Είναι παραφυσικό αυτό που συμβαίνει με τη Λέστερ. Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα, κάτι καινούργιο, κάτι απίθανο θα βρει να κάνει πάλι για να σε εκπλήξει. Την Κυριακή, η ομάδα του Κλάουντιο Ρανιέρι νίκησε ξανά με 1-0. Τη Σαουθάμπτον αυτή τη φορά. Για πέμπτο διαδοχικό παιχνίδι, ένα γκολ της ήταν αρκετό για να πάρει τους τρεις βαθμούς. Σκόραρε στην πρώτη ευκαιρία που της παρουσιάστηκε. Πριν και μετά, ταμπουρώθηκε στην άμυνα και κατέστρεφε τις επιθέσεις των αντιπάλων. Οι αποκρούσεις του τερματοφύλακά της, του Κάσπερ Σμάιχελ, έκαναν τους «Αγιους» να… σταυροκοπιούνται. Ο διαιτητής δεν είδε -και δεν έδωσε- ένα πέναλτι «μαρς» εις βάρος της. Η δεύτερη στη βαθμολογία -η Τότεναμ- σκόνταψε κι έμεινε ακόμη πιο πίσω. Τα γνωστά, δηλαδή; Οχι ακριβώς…

Η μεγάλη έκπληξη είναι ο άνθρωπος που πέτυχε το καθοριστικό γκολ. Δεν ήταν ο Βάρντι, ούτε ο Μαχρέζ. Ηταν ο Μόργκαν. Πού είναι το παράξενο; Στο ότι πρόκειται για έναν αμυντικό που δεν εγκαταλείπει την περιοχή των «Αλεπούδων» με τίποτα. Ακόμη κι αν πιάσει φωτιά. Γι’ αυτό και ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν είχε σκοράρει ξανά. Την ώρα, λοιπόν, που η Σαουθάμπτον χάνει τις ευκαιρίες και οι μεσοεπιθετικοί της Λέστερ έχουν βραχυκυκλώσει, ο Μόργκαν -που είναι και αρχηγός της- αποφασίζει να ξεμυτίσει από την άμυνα. Στο 38′. Σέντρα του Φουκς από αριστερά, κεφαλιά του Μόργκαν (1-0) και επτά οι βαθμοί της διαφοράς από τη δεύτερη. Ακόμη ένα μεγάλο βήμα προς την ολοκλήρωση του «θαύματος».

Ποιος είναι ο Μόργκαν; Αλλος ένας παίκτης που η Λέστερ μάζεψε από τα αζήτητα, όπως συνέβη με τον τοπ σκόρερ Βάρντι και τον πολυτιμότερο παίκτη της ομάδας φέτος, τον Μαχρέζ. Ετών 32. Στα 15 του είχε «κοπεί» από τη Νοτς Κάουντι. Ο αστικός μύθος λέει πως, όταν δοκιμάστηκε από τη Νότιγχαμ Φόρεστ, ήταν τόσο χοντρός, που τον στένευαν… οι κάλτσες. Οχι πως σήμερα είναι αδύνατος, δηλαδή… Την ταράζει την πίτσα, που ο Ρανιέρι κερνάει τους παίκτες του έπειτα από κάθε νίκη τους.

Πριν από λίγα χρόνια, ο Τζαμαϊκανός κεντρικός αμυντικός ήταν μέλος της χειρότερης ομάδας στα χρονικά, της Φόρεστ. Στις τρεις σεζόν που πέρασε στη League One -τη Γ’ Κατηγορία-, έγινε ανέκδοτο. Οταν η τότε ομάδα του διασύρθηκε (5-2) από τη Γέοβιλ στα play-offs, είναι απορίας άξιο πώς δεν έπεσε σε κατάθλιψη με όσα του έσερνε ο αγγλικός Τύπος. Μια εφημερίδα τον είχε χαρακτηρίσει… «δώρο για κάθε αντίπαλο». Ποιος θα το φανταζόταν, ότι ύστερα από λίγα χρόνια ο αμυντικός από το Νότιγχαμ θα έβαζε το λιθαράκι του στη μεγαλύτερη έκπληξη που δοκίμασε η Premier League από καταβολής της…

