Η κρίση του Προσφυγικού που αντιμετωπίζει η Ευρώπη δεν είναι η μόνη, είναι όμως η πιο πιεστική τονίζει ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος. Βλέπει παρά ταύτα σε αυτή το κλειδί για την αντιμετώπιση και άλλων μεγάλων και ανοιχτών ζητημάτων στην Ενωση, όπως η ελληνική κρίση χρέους και οι επιπτώσεις του Brexit.

Με μια προϋπόθεση όμως, να υπάρξει αυτό που λείπει σήμερα, δηλαδή μια συνολική και γενναία διαχείριση με συστράτευση σε αυτή όλων όσοι θέλουν την επιβίωση της Ευρώπης.

Ο Σόρος σε άρθρο του στο Project Syndicate επισημαίνει ότι το Προσφυγικό πιέζει την ΕΕ προς τη διάσπαση. Σε αυτό το σκηνικό, το Brexit έφερε στην επιφάνεια ξενοφοβικά και εθνικιστικά κινήματα που θα επιδιώξουν να έχουν εκλογικές επιτυχίες σε σειρά αναμετρήσεων τους επόμενους 12 μήνες, όπως το δημοψήφισμα για το Προσφυγικό στην Ουγγαρία τον Οκτώβριο, οι προεδρικές εκλογές στην Αυστρία τον Δεκέμβριο, οι εκλογές στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία μέσα στο 2017.

Την ίδια ώρα επισημαίνει ότι τα κράτη ακολουθούν λίγο-πολύ αυτόνομες πολιτικές και εμφανίζονται απρόθυμα να συνεργαστούν το ένα με το άλλο πάνω σε αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα.

Τζορτζ Σόρος: Η Ελλάδα «έχει γίνει χώρος όπου οι πρόσφυγες παραμένουν σε ανεπαρκείς εγκαταστάσεις»

Η απάντηση στο Προσφυγικό που αποτυπώθηκε στη συμφωνία του περασμένου Μαρτίου με την Τουρκία, γράφει ο Σόρος, ήταν αποσπασματική και πάσχει σε τέσσερα βασικά σημεία. Πρώτα απ’ όλα δεν είναι πραγματικά ευρωπαϊκή, αλλά μια συμφωνία που επιβλήθηκε από τη γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ. Επειτα, υπάρχει πολύ μεγάλη έλλειψη χρηματικών πόρων για την εφαρμογή της συμφωνίας.

Το τρίτο σημείο, όπως γράφει χαρακτηριστικά, είναι ότι «έχει de facto μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρο όπου μαντρώνονται οι πρόσφυγες σε ανεπαρκείς εγκαταστάσεις».

Το τέταρτο και, για τον Σόρος το πιο σημαντικό πρόβλημα, είναι ότι δεν πρόκειται για μια εθελοντική συμφωνία. Η ΕΕ προσπαθεί να εφαρμόσει το σύστημα των ποσοστώσεων στην κατανομή των προσφύγων, ένα σύστημα στο οποίο πολλές χώρες αντιτίθενται με ένταση. Το σύστημα εξαναγκάζει ακόμη τους πρόσφυγες να εγκατασταθούν σε χώρες όπου δεν είναι ευπρόσδεκτοι και δεν θέλουν να ζήσουν, ενώ την ίδια ώρα επιστρέφει στην Τουρκία άλλους που έχουν φτάσει στην Ευρώπη παράτυπα.

Για τον Σόρος, η προσφυγική κρίση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι ένα γεγονός που θα τελειώσει εύκολα. Αντίθετα, εκτιμά ότι εγκαινιάζει μία περίοδο υψηλότερων μεταναστευτικών πιέσεων που σχετίζονται με παράγοντες όπως η δημογραφική γήρανση στην Ευρώπη, η δημογραφική έκρηξη στην Αφρική, η κλιματική αλλαγή και η «φαινομενικά αιώνια αστάθεια» στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την Ευρώπη.

Μια λύση με επτά σημεία

Τι θα μπορούσε να γίνει, ωστόσο, για όλα αυτά;

Απέναντι στην αποσπασματική λύση που συμφωνήθηκε προ μηνών, ο Τζορτζ Σόρος περιγράφει μια συνολική προσέγγιση σε επτά πυλώνες, χωρίς να υπεισέρχεται στις λεπτομέρειες υλοποίησης.

