Ηταν η πιο δύσκολη δοκιμασία απ’ όσες έχει περάσει, μέχρι στιγμής, ο νέος Ολυμπιακός. Η Μπέρνλι παίζει αυτό το ντεμοντέ (ακόμη και στο Νησί, πλέον) ποδόσφαιρο της υπερβολικής δύναμης, της μακρινής σέντρας και του αδιάκοπου τρεξίματος, που καμία σύγχρονη ευρωπαϊκή ομάδα δεν θέλει να αντιμετωπίσει. Πόσω μάλλον στην αρχή της σεζόν, με μόλις δύο επίσημα παιχνίδια στα πόδια της (για τους Αγγλους ήταν το έβδομο), χωρίς να έχει φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης.
Κι όμως, ο Ολυμπιακός -που ποτέ δεν έχει αποκλείσει αγγλική ομάδα- πήρε βαθμό «λίαν καλώς» και ένα σκορ (3-1) που τον καθιστά φαβορί για την πρόκριση στους Ομίλους του Europa League. Ενα πέναλτι απειρίας που παραχώρησε ο νεαρός Καμαρά στον Γουντ, του στέρησε το «άριστα». Είναι ένας μικρός άθλος, εάν αναλογιστούμε ότι εννέα στους 11 παίκτες της αρχικής του σύνθεσης είναι καινούργιοι στον Πειραιά. Μόνο δύο, ο Φορτούνης και ο Ομάρ, έπαιζαν και πέρυσι με την ερυθρόλευκη φανέλα. Οι νέες ομάδες δεν «χτίζονται» σε μερικές εβδομάδες. Θέλουν το χρόνο τους.
Το ματς στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ήταν ένας θρίαμβος της ποδοσφαιρικής τέχνης απέναντι στο physical game. Ο αγγλικός σύλλογος, που πέρυσι τερμάτισε έβδομος στην Premier League -απορώ, πώς- διαθέτει ετήσιο μπάτζετ υπερδιπλάσιο από εκείνο του Ολυμπιακού (135 εκατομμύρια ευρώ), όμως Φορτούνη δεν έχει. Ούτε Λάζαρο. Ούτε Ποντένσε. Και, αντιστρόφως, είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν έστω κι ένας από τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν χθες με τη φανέλα της Μπέρνλι θα έπαιζε βασικός στον Ολυμπιακό.
Το χρήμα βοηθά τις ομάδες, μόνον αν το ξοδεύουν έξυπνα. Αυτό το καλοκαίρι η Μπέρνλι διέθεσε για την ενίσχυσή της 33 εκατ. ευρώ, στο σύνολο. Μεταξύ άλλων, απέκτησε (από τη Μίντλεσμπρο) τον κεντρικό αμυντικό Μπεν Γκίμπσον, έναντι 17 εκατ. ευρώ. Ο 25χρονος άγγλος σέντερ μπακ -η ακριβότερη μετεγγραφή στα χρονικά του συλλόγου- ήταν, χθες, ο χειρότερος του γηπέδου. Ο μοιραίος παίκτης. Παραχώρησε ένα ανόητο πέναλτι και άφησε την ομάδα του με δέκα. Οι αριθμοί δεν λένε, πάντα, την αλήθεια.
Ο νέος (Ολυμπιακός) είναι ωραίος, επειδή πέρυσι έκανε τα ίδια λάθη και έμαθε από αυτά. Στις δύο προηγούμενες μετεγγραφικές περιόδους δαπάνησε ένα κάρο εκατομμύρια, ακολουθώντας τυφλά τις οδηγίες ενός προπονητή και ενός ατζέντη. Αγόρασε εννέα ποδοσφαιριστές (Οφόε, Τζούρτζεβιτς, Βούκοβιτς, Ενγκελς, Μίλιτς, Ζιλέ, Προτό, Κούτρη, Ταχτσίδη), φορτώθηκε για δύο χρόνια τον προβληματικό Εμενίκε των δύο εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο και έφερε πίσω τον Μιραλάς, που είχε πολύ καιρό να παίξει καλή μπάλα. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Και από εκείνο (το πανάκριβο) ρόστερ δεν έμεινε… ρουθούνι.
