Οι «επιθέσεις» της Marca στον Γκάρεθ Μπέιλ δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο – κάθε άλλο. Αυτή τη φορά, όμως, η μαδριλένικη εφημερίδα έριξε το επίπεδο της κριτικής της πολύ χαμηλά, πολύ πιο κάτω από τη νόρμα της.

Ο αθλητικός της αναλυτής, Μανουέλ Χούλια Ντοράδο, έγραψε, μεταξύ άλλων: «To παράσιτο Μπέιλ προέρχεται από το κρύο και βροχερό Ηνωμένο Βασίλειο. Εγκαταστάθηκε στην Ισπανία και στη Ρεάλ, έχοντας μασκαρευτεί. Στην αρχή έδειξε επιμέλεια και αγάπη, όμως στη συνέχεια η φύση του τον οδήγησε να ρουφήξει αίμα, χωρίς να δώσει κάτι σε αντάλλαγμα. Ουσιαστικά, κάτι περισσότερο από αίμα: ρούφηξε -και ρουφάει- τα ευρώ του συλλόγου. Σε αντίθεση με άλλα, παρεμφερή είδη, όπως ο ψύλλος, η ψείρα, ή ο κοριός, το παράσιτο Μπέιλ δεν προκαλεί φαγούρα ή ασθένειες στον ξενιστή του. Αλλά μετά το τσίμπημα, γελάει και τον κοροϊδεύει, δείχνοντας μια προκλητική περιφρόνηση γι’ αυτόν από τον οποίο ζει».

Η Marca δεν έχει προσωπικά με τον ουαλό μεσοεπιθετικό της Ρεάλ Μαδρίτης. Θέλησε, απλώς, να ικανοποιήσει το κοινό αίσθημα των αναγνωστών της, που -στη συντριπτική τους πλειονότητα- είναι οπαδοί της «Βασίλισσας». Κι αγανακτισμένοι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, με τα καμώματα του ποδοσφαιριστή, για τα οποία θα μπορούσε να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο. Ο Μπέιλ είναι, εδώ και χρόνια, ο πιο ακριβοπληρωμένος αργόμισθος αθλητής. Ή, τουλάχιστον, έτσι φαίνεται, καθώς δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα.

Την επομένη της δημοσίευσης του άρθρου ο 32χρονος «έλαμψε» με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας, σκοράροντας και τα δυο (εκπληκτικά) γκολ της νίκης της (2-1) επί της Αυστρίας. Ο Μπέιλ οδηγεί την Ουαλία προς το Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, «μόνος του». Οπως την είχε φτάσει και στους ημιτελικούς του Euro 2016. Μετά την εκθαμβωτική του εμφάνιση στο Κάρντιφ θεώρησε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή για να απαντήσει, από θέση ισχύος, στον λίβελο της Marca. Ούτε που θα πέρασε από το μυαλό του ότι είχε, μόλις, δικαιώσει, για άλλη μια φορά τους οπαδούς της Ρεάλ, που τον κατηγορούν ότι στην εθνική Ουαλίας «τα δίνει όλα», ενώ στην ομάδα τους, κοροϊδεύει.

Τοποθετήθηκε μέσω μιας μακροσκελούς ανάρτησής του στα social media, στην οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Τα media περιμένουν υπεράνθρωπες αποδόσεις από τους επαγγελματίες αθλητές, και θα πανηγυρίσουν μαζί τους όταν αυτές έρθουν. Αλλά στο παραμικρό ανθρώπινο λάθος, αντί να σταθούν στο πλευρό τους, τους κατασπαράζουν, επιτείνοντας την οργή και την απογοήτευση των οπαδών… Θέλω να χρησιμοποιήσω την πλατφόρμα μου για να ενθαρρύνω την αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο κριτικάρουμε ανθρώπους, απλά και μόνο επειδή δεν πιάνουν τις συχνά μη ρεαλιστικές προσδοκίες που τους έχουν χρεωθεί. Ολοι γνωρίζουν ποιος είναι το πραγματικό παράσιτο».

Οσα έγραψε ο Μπέιλ είναι σωστά, αλλά… εκτός θέματος. Οι οπαδοί της Ρεάλ δεν έχουν πρόβλημα με την απόδοσή του, αλλά με τη συμπεριφορά του: την απροκάλυπτη αδιαφορία του για τον σύλλογο που τον έκανε πλούσιο. Τον είδαν (σε φωτογραφίες) να παίζει γκολφ, την ώρα που απουσίαζε από την προπόνηση της ομάδας για ιατρικούς λόγους. Τον άκουσαν να δηλώνει ότι προτεραιότητά του είναι η εθνική Ουαλίας. Βίωσαν τον ζαμανφουτισμό του, όταν οι προπονητές του τον άφηναν στον πάγκο ή την εξέδρα.

