονομικό) σκάνδαλο από συστάσεως της Πρέμιερ Λιγκ. Ο σύλλογος κατηγορείται για πάνω από 100 παραβάσεις των κανονισμών, από το 2009 έως το 2018, και κινδυνεύει με βαριές ποινές. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει πότε θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία.

Η Αρσεναλ έχει κάνει μια ονειρεμένη σεζόν. Εχει εκπλήξει τους πάντες, ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό, διατηρώντας τα πρωτεία στη βαθμολογία για τόσο καιρό. Είναι, όμως, μια νέα και νεανική ομάδα (με μέσον όρο ηλικίας τα 24,4 έτη), που η απειρία τής κόστισε έξι χαμένους πόντους μέσα σε 17 μέρες. Κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Μετράει 23 νίκες – όσες είχε κάνει το 1998, που πήρε το «νταμπλ». Αν κερδίσει τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια που της απομένουν, θα έχει καταγράψει μια νίκη παραπάνω από την «ανίκητη» Αρσεναλ του 2003-2004, που κατέκτησε τον τίτλο αήττητη (τότε που η Σίτι είχε τερματίσει 16η). Η χθεσινή ήττα ήταν η πρώτη της μετά τις 15 Φεβρουαρίου. Είχε χάσει, και τότε, από τη Σίτι (3-1).

Είναι πολύ πιθανό να πλησιάσει τους 90 βαθμούς, αλλά να μην της είναι αρκετοί. Αν χάσει τον τίτλο, δεν θα ευθύνεται ο Αρτέτα, αλλά ο Γκουαρντιόλα: αυτός που του άνοιξε την πόρτα της προπονητικής. Και η ατυχία του, να πέσει πάνω στη φοβερή Σίτι του μέντορά του. Ο Ντέιβιντ Μόγιες το είχε περιγράψει περίφημα, την εποχή που ήταν προπονητής στην Εβερτον: «Κάποιες φορές νιώθω ότι κρατάω μαχαίρι μπροστά σε πιστόλια».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News