Ολος ο καλός (ποδοσφαιρικός) κόσμος ήταν εκεί. Αλλά, περισσότερο από κάθε διάσημο των γηπέδων που λάμπρυνε με την παρουσία του το ετήσιο Gala της FIFA για τη βράβευση των κορυφαίων του 2018, συζητήθηκαν δυο απόντες: ο Λιονέλ Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Οχι, απλώς, περιφρόνησαν το βραβείο που οι ίδιοι μοιράζονταν την τελευταία δεκαετία, αλλά και φάνηκαν μικρόψυχοι απέναντι στον παίκτη που κατάφερε να «σπάσει» το μονοπώλιό τους: τον θριαμβευτή της βραδιάς, Λούκα Μόντριτς. Είναι οι πρώτοι που όφειλαν να τον χειροκροτήσουν.

Για το «unfair» του Πορτογάλου υπάρχει ένα ελαφρυντικό: έχει αγώνα αύριο (Τετάρτη), με τη Γιουβέντους εναντίον της Μπολόνια. Ποιος αμφιβάλλει, όμως, ότι θα έβρισκε τρόπο να «πεταχτεί» μέχρι το Λονδίνο, εάν δεν είχε χάσει στην ψηφοφορία από τον κροάτη πρώην συμπαίκτη του στη Ρεάλ Μαδρίτης); Οσο για τον Αργεντινό, δεν έχει καμία δικαιολογία. Αδιαφόρησε για την εκδήλωση, επειδή κατέλαβε την πέμπτη θέση. Δεν τον προσπέρασαν μόνον ο Μόντριτς και ο Ρονάλντο, αλλά και ο Μο Σαλάχ με τον Κιλιάν Εμπαπέ.

Πάντα σεμνός και χαμηλών τόνων, ο Μόντριτς επιχείρησε να δικαιολογήσει την αγένεια των συναδέλφων του: «Θα ήθελα να τους έχω εδώ, όμως για να μην έχουν έρθει, θα είχαν τους λόγους τους». Ολοι οι υπόλοιποι ήταν ιδιαιτέρως αιχμηροί. Ο Φάμπιο Καπέλο, άλλοτε ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ομάδας της Αγγλίας, ξεκαθάρισε πως «είναι ασέβεια από μέρους τους, προς τη FIFA, τους συναδέλφους τους και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο».

Ο Μόντριτς, ο πρωταγωνιστής της βραδιάς στο «Royal Festival Hall», έζησε… στα γεράματα την κορυφαία στιγμή της καριέρας του. Ολοι συμφώνησαν ότι κανένας άλλος παίκτης μέσα στο 2018 δεν κατάφερε να τον πλησιάσει, καν, σε κατορθώματα. Κατέκτησε το Champions League με τη Ρεαλ Μαδρίτης -για τρίτη διαδοχική σεζόν- και οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας του, ως αργηγός της, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στη Ρωσία, μάλιστα, αναδείχτηκε ως ο MVP του τουρνουά. Αφού κέρδισε και το βραβείο του «Παίκτη της Χρονιάς» από την UEFA, ήρθε η ώρα να παραλάβει και το «The Best FIFA 2018». Μύθος! Αυτός ο μικροσκοπικός γίγαντας των γηπέδων έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής στα χρονικά που σάρωσε και τις τρεις διακρίσεις την ίδια σεζόν.

Αν και δεν είναι από τα αγαπημένα παιδιά των media, ούτε το πρότυπο του αθλητή που ερωτεύονται οι χορηγοί, οι ψηφοφόροι (το κοινό, επιλεγμένοι δημοσιογράφοι, οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί και οι αρχηγοί των εθνικών ομάδων) του έδωσαν το 29,05% των ψήφων. Ο Ρονάλντο έλαβε το 19% και ο Σαλάχ το 11%. Δεν ήταν μόνον οι επιδόσεις του, που κέρδισαν τις προτιμήσεις τους, αλλά και η συγκινητική του προσπάθεια να «σπρώξει» την Κροατία στη μεγαλύτερη έκπληξη των Παγκοσμίων Κυπέλλων με την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του, ακόμη και όταν του είχε απομείνει… μισή ανάσα.

