Είναι έκπληξη να το ακούς από το στόμα του προπονητή του Ολυμπιακού. Ο Πέδρο Μαρτίνς προέβλεψε, το περασμένο Σάββατο, ότι ο Παναθηναϊκός θα είναι ένας από τους διεκδικητές του εφετινού τίτλου. Το επανέλαβε, τη Δευτέρα, ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, Αλέξανδρος Πασχαλάκης. Ακόμη και ως κομπλιμέντο έχει ιδιαίτερη σημασία. Οι δυο πλουσιότεροι σύλλογοι της χώρας αναγνωρίζουν, δημοσίως, ότι ο φθηνότερος Παναθηναϊκός όλων των εποχών -με μπάτζετ δέκα φορές χαμηλότερο από τα δικά τους- θα μπορούσε να τους ανταγωνιστεί. Οτι η πιο νεανική ομάδα της Σούπερ Λιγκ, παιδί μιας απελπιστικής συγκυρίας, είναι ικανή να τα βάλει με τους ακριβοπληρωμένους τους «αστέρες».

Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός, που πολλοί βιάστηκαν να απαξιώσουν, έχει αρχίσει να γράφει ένα αθλητικό παραμύθι χωρίς -κι ο ίδιος- να γνωρίζει το τέλος του. Προσώρας, η ιστορία είναι συναρπαστική. Ενα παιδομάζωμα ταλέντων, που στους άλλους μεγάλους συλλόγους της χώρας δεν θα έβρισκαν θέση ούτε στον πάγκο των αναπληρωματικών, έχει αντιμετωπίσει πέντε αντιπάλους και τους έχει νικήσει όλους. Εχει συγκεντρώσει το απόλυτο των βαθμών -όπως και ο ΠΑΟΚ- με 12 γκολ ενεργητικό και οκτώ διαφορετικούς σκόρερ. Οκτώ στα 12 τέρματα, δηλαδή δυο στα τρία, είναι προϊόντα ομαδικής συνεργασίας – κάτι που δεν συναντάμε σε καμία άλλη ομάδα. Παίζει ωραία, θεαματική μπάλα. Δεν διαθέτει τις εντυπωσιακές μονάδες του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού, ή της ΑΕΚ, όμως το άθροισμά του είναι καταπληκτικό.

Η μέση ηλικία του ρόστερ του (23,3 χρόνια) δεν είναι η χαμηλότερη μόνον της Σούπερ Λιγκ, αλλά και των περισσότερων ομάδων της Φούτμπολ Λιγκ. Η μέση ηλικία της ενδεκάδας είναι ακόμη πιο μικρή. Της μεσοεπιθετικής τετράδας (Χατζηγιοβάνης, Μπουζούκης, Χατζηθεοδωρίδης, Καμπετσής), τα 20,5 χρόνια. Πλην του Οικονόμου (31), του Μουνιέ (31) και του Κουλιμπαλί (29), δεν υπάρχει κανείς μεγαλύτερος των 27 ετών. Και από αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές, μόνον ο ΟΦΗ έχει λιγότερους.

Ο πληθωρικός Χατζηγιοβάνης ξεχωρίζει – είναι το «next big thing» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με δύο γκολ, δύο κερδισμένα πέναλτι και τρεις ασίστ, μέχρι τώρα. Αλλά, το «θαύμα» του Παναθηναϊκού έχει κι άλλα, πολλά πρόσωπα. Στα πέντε πρώτα παιχνίδια του Πρωταθλήματος ο Γιώργος Δώνης έχει χρησιμοποιήσει 21 ποδοσφαιριστές. Στον Ολυμπιακό (18), στην ΑΕΚ (19) και στον ΠΑΟΚ (20), που φημίζονται για το «βάθος» του ρόστερ τους, έχουν παίξει λιγότεροι. Κι όλοι του δίνουν αυτό που προσδοκά, αναλόγως με το ταλέντο του ο κάθε ένας. Εάν έχουν υστερήσει κάποιοι, αυτοί είναι οι πιο έμπειροι. Εκείνοι που στον αρχικό σχεδιασμό θεωρούνταν ως βασικοί.

Δυο από τις πέντε νίκες -όσες μέτρησε ο Παναθηναϊκός μακριά από τη Λεωφόρο σε ολόκληρη την περασμένη σεζόν- επιτεύχθηκαν εκτός έδρας. Στην Ξάνθη και τη Λάρισα, όπου τα έβρισκαν σκούρα ακόμη και οι πιο ακριβές του εκδόσεις. Επτά γκολ στις τρεις πρώτες αγωνιστικές δεν είχε σκοράρει, ούτε όταν έπαιζαν με τη φανέλα του μεγάλοι «γκολτζήδες» όπως ο Σισέ και ο Μπεργκ. Αυτή η ομάδα, κατασκεύασμα της απόγνωσης, αποδεικνύεται το πιο ελκυστικό project, αυτή τη στιγμή, στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με κόστος κοντά στα 5 εκατ. ευρώ, είναι πιο ελκυστική από την περυσινή των 11,5 εκατ. ευρώ, ή από εκείνη του Στραματσόνι, που είχε μπάτζετ 22,5 εκατ. ευρώ. Φθηνότερος Παναθηναϊκός δεν υπήρξε ποτέ. Ακόμη κι εκείνος της σεζόν 2013-2014, των πρώτων ημερών του Αλαφούζου, είχε στις τάξεις της έναν Μπεργκ, έναν Πράνιτς, έναν Σίλντενφελντ, έναν Ζέκα.

Ηταν η πρώτη εκδοχή του μνημονιακού Παναθηναϊκού, πάλι με Νταμπίζα στο πόστο του τεχνικού διευθυντή. Ηταν -και τότε- πολλά υποσχόμενη. Είχε νικήσει 3-0 τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, είχε κατακτήσει το Κύπελλο και είχε βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Την κατέστρεψαν, όμως, οι μεγάλες προσδοκίες που (κακώς) γέννησε. Την επόμενη σεζόν (2014-2015), μαζί με το project τελείωσε άδοξα και η θητεία του Νταμπίζα. Παρόμοια κατάληξη είχε, παλιότερα, και το «νοικοκύρεμα» του Ντέμη Νικολαΐδη στην ΑΕΚ. Οταν επικράτησε η βιασύνη της επιτυχίας και το σχέδιο της βήμα – βήμα εξέλιξης εγκαταλείφθηκε, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Με τη γνωστή κατάληξη.

Ο Νταμπίζας και ο Δώνης είναι τα πιο κατάλληλα πρόσωπα για να «τρέξουν» αυτή την υπέροχη, νεανική ομάδα. Ο τεχνικός διευθυντής είναι μεθοδικός, εργατικός, διαθέτει επιμονή και όραμα. Ο προπονητής ανέλαβε τον Παναθηναϊκό στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του, έμπειρος και πρόθυμος να υπηρετήσει ένα σχέδιο στο οποίο πιστεύει, πρώτος απ’ όλους, ο ίδιος. Το να δουλεύουν με νέα παιδιά, αρέσει πολύ και στους δύο. Ο στόχος είναι, να δημιουργηθεί ένας κορμός, στον οποίο θα βασιστεί ο σύλλογος τα επόμενα χρόνια, χωρίς να χρειάζεται κάθε καλοκαίρι πολλές και ακριβές μετεγγραφές. Από ‘κει που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, ο Παναθηναϊκός απέκτησε, σχεδόν από το πουθενά, σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Το ζήτημα είναι, τι σκέφτεται να κάνει με αυτά τα σούπερ ταλέντα η νέα διοίκηση.

Ο Παϊρότζ και η παρέα του, που πάνε να αγοράσουν την ΠΑΕ, κέρδισαν λαχείο. Η επένδυσή τους συμπίπτει με αυτή την καταπληκτική «φουρνιά» παικτών, που δεν υπήρχε στα αρχικά τους σχέδια. Ούτε που την είχαν φανταστεί. Αραγε, πώς σκοπεύουν να διαχειριστούν αυτή την ευτυχή συγκυρία; Ο μεγάλος κίνδυνος (για τον σύλλογο) είναι, να βιαστούν να κάνουν απόσβεση των χρημάτων τους. Να (ξε)πουλήσουν, σε μια διεθνή αγορά πρόθυμη να πληρώσει εκατομμύρια για κάθε 19χρονο ή 20χρονο που έχει κάνει μερικά εξαιρετικά ματς. Ο άλλος δρόμος, της υπομονής, είναι να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα επιτρέψει σ’ αυτά τα ποδοσφαιρικά μπουμπούκια να ανθίσουν. Να ωριμάσουν. Και να πουλήσουν αργότερα, σε πολλαπλάσιες αξίες. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα αποφασίσουν.

Προς το παρόν, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού οφείλουν να στηρίξουν τον Χατζηγιοβάνη, τον Εμμανουηλίδη, τον Μπουζούκη, τον Χατζηθεοδωρίδη, τον Καμπετσή και τ’ άλλα παιδιά, που όλοι τα υποδέχτηκαν με περιφρόνηση, με την παρουσία τους στο γήπεδο. Με το ζεστό τους χειροκρότημα. Χαλάλι το εισιτήριο για τα «τρομερά μωρά» του Παναθηναϊκού.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News