Το έβλεπε να συμβαίνει μπροστά του, και δεν πίστευε στα μάτια του. Επειτα από μια (σχεδόν) άψογη διαδρομή 37 αγωνιστικών, η ομάδα του κινδύνευε να χάσει την κούρσα μερικά λεπτά πριν φτάσει στη γραμμή του τερματισμού. Η μετάβαση από την κόλαση του 0-2 στον παράδεισο του 3-2, μέσα σε 360 δευτερόλεπτα, ήταν too much, ακόμη και για το «κρύο αίμα» του Πεπ Γκουαρντιόλα. Το -λυτρωτικό- τελευταίο σφύριγμα του ρέφερι έμοιαζε με βαλβίδα που τον απελευθέρωσε από μια αφόρητη πίεση ακραίων συναισθημάτων. Τον βρήκε να κλαίει με λυγμούς, και η εικόνα έγινε viral. Ηταν το highlight του πιο συναρπαστικού, του πιο καθηλωτικού, του πιο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος στον Κόσμο, το οποίο κρίθηκε «στον πόντο» για δεύτερη φορά μετά το 2019.

Το κυριακάτικο φινάλε της Πρέμιερ Λιγκ αποτέλεσε μια, ακόμη, ωδή στο μεγαλείο της. Η (βαθμολογικά αδιάφορη) Αστον Βίλα, 14η στην τελική κατάταξη, πήγε στο «Ετιχαντ» αποφασισμένη