Αν η Λέστερ τερματίσει στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας, θα κερδίσει αυτομάτως 15 εκατ. ευρώ από την UEFA, ως μπόνους συμμετοχής στο Champions League. Ακόμη κι αν δεν πάρει τον τίτλο

Αλλά ο αδικημένος γίγαντας (ως προς τη σωματοδομή) δεν το έβαλε κάτω. Δούλεψε σκληρά και -το περασμένο καλοκαίρι- ο Ρανιέρι του έδειξε εμπιστοσύνη. Δεν ζήτησε να αποκτηθεί άλλος στόπερ, τον έχρισε βασικό και του έδωσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Εκτοτε, ο Μόργκαν «πεθαίνει» στο γήπεδο για τον προπονητή του. Πέφτει στις μονομαχίες με απίστευτο πάθος, κεφαλιά δεν του παίρνεις με τίποτα, και δεν έλλειψε από την ενδεκάδα παρά μόνον όταν ήταν τιμωρημένος.

Οταν είναι ασθενής, παίζει κανονικά. Οπως χθες, που είχε υψηλό πυρετό. Το συζήτησαν με τον Ρανιέρι και ο… πονηρός Ιταλός του είπε πως, αν καταφέρει να παίξει, θα αισθανθεί καλύτερα! Τον έσπρωξε στον αγωνιστικό χώρο, για να μη χαλάσει η συνταγή. Και το πέτυχε! «Ηταν κρυωμένος, κουρασμένος, αλλά είναι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος. Είναι παράδειγμα για όλους. Οταν μιλάει, τον ακούνε όλοι. Είναι ο ηγέτης στα αποδυτήριά μου», ήταν τα λόγια – παράσημο του Ρανιέρι για τον Μόργκαν, μετά τη νέα νίκη των «Αλεπούδων».

Δεν είναι ένας και δυο οι λόγοι για τους οποίους η Λέστερ «τρελαίνει» το Νησί – και την Ευρώπη ολόκληρη. Είναι η απίθανη στρατηγική του Ρανιέρι και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται τους ποδοσφαιριστές του στον ψυχολογικό τομέα, είναι ο πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος -ο Μαχρέζ- που, όταν δεν μοιράζει γκολ, σκοράρει ο ίδιος, είναι ο Βάρντι που ξετινάζει τα αντίπαλα δίχτυα με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, είναι τα αμέτρητα χιλιόμετρα που καταπίνει ο Καντέ, είναι οι απίστευτες αποκρούσεις του τερματοφύλακα Σμάιχελ που κοντεύει να ξεπεράσει τον σπουδαίο πατέρα του. Και πίσω από αυτούς, τους μεγάλους πρωταγωνιστές, είναι οι δεύτεροι ρόλοι -όπως ο Μόργκαν- που διεκδικούν το δικό τους Οσκαρ σε αυτό το υπέροχο παραμύθι το οποίο σκηνοθετεί ο Ρανιέρι.

Ποιο είναι το κοινό τους χαρακτηριστικό; Οτι όλοι τους έχουν κάνει άλματα προόδου τους τελευταίους οκτώ μήνες. Ο Μαχρέζ, που πήγε στη Λέστερ με 400.000 ευρώ, σήμερα κοστολογείται στα 40 εκατ. ευρώ, και μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης στέλνουν ανθρώπους τους στα γήπεδα της Αγγλίας για να τον παρακολουθήσουν. Ο Βάρντι, που κανένας δεν τον ήθελε στην ομάδα του ούτε δωρεάν, έσπασε το ρεκόρ του Φαν Νίστελροϊ (σκοράροντας σε 11 διαδοχικά ματς στην Premier League), ετοιμάζει βαλίτσες για το Euro και η τιμή του είναι 30 εκατ. ευρώ. Ο Καντέ -μέχρι προσφάτως εντελώς άγνωστος- είναι πρώτος σε κοψίματα στο αγγλικό πρωτάθλημα. Και πάει λέγοντας.

