Στο 53′ σκόραρε το πρώτο γκολ της ΑΕΚ στο Champions League ύστερα από 12 χρόνια. Πάνω από 35.000 φωνές στο ΟΑΚΑ τον αποθέωσαν. Στο 63′ πέτυχε το δεύτερο – της ισοφάρισης απέναντι στη φοβερή Μπενφίκα. Πανζουρλισμός! Η μισή Ελλάδα, που παρακολουθούσε τον αγώνα από την TV, πρόφερε έκπληκτη το όνομά του. Στο 73′ έχασε ανεπανάληπτη ευκαιρία για το 3-2 και, στην αμέσως επόμενη φάση, οι Πορτογάλοι έκαναν το 2-3. Ανάθεμα! Ο παρ’ ολίγον ήρωας της βραδιάς, Βίκτορας Κλωναρίδης, μεταμορφώθηκε -πάλι- σε μοιραίο χασογκόλη.

Το μόνο που χρειαζόταν να κάνει, γαμώτο, ήταν να πασάρει τη μπάλα μερικά μέτρα δίπλα του. Εκεί που βρισκόταν ο Γιακουμάκης, μόνος, μπροστά σε άδειο τέρμα. Προτίμησε, όμως, να σουτάρει ο ίδιος. Ολέθριο λάθος. Από ‘κείνα που μπορεί να στιγματίσουν μια ολόκληρη καριέρα. Ο πρώην συμπαίκτης του στον Παναθηναϊκό, Οδυσσέας Βλαχοδήμος, απέκρουσε. Η ΑΕΚ δεν έφτασε στην ανατροπή (3-2 από 0-2), για την οποία θα μιλούσε όλη η Ευρώπη. Και ο Κλωναρίδης, που σήμερα θα έβλεπε τη φωτογραφία του να κάνει το γύρο του Κόσμου, «πρόδωσε» μια επική προσπάθεια της ομάδας του, στην οποία ο ίδιος πρωταγωνίστησε.

Επαθε… Κριστιάνο Ρονάλντο και θέλησε να κρατήσει όλη τη δόξα για τον εαυτό του; Ηταν σίγουρος ότι θα σκοράρει, έπειτα από τα δυο γκολ που είχε, ήδη, πετύχει στο ματς; Εχασε την ψυχραιμία του και δεν μπορούσε να σκεφτεί καθαρά; Στο τέλος του αγώνα παραδέχτηκε το λάθος του, ζήτησε συγγνώμη, όμως δεν έδωσε καμία εξήγηση γι’ αυτή του την επιλογή, που έστειλε τους ΑΕΚτζήδες από τον Παράδεισο στην Κόλαση. Η απάντηση κρύβεται, ίσως, σε όσα έχει περάσει.

Ο Κλωναρίδης είναι ένα παιδί που ποτέ δεν κατάφερε να πείσει για την αξία του, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Στα 26 του χρόνια η καριέρα του δεν έχει δικαιώσει, ακόμη, το πολλά υποσχόμενο ταλέντο του. Οπου κι αν αγωνίστηκε (ΑΕΚ, Λιλ, Μουσκρόν, Παναθηναϊκός, Λανς, ξανά Παναθηναϊκός και ΑΕΚ), ήταν «ή του ύψους ή του βάθους», με φοβερές μεταπτώσεις στην απόδοσή του και μεγάλη δυσκολία στην τελική προσπάθεια. Η αστοχία του υπήρξε, κατά διαστήματα, παροιμιώδης. Εζησε μεγάλα διαστήματα έντονης αμφισβήτησης από τις ίδιες του τις ομάδες. Τον περασμένο Φεβρουάριο έκλεισε τον λογαριασμό του στο Instagram, που είχε πλημμυρίσει από κακίες οπαδών. Πέρυσι, κάποιοι του… εύχονταν να πάθει ρήξη χιαστών!

Εάν είναι ανθρώπινο, ένας ποδοσφαιριστής να υποκύπτει στον πειρασμό να γίνει «ήρωας», βάζοντας την ομαδική επιτυχία σε κίνδυνο, στην περίπτωση του γεννημένου στο Βέλγιο επιθετικού υπάρχουν ακόμη περισσότερα ελαφρυντικά. Ηταν ζήτημα μερικών εκατοστών, να στείλει τη μπάλα εκεί που ο Βλαχοδήμος δεν μπορούσε να τη φτάσει. Να πετύχει «χατ-τρικ» σε αγώνα Champions League και να βγάλει από πάνω του, μιά για πάντα, τη ρετσινιά του χασογκόλη. Να γίνει ο αγαπημένος της εξέδρας που πέρυσι τον χλεύαζε. Και να χαρίσει έναν θρίαμβο στον Μαρίνο Ουζουνίδη, τον μόνο προπονητή που πίστεψε πραγματικά στις δυνατότητές του. Η ανάγκη του να δώσει «απαντήσεις» έριξε μαύρο στη λογική που του έλεγε να δώσει τη μπάλα, για σιγουριά, στον Γιακουμάκη.

Κρίμα! Ο Βίκτορας και οι συμπαίκτες του πραγματοποίησαν μια αντεπίθεση ηρωϊκή – δεν τους άξιζε αυτή η ήττα. Μετά το 0-2, ομάδες πολύ καλύτερες θα «έτρεμαν» τη συντριβή, τον διασυρμό (η «τεσσάρα» της Μπενφίκα στην Τούμπα είναι πολύ πρόσφατη). Η ΑΕΚ, όμως, μετά το πρώτο εικοσάλεπτο του αγώνα συνήλθε από το «σοκ», άρχισε να απειλεί (ακόμη και πριν η μεγάλη της αντίπαλος μείνει με δέκα παίκτες), άγγιξε την ανατροπή του σκορ, και συνέβαλε ώστε να παιχτεί ένα από τα πιο συναρπαστικά ματς του εφετινού Champions League, μέχρι στιγμής. Αν και στο τέλος δεν τα κατάφερε, απέδειξε -για άλλη μια φορά- τον ατσάλινο χαρακτήρα της. Χωρίς τον πιο «ποιοτικό» της παίκτη, τον Λιβάγια, με αρκετές ακόμη σημαντικές απουσίες, απέναντι σε μια «ομαδάρα», λίγο έλειψε να φέρει τα πάνω, κάτω. Μέχρι τη μοιραία φάση του 73′, το χοροπηδητό των ΑΕΚτζήδων στις εξέδρες προκαλούσε στο Στάδιο αλλεπάλληλους σεισμούς.

Η αξία της ΑΕΚ έχει υπερβεί, κατά πολύ, το άθροισμα της αξίας των μονάδων της. Επειδή είναι ομάδα, είναι οικογένεια. Ενα στιγμιότυπο, στο χθεσινό ματς, εξηγεί πολλά. Ο Κλωναρίδης έχει, μόλις, κάνει την εγωϊστική του χαζομάρα, καταδικάζοντας τις προσπάθειες των συμπαικτών του, αλλά ο Γιώργος Γιακουμάκης σπεύδει να τον παρηγορήσει. Ποιος; Ο Γιακουμάκης. Αυτός που, εάν έπαιρνε τη μπάλα, θα πετύχαινε το γκολ της καριέρας του. Πέρασε απαρατήρητο, όμως είναι η εικόνα που αξίζει όσο χίλιες λέξεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News