Μια φορά έβαλε την αντι-Covid μάσκα του στα μάτια και παρίστανε ότι κοιμάται. Μια άλλη, πήρε ένα ρολό χαρτιού υγείας, το έκανε κιάλια και, αντί να παρακολουθεί την επίθεση που ξεδίπλωνε η ομάδα του, εκείνος κοιτούσε προς την άλλη άκρη του γηπέδου. Διάβασαν πως, τις παραμονές του αγώνα της Ρεάλ με τη Σίτι στο Τσάμπιονς Λιγκ, ζήτησε από τον Ζιντάν να μην τον συμπεριλάβει στην αποστολή για το Μάντσεστερ. Και τον άκουσαν να λέει, σε συνεντεύξεις του, ότι σκοπεύει να εξαντλήσει το συμβόλαιό του, ακόμη κι αν δεν έχει χρόνο συμμετοχής στα παιχνίδια. Του αρκούσε -και του αρκεί- να βλέπει τον τραπεζικό του λογαριασμό να μεγαλώνει.

Σε αντίθεση με άλλες ακριβές απογοητεύσεις των γηπέδων, όπως ο Αζάρ της Ρεάλ, ο Κοουτίνιο και ο Γκριζμάν της Μπαρτσελόνα, ο Μαγκουάιρ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ή ο Φερνάντο Τόρες της Τσέλσι, ο Μπέιλ «μπορεί, αλλά δεν θέλει» να παίξει μπάλα. Η παράσταση που έδωσε την περασμένη Πέμπτη με την εθνική ομάδα της Ουαλίας ήταν μια, ακόμη, επιβεβαίωση. Ενας, ακόμη, λόγος να θυμώσουν μαζί του οι οπαδοί της Ρεάλ, που κάποτε τον λάτρευαν.

Στα οκτώ χρόνια του στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», μέτρησε πάνω από 30 σοβαρούς τραυματισμούς. Αν αθροίσουμε τα παιχνίδια στα οποία απουσίασε, η πρόσθεση θα μας δείξει ότι τις τρεισήμισι από αυτές τις σεζόν, τις πέρασε ως θεατής των αγώνων της ομάδας του. Το πρόβλημα με το εξαιρετικά «εύθραυστο» μυϊκό του σύστημα είναι πολύ παλιό. Αλλά, τουλάχιστον έως το 2017, όταν έπαιζε, έπαιζε. Δικαίωνε το κόστος – ρεκόρ της μεταγραφής του, της πρώτης που ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Ο «κατήφορος» άρχισε το 2016, όταν ο πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ, επέκτεινε το συμβόλαιό του έως το 2022. Εκείνη τη σεζόν (2016-2017) ο Μπέιλ μέτρησε μόλις 27 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις.

Τα επόμενα χρόνια η κατάσταση χειροτέρεψε. Συχνά οι γιατροί της Ρεάλ έδιναν το «ok» για να προπονηθεί, όμως εκείνος ισχυριζόταν ότι ένιωθε ενοχλήσεις. Τη σεζόν 2019-2020 σκόραρε, μόλις, δυο γκολ. Με τις ετήσιες αποδοχές του να ανέρχονται σε 15,3 εκατ. ευρώ, τα πληρώθηκε προς 7.650.000 ευρώ το κάθε ένα. Αμέσως μετά, ο ισπανικός σύλλογος τον έστειλε δανεικό στην Τότεναμ. Η μαδριλένικη AS βιάστηκε να τον αποχαιρετήσει, γράφοντας «Bye Bale» στον κεντρικό της τίτλο προτού, καν, οριστικοποιηθεί η συμφωνία. Μετά την επιστροφή του από το Λονδίνο, στο τέλος του περασμένου καλοκαιριού, ο Κάρλο Αντσελότι τον εμπιστεύτηκε σε δυο τρία ματς, όλα κι όλα. Ενώ κοστίζει στη Ρεάλ 60 εκατ. ευρώ το χρόνο, μαζί με τους φόρους και τις έξτρα παροχές.

Σκέφτεται να βάλει πρόωρο τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα το προσεχές καλοκαίρι. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Athletic», η απόφασή του θα εξαρτηθεί από το αν η Ουαλία θα προκριθεί, ή όχι, στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε κάθε περίπτωση, η Ρεάλ θα απαλλαγεί από τον Μπέιλ σε λίγους μήνες. Οπως έγραψε η Marca, «ευτυχώς, το συμβόλαιό του έχει ημερομηνία λήξης, όπως όλες οι συμφορές».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News