«Θα το πάρουμε (το πρωτάθλημα)», τραγουδούσε χθες όλο το γήπεδο. Ολοι όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες του «King Power», ήπιαν μπίρα και έφαγαν ντόνατς, κερασμένα από τον Ταϊλανδό ιδιοκτήτη της Λέστερ, ο οποίος σήμερα (Δευτέρα) έχει τα γενέθλιά του. Ο Βικάι Σριβαντχαναπράμπχα δεν είναι άμοιρος του θαύματος που συντελείται. Είναι ο άνθρωπος που έβγαλε το φουσκωμένο πορτοφόλι του (η περιουσία του υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ), αγόρασε την ταπεινή Λέστερ -το 2010-, αποπλήρωσε τα χρέη της -το 2013- τα οποία έφταναν τα 150 εκατ. ευρώ, εκτόξευσε το μπάτζετ στα 150 εκατ. λίρες, από τα 45 του Μάνταριτς και τώρα ετοιμάζει νέο γήπεδο και προπονητικό κέντρο.

Το 2014, όταν εξομολογήθηκε πως θέλει να δει τις «Αλεπούδες» στην κορυφαία πεντάδα της Premier League, όλοι τον χλεύασαν. Σήμερα, ο πιο επιτυχημένος επιχειρηματίας των Duty Free -με καταστήματα στα μεγάλα αεροδρόμια της Ταϊλάνδης-, έχει γίνει τραγούδι στα χείλη των οπαδών. Με το μικρό του όνομα, βεβαίως. Διότι το επώνυμο είναι… σιδηρόδρομος.

Ο Βικάι, λοιπόν, ζει με έναν φόβο: μήπως του φύγει ο Ρανιέρι. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τη Mirror, είναι έτοιμος να του δείξει την ευγνωμοσύνη του διπλασιάζοντας το (εγγυημένο) ποσό των ετήσιων αποδοχών του. Το ισχύον (μέχρι το 2018) συμβόλαιο του 65χρονου τεχνικού του αποφέρει περίπου 2 εκατ. ευρώ το χρόνο και η διοίκηση της Λέστερ του έχει ήδη διαμηνύσει πως το καλοκαίρι θα υπογράψουν νέο, με τα διπλά χρήματα.

Γιατί όχι; Αν η Λέστερ τερματίσει στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας, θα κερδίσει αυτομάτως 15 εκατ. ευρώ από την UEFA, ως μπόνους συμμετοχής στο Champions League (οι τρεις πρώτοι από την Premier League μπαίνουν απευθείας στους ομίλους), ενώ οι εισπράξεις της από το Πρωτάθλημα εκτιμώνται γύρω στα 150 εκατ. ευρώ. Ακόμη κι αν δεν πάρει τον τίτλο.

Τον Ρανιέρι, όμως, προς το παρόν, δεν φαίνεται να τον απασχολούν τα χρήματα. Να ζήσει το όνειρό του θέλει. Μέχρι τέλους. Μέρα με την ημέρα. Το ίδιο και οι παίκτες του, όπως είπε ο ίδιος στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου: «Πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε. Πιστεύουμε ότι η σεζόν είναι μαγική. Πιστεύουμε ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά του χρόνου, γι’ αυτό προσπαθούμε τώρα να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας».

Θα καταφέρει η Λέστερ να γίνει η έκτη ομάδα -από ιδρύσεως της Premier League-, που θα κατακτήσει τον τίτλο, ολοκληρώνοντας τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική έκπληξη όλων των εποχών; Αν ο Μπομπ Πέισλι -ο εμβληματικός προπονητής της μεγάλης Λίβερπουλ- ζούσε και τον ρωτούσαν, μάλλον θα απαντούσε «ναι». Και θα επαναλάμβανε αυτό που συνήθιζε να λέει: «Την ομάδα που είναι νικήτρια, την βλέπεις στον τρόπο που πανηγυρίζει. Ετσι καταλαβαίνεις αν όλοι είναι ταγμένοι στον κοινό σκοπό. Την βλέπεις και στον τρόπο που αμύνεται. Αν είσαι διατεθειμένος, όπως στον πόλεμο, να πέσεις γι’ αυτόν που είναι δίπλα σου, μπορείς να πετύχεις τα πάντα». Λες και περιέγραφε τη Λέστερ του Ρανιέρι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News