Εφέτος κινήθηκε πολύ πιο συνετά. Απέκτησε ελεύθερους, ως επί το πλείστον, παίκτες (Χριστοδουλόπουλος, Ποντένσε, Γκερέρο, Καμαρά, Τοροσίδης, Φετφατζίδης, Νάτχο, Μάνος, Ευαγγέλου), με κριτήριο τις επιδόσεις τους στο γήπεδο – όχι την εντυπωσιακή τους τιμή. Εφερε πίσω κάποιους δανεικούς που έκαναν εξαιρετική σεζόν εκεί που πήγαν (Γιαννιώτη, Τσιμίκα, Μπουχαλάκη), και αγόρασε μόνον τρεις ποδοσφαιριστές: τον Γκιγιέρμε, τον Μεριά και τον Μασούρα). Ο Αχμέντ Χασάν και ο Μιράντα ήρθαν με option. Εάν του βγουν καλοί, θα τους πληρώσει του χρόνου. Δαπάνησε πολύ λιγότερα χρήματα, για πολύ πιο χρήσιμους (όπως όλα δείχνουν) παίκτες.
Η φρεσκάδα που έφεραν στην ομάδα οι καινούργιοι, κινητοποίησε και κάποιους παλιούς. Ο Φορτούνης, που πέρυσι απογοήτευσε, χθες έκανε το καλύτερό του παιχνίδι στον Ολυμπιακό. Δεν τρόμαξε από τα σκληρά μαρκαρίσματα της Μπέρνλι, πέτυχε δύο γκολ, δημιούργησε το άλλο, έτρεξε, έκοψε, πάλεψε. Στο τέλος είπε μια κουβέντα που, ίσως, εξηγεί πολλά: «Απολαμβάνω, πλέον, να παίζω σε αυτήν την ομάδα». Ο Ομάρ, επίσης, θυμίζει τον παλιό, καλό μπακ-χαφ που όλοι αγάπησαν στο Φάληρο. Στα δύο ματς με τους Ελβετούς ήταν εξαιρετικός.
Πίσω από τα δέκα γκολ που έχει, ήδη, πετύχει ο Ολυμπιακός σε τρία επίσημα ματς κρύβεται η καλή δουλειά του προπονητή. Το διαπιστώνει κανείς, παρατηρώντας κάποια στοιχεία που δύσκολα συναντάς σε ομάδα μερικών εβδομάδων, όπως η ομοιογένεια, οι αυτοματισμοί (που δεν βγαίνουν πάντοτε, αλλά κάποια στιγμή θα βγουν) και η αποτελεσματικότητά της στις στατικές φάσεις. Το πιο μεγάλο πρόβλημα των «ερυθρόλευκων» τα δυο τελευταία χρόνια ήταν οι αλλεπάλληλες αλλαγές των προπονητών, που ακύρωναν το ρόλο τους. Θα είναι σπουδαίο, για τον Ολυμπιακό, ο Πέδρο Μαρτίνς να εφαρμόσει τις ιδέες του σε ένα κλίμα ηρεμίας και εμπιστοσύνης.
Στη ρεβάνς της επόμενης εβδομάδας, στην έδρα της Μπέρνλι, η μπάλα θα τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πολύ δύσκολα, όμως, μια τόσο άτεχνη ομάδα θα βάλει σε αυτόν τον Ολυμπιακό δύο γκολ, χωρίς να δεχθεί κανένα. Μέχρι τότε, θα είναι έτοιμοι και ο Γκιγιέρμε με τον Νάτχο. Ισως και ο Χασάν. Τρεις, ακόμη, μονάδες υψηλής ποιότητας, απ’ αυτές που τα γερά κορμιά του αγγλικού συλλόγου δεν μπορούν να εξουδετερώσουν.
ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός έχουν δώσει, εφέτος, 11 ευρωπαϊκά ματς. Δεν έχουν γνωρίσει ούτε μια ήττα και βρίσκονται ένα βήμα από τους ομίλους του Champions και του Europa League. Σπάνια τύχη, που το φαιδρό μας πρωτάθλημα, ίσως, δεν άξιζε.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News