Πάνε 18 χρόνια από την πρώτη φορά που μια γυναίκα εμφανίστηκε με τη στολή του διαιτητή για να διευθύνει αγώνα ανδρικών ομάδων σε υψηλό επίπεδο. Η Νικόλ Πετινιά είχε οριστεί να «σφυρίξει» σε παιχνίδι της προκριματικής φάσης του Κυπέλλου UEFA. «Εσύ θα είσαι η φυσιοθεραπεύτρια», της είχε πει ο φύλακας των αποδυτηρίων, που την είδε με τη μαύρη φόρμα και το βαλιτσάκι της. Οταν του έδειξε την ταυτότητά της με το σήμα της FIFA, την κοιτούσε σαν εξωγήινη.

Η γαλλίδα ρέφερι τα πήγε «μιά χαρά». Δεν υπέπεσε σε κάποιο λάθος που δεν θα έκανε ένας άνδρας συνάδελφός της. Παρόλα αυτά, μέσα στην επόμενη πενταετία, έως το 2009, η UEFA της εμπιστεύτηκε μόνο δυο προκριματικούς ακόμη. Το «πείραμα» συνεχίστηκε αργά και διστακτικά. Ηταν φανερό ότι ο περισσότερος κόσμος δεν ήταν έτοιμος να αποδεχθεί ότι μια γυναίκα θα μπορούσε να κάνει κουμάντο σε μια καθαρά ανδρική υπόθεση.

Οχι μόνον οι απλοί φίλαθλοι. Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 2000, δυο σπορτκάστερ του Sky Sports, ο Αντι Γκρέι και ο Ρίτσαρντ Κιζ, είχαν απολυθεί για τα αισχρά, σεξιστικά τους σχόλια σε βάρος της Ουέντι Τομς, βοηθού διαιτητή στον τελικό του Λιγκ Καπ (Λέστερ – Τράνμιρ). Ο Θοδωρής Ζαγοράκης θα το θυμάται – εκείνον τον καιρό αγωνιζόταν στη Λέστερ. Παρόμοια περιστατικά υπήρξαν και στην Ιταλία. Σε βάρος της ρέφερι Τζούλια Νικάστρο (από ποδοσφαιριστή) και της βοηθού Αναλίζα Μότσα (από τηλεοπτικό σχολιαστή).

Ολες οι γυναίκες που έχουν ασχοληθεί με τη διαιτησία, ταλαιπωρήθηκαν πολύ μέχρι να αναγνωριστούν οι ικανότητές τους και να κερδίσουν τη μίνιμουμ αποδοχή. Μια από αυτές, η Μπιμπιάνα Στάινχαουζ, αρχιεπιθεωρητής της γερμανικής αστυνομίας, χρειάστηκε να κάνει υπομονή μέχρι τα 38 της για να περιληφθεί στους πίνακες της Μπουντεσλίγκα (το 2017-2018) και να γίνει η πρώτη γυναίκα διαιτητής σε μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, παρότι σε 18 χρόνια καριέρας στα γήπεδα είχε βραβευθεί έξι φορές ως η κορυφαία ρέφερι της σεζόν. Σήμερα θα νιώθουν περήφανες για τη συνάδελφό τους, Στεφανί Φραπάρ, που ορίστηκε να διευθύνει την αναμέτρηση της Γερμανίας με την Κόστα Ρίκα (1/12 στις 21:00) για την τρίτη αγωνιστική των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Θηλυκό ρέφερι δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν σε Μουντιάλ ανδρών. Μόνο στην προκριματική φάση της διοργάνωσης: την ίδια, τον Μάρτιο του 2021. Γυναίκες θα είναι και οι βοηθοί της, σε ένα τεράστιο βήμα της FIFA προς την κατεύθυνση της ισότητας. Είναι κάτι που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην «αμαρτωλή» ανώτατη Αρχή του ποδοσφαίρου.

Η Φραπάρ, η οποία θα κλείσει τα 39 στις 14 του μήνα, πήρε τα πρώτα της μαθήματα διαιτησίας στα 13. Αρχισε την καριέρα της μόλις τελείωσε το σχολείο, και έδειξε το ταλέντο της από νωρίς. Επρεπε, όμως, να φτάσει 36 ετών για να της εμπιστευθεί η γαλλική λίγκα αγώνα Α’ Κατηγορίας (τον Απρίλιο του 2019). Στους πίνακες της Ligue 1 μπήκε το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς. Οι άνδρες συνάδελφοί της με τα ίδια χρόνια εμπειρίας είχαν επιλεγεί πολύ νεώτεροι.

Η δικαίωση άργησε πολύ, αλλά ήρθε. Η «σιδηρά κυρία» των γαλλικών γηπέδων, όπως την έχουν χαρακτηρίσει, έγινε η πρώτη γυναίκα διαιτητής σε μια σειρά από σημαντικές διοργανώσεις στο ανδρικό ποδόσφαιρο: σε τελικό Κυπέλλου Γαλλίας (Νις – Ναντ), σε τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ (Λίβερπουλ – Τσέλσι), σε αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ (Γιουβέντους – Ντινάμο Κιέβου τον περασμένο Δεκέμβριο) και του πρόσφατου Euro.

Ισως να μην το φανταζόταν ούτε η ίδια, ότι θα έφτανε να διευθύνει ένα κρίσιμο ματς Παγκοσμίου Κυπέλλου, και μάλιστα -τι ειρωνεία!- στη χώρα του Σεΐχη Γιοάν. Ο οποίος, μετά τον αγώνα της Μπάγερν Μονάχου με την Τίγκρες, που φιλοξενήθηκε στο Κατάρ τον Φεβρουάριο του 2021, παρέστη στην απονομή του τροπαίου και χαιρέτησε όλους όσοι παρέλασαν από την εξέδρα για να παραλάβουν τα μετάλλιά τους, εκτός από τις δυο κυρίες που ανήκαν στη διαιτητική ομάδα του τελικού. Ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, προσποιήθηκε ότι δεν αντιλήφθηκε αυτήν την απρέπεια. «Τιμώρησε», όμως, τον Σεΐχη όπως του έπρεπε. Ποτέ δεν περίμενε να δει μια γυναίκα να αποφασίζει αν είναι πέναλτι ή όχι, και μάλιστα στην Ντόχα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News