Στην έκτακτη συνεδρίαση της ισπανικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου ο πρόεδρός της, Λουίς Ρουμπιάλες, εμφανίστηκε αμετανόητος. Επέμεινε ότι το πιο πολυσυζητημένο φιλί αυτού του καλοκαιριού ήταν «αυθόρμητο, αμοιβαίο και συναινετικό», αποδίδοντας τον σάλο, που σχεδόν 10 μέρες μετά δεν έχει κοπάσει, σε μια συνωμοσία των πάντων εναντίον του. Ζήτησε συγγνώμη μόνο για την άσεμνη χειρονομία του (στην εξέδρα των VIP, δίπλα στη Βασίλισσα Λετίθια και τη 16χρονη κόρη της, Σοφία, πανηγύρισε τον θρίαμβο της Ισπανίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών με την παλάμη στο… καβάλο του), τονίζοντας, όμως, ότι το λάθος του δεν ήταν τόσο σοβαρό, ώστε να στερήσει από το ισπανικό ποδόσφαιρο τον καλύτερο ηγέτη που είχε, ποτέ.

«Δεν πρόκειται να παραιτηθώ», επανέλαβε τέσσερις φορές σε υψηλούς τόνους, καθώς οι περισσότεροι άνδρες που βρίσκονταν στην αίθουσα τον χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό. Ο 46χρονος ποδοσφαιρικός παράγοντας έχει βρεθεί κι άλλες φορές στη δίνη σκανδάλων, στα πέντε χρόνια που ηγείται της RFEF. Πέρυσι είχε νοικιάσει (με χρήματα της ομοσπονδίας) μια παραθαλάσσια κατοικία στην Ανδαλουσία, στην οποία διοργάνωνε πάρτι με καλεσμένους κάποιους στενούς του συνεργάτες και καμιά δεκαριά καλλίγραμμες κοπέλες. Τον «κάρφωσε» ένας θείος του, πρώην υπάλληλος της RFEF, όμως ο Ρουμπιάλες τη γλίτωσε, επιστρέφοντας τα χρήματα στο ταμείο. Τον περασμένο Ιανουάριο, στο Σούπερ Καπ Γυναικών, δεν απένειμε τα μετάλλια, ως όφειλε, αλλά τα άφησε σε ένα κουτί δίπλα στον αγωνιστικό χώρο για να τα παραλάβουν μόνες τους οι παίκτριες. Προφανώς, επειδή είχε νικήσει η Μπαρτσελόνα. Οι διεθνείς της είχαν πρωτοστατήσει στις καταγγελίες, για ανάρμοστες συμπεριφορές, εναντίον του προπονητή της εθνικής ομάδας Γυναικών, τον οποίο ο ίδιος είχε επιλέξει.

Κατά καιρούς έχει κατηγορηθεί για σκοτεινές οικονομικές συναλλαγές, αυταρχισμό, διωγμούς στελεχών της ομοσπονδίας, κατάχρηση εξουσίας και βίαιη συμπεριφορά, όμως όλες τις φορές που κινδύνευσε να εκπέσει από το αξίωμά του, κατόρθωσε να επιβιώσει. Αυτό τον κάνει να πιστεύει ότι θα τα καταφέρει και πάλι. Μόνο που αυτή τη φορά, το φιλί στο στόμα που ο Ρουμπιάλες έδωσε στην Τζένι Ερμόσο στο Σίδνεϊ, με το «έτσι θέλω», το είδε όλος ο κόσμος – συνέβη σε τελικό Μουντιάλ. Επειτα ανέβηκε στο Διαδίκτυο εκείνο το βιντεάκι, που τον έδειχνε στα αποδυτήρια των κοριτσιών να τους υπόσχεται ταξιδάκι στην Ιμπιζα, δώρο της ομοσπονδίας. «Εκεί θα γιορτάσουμε τον γάμο της Τζένι και του Λουίς Ρουμπιάλες», είπε στις αθλήτριες, έχοντας αγκαλιάσει το Νο.10 της ομάδας.