Ο Μέσι, ρομαντικός του ποδοσφαίρου κι αυτός, του έδωσε τους τρεις βαθμούς του. Αναμενόμενο. Δυο βαθμούς έδωσε στον Κιλιάν Εμπαπέ. Λογικό. Το παράξενο είναι πως, για πρώτη φορά, ψήφισε και τον Ρονάλντο (με έναν πόντο). Δεν το είχε ξανακάνει, από το 2011 που έχει δικαίωμα ψήφου (ως αρχηγός της εθνικής Αργεντινής). Πάντοτε επέλεγε συμπαίκτες του, είτε στην Μπαρτσελόνα, είτε στην Αργεντινή. Ακόμη και τις χρονιές που τον Κριστιάνο θα τον ψήφιζε και… ο Σέρχιο Ράμος σε μυστική ψηφοφορία.

Οι παίκτες που συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα ήταν, κατά σειράν, ο Γκριεζμάν (6ος), ο Αζάρ (7ος), ο ντε Μπρόινε (8ος), ο Βαράν (9ος) και ο Κέιν (10ος). Ο Τιμπό Κουρτουά πήρε το βραβείο του κορυφαίου γκολκίπερ. Ο Ντιντιέ Ντεσάν, του κορυφαίου προπονητή, αφήνοντας πίσω του τον Ζιντάν και τον Ντάλιτς (ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν έλαβε ούτε μια ψήφο!). Η Μάρτα (της βραζιλιάνικης Ορλάντο Πράιντ), αυτό της κορυφαίας παίκτριας – για έκτη φορά στην καριέρα της. Ο Σαλάχ τιμήθηκε με το αγαλματίδιο «Φέρεντς Πούσκας» για το καλύτερο γκολ της σεζόν (υποψήφιος ήταν και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος).

Λίγη ώρα αργότερα ο συμπαίκτης του στη Λίβερπουλ, Τζέιμς Μίλνερ, τρόλαρε τη FIFA, γράφοντας στο Twitter: «Συγχαρητήρια Μο, που το έβδομο καλύτερο γκολ σου πέρυσι κέρδισε το βραβείο για το γκολ της χρονιάς». Εννοώντας, προφανώς, ότι ο Σαλάχ είχε πετύχει καλύτερα γκολ από αυτό που επιλέχτηκε και, τελικώς, ψηφίστηκε.

Αλήθεια, πόσο αξιόπιστες είναι αυτές οι ψηφοφορίες; «Οχι και τόσο», παραδέχονται ακόμη κι εκείνοι που συμμετέχουν στη διαδικασία. Πρώτα απ’ όλα, η ψήφος δεν είναι μυστική. Αυτό δυσκολεύει έναν προπονητή ή έναν ποδοσφαιριστή, να προτιμήσει κάποιον αντίπαλο που το αξίζει, κι όχι τον παίκτη ή τον συμπαίκτη του. Επειτα, οι ψηφοφόροι μιας περιοχής του Κόσμου μπορεί να έχουν «μαύρα μεσάνυχτα» για το ποδόσφαιρο μιας άλλης περιοχής. Τα παράδοξα δεν λείπουν – δεν έλειψαν ούτε εφέτος. Ο Σαλάχ, για παράδειγμα, που βραβεύτηκε ως ο τρίτος καλύτερος παίκτης, δεν υπάρχει πουθενά στην κορυφαία ενδεκάδα της σεζόν. Ακόμη χειρότερα: ο Κουρτουά ψηφίστηκε ως «Τερματοφύλακας της Χρονιάς», όμως η «Ενδεκάδα της FIFA» έχει για γκολκίπερ τον Ντε Χέα (που ήταν και από τους χειρότερους στο Μουντιάλ).

Κατά τα άλλα, όλοι πέρασαν περίφημα. Η εκδήλωση ήταν αντάξια της λαμπερής σόου-μπιζ στην οποία έχει εξελιχθεί το ποδόσφαιρο. Οι μισοί ασχολήθηκαν με τις εντυπωσιακές παρουσίες των κυριών που συνόδευαν τους παίκτες. Σε αυτή την άτυπη ψηφοφορία πρώτευσε η σύντροφος του Σέρχιο Ράμος, Ρούμπιο Πιλάρ. Οι άλλοι μισοί, με τις στιλιστικές επιλογές κάποιων ποδοσφαιριστών, πρώην και νυν. Ο Ροναλντίνιο φορούσε (ανάποδα) μια λευκή τραγιάσκα και κατάμαυρα γυαλιά ηλίου, βραδιάτικα. Ο Ντάνι Αλβες, ένα σακάκι με κάτι σαν… μπροστινά φτερά – έμοιαζε με ποπ-σταρ.

Στα «πηγαδάκια», πάντως, το θέμα που κυριαρχούσε ήταν σοβαρό: «Βραβεύσεις χωρίς τον Ρονάλντο, χωρίς τον Μέσι… Μήπως, απόψε, ζούμε το τέλος μιας εποχής;».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News