Η Ευρώπη πρέπει καταρχάς να δεχτεί με τρόπο τακτικό και ασφαλή πρόσφυγες από χώρες που είναι στην πρώτη γραμμή του προβλήματος. Ακόμα και ένας αριθμός 300.000 ανθρώπων το χρόνο, για τον οποίο θα υπάρχει δέσμευση αποδοχής στην Ευρώπη, θα έκανε τους περισσότερους από όσους ειλικρινά θέλουν άσυλο, να πιστέψουν ότι έχουν αρκετές πιθανότητες να φτάσουν τελικά στον προορισμό τους. Ετσι δεν θα αναγκαστούν να προσφύγουν σε μέσα που θα τους φέρουν στην Ευρώπη παράνομα, κάτι που θα ακυρώσει τυχόν επίσημο αίτημα για εγκατάσταση.

Το δεύτερο σημείο, που σχετίζεται με το πρώτο, είναι ότι η Ευρώπη πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων της γιατί «λίγα πράγματα αποξενώνουν και τρομάζουν τα πλήθη περισσότερο από τις σκηνές χάους».

Η Ευρώπη, προσθέτει ο Σόρος, πρέπει να χρηματοδοτήσει επαρκώς και γενναία την μεταναστευτική πολιτική της. Υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν γύρω στα 30 δισ. ευρώ μέσα σε λίγα χρόνια. Αυτά τα χρήματα είναι περισσότερο ωφέλιμο θα είναι να δοθούν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στην αρχή του προγράμματος παρά να δοθούν σταδιακά το ίδιο ποσό μέσα σε κάποια χρόνια.

Ο τέταρτος πυλώνας έχει να κάνει με την οικοδόμηση κοινών, πανευρωπαϊκών μηχανισμών για την προστασία των συνόρων, τη διαχείριση των αιτημάτων για άσυλο και για την μετεγκατάσταση των προσφύγων.

«Πρέπει να υπάρχει ένα περιβάλλον όπου θα γίνονται περισσότερο ευπρόσδεκτοι οι οικονομικοί μετανάστες, οι οποίοι είναι σημαντικός παράγοντας συνεισφοράς στην καινοτομία και την ανάπτυξη σε μια κοινωνία»

Σαν πέμπτο πυλώνα ο Σόρος ορίζει τη δημιουργία ενός μηχανισμού με τον οποίο θα υπάρχει ένα είδος ταιριάσματος των αιτημάτων των προσφύγων με αυτές των τοπικών κοινοτήτων. Ούτε η ΕΕ μπορεί να πιέζει τις χώρες να δεχτούν πρόσφυγες χωρίς να το θέλουν, αλλά ούτε και οι πρόσφυγες να πηγαίνουν αναγκαστικά όπου δεν το επιθυμούν, σημειώνει. Το καναδικό μοντέλο είναι για τον Σόρος προσφορότερο.

Εκτον, χρειάζεται μια διπλή ενίσχυση και των χωρών που φιλοξενούν πρόσφυγες, αλλά και μια περισσότερο γενναιόδωρο προσέγγιση προς την Αφρική. Ειδικά προς τις αφρικανικές χώρες είναι απαραίτητο να δημιουργούνται θέσεις εργασίας που γίνονται αντικίνητρο για την μετανάστευση

Τέλος, σε ένα έβδομο σημείο, ο μεγαλοεπενδυτής ζητά να υπάρχει ένα περιβάλλον όπου θα γίνονται περισσότερο ευπρόσδεκτοι οι οικονομικοί μετανάστες, οι οποίοι, όπως έχουν δείξει αρκετές έρευνες, είναι σημαντικός παράγοντας συνεισφοράς στην καινοτομία και την ανάπτυξη σε μια κοινωνία, αν τους δοθούν οι κατάλληλες συνθήκες.

Στόχος όλης της προσπάθειας, καταλήγει στο άρθρο του, είναι να μπει μια τάξη, να σταματήσουν οι χαοτικές σκηνές, να διασφαλιστεί ότι οι νεοφερμένοι θα μπορέσουν να ενταχτούν ομαλά, να υπάρξουν αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής και η Ευρώπη να εκπληρώσει τις ανθρωπιστικές της υποχρεώσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News