Τα 23 μέλη της εθνικής Ισπανίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών, αρνούνται να αγωνιστούν ξανά με το εθνόσημο όσο εκείνος θα παραμένει πρόεδρος της RFEF. Οργανώσεις που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών, ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, υπουργοί, βουλευτές και media, όλη την περασμένη εβδομάδα ζητούσαν την παραίτηση ή την αποπομπή του. Ακόμη και ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ, χαρακτήρισε τη συμπεριφορά του «απαράδεκτη», τονίζοντας ότι στη χώρα του ο δρόμος προς την ισότητα ανδρών – γυναικών είναι μακρύς ακόμη.

Η κατακραυγή αυτή δεν οφείλεται μόνο στη δημοσιότητα που έλαβε το περιστατικό, έγραψε την Κυριακή στο πρωτοσέλιδό της η El País, υπό τον τίτλο «Η Ισπανία δεν ανέχεται πλέον περιπτώσεις όπως του Ρουμπιάλες». Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα «το φεμινιστικό κίνημα, έπειτα από δεκαετίες αγώνων εναντίον των ανισοτήτων και των σεξιστικών συμπεριφορών, έχει εκπαιδεύσει την κοινωνία να αντιδρά, σχεδόν ομόφωνα, απέναντι σε τέτοιες νοοτροπίες». Την κοινωνία, ίσως. Αλλά όχι και την ποδοσφαιρική κοινότητα.

Την περασμένη εβδομάδα ο λογαριασμός της Ρέιτσελ Ράιλι στο Twitter γέμισε με απειλές εναντίον της ζωής της και των παιδιών της, ύβρεις και χυδαιότητες. Μερικές μέρες πριν, η 37χρονη παρουσιάστρια του Channel 4 και του Sky Sports είχε δηλώσει ότι θα έπαυε να υποστηρίζει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αν έφερνε πίσω τον Μέισον Γκρίνγουντ, τον παίκτη της που κατηγορήθηκε και συνελήφθη για ξυλοδαρμό και απόπειρα βιασμού της πρώην συντρόφου του, αλλά απέφυγε τη δίκη επειδή σημαντικοί μάρτυρες «έκαναν πίσω». Κάποιοι από όσους… τη στόλισαν στα social media, έγραφαν ότι ο παίκτης είναι ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο, το οποίο η Γιουνάιτεντ δεν έπρεπε να χάσει για κανένα λόγο. Αυτή ήταν, άλλωστε, και η αρχική άποψη του συλλόγου.

Αυτές οι δυο ιστορίες δεν είναι άσχετες μεταξύ τους, τονίζουν οι Times. Αποκαλύπτουν ότι η κουλτούρα της παγκόσμιας και πανίσχυρης βιομηχανίας του ποδοσφαίρου παραμένει προβληματική. Οι επιτυχίες είναι πιο σημαντικές από τις συμπεριφορές. Κι εκείνοι που τις φέρνουν (τις επιτυχίες), πρέπει να συγχωρούνται για κάθε τους παράπτωμα εκτός γηπέδων. Το 2003 οι αθλητικοί συντάκτες της Βρετανίας παρέθεσαν δείπνο προς τιμήν του Τζορτζ Μπεστ, για να τον τιμήσουν, ένα μήνα μετά τον ξυλοδαρμό της συζύγου του. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο θρυλικός Βορειοϊρλανδός επιτέθηκε σε μια γυναίκα. Ο Πολ Γκασκόιν είχε κακοποιήσει τη σύζυγό του, Σέριλ, και ο Σταν Κόλινμορ τη σύντροφό του, Ούλρικα Τζόνσον, σε ένα παρισινό μπαρ γεμάτο κόσμο. Κανείς από τους δυο δεν τιμωρήθηκε από τον σύλλογό του, όταν τα περιστατικά αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας.

Το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να μην αγαπά τις γυναίκες. Να κλείνει τα μάτια σε ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας. Ο Ρουμπιάλες είναι, ακόμη, στη θέση του. Η FIFA του επέβαλε αποκλεισμό 90 ημερών από κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα, όμως ο Ισπανός παραμένει αντιπρόεδρος της UEFA. Με ετήσιες αποδοχές 250.000 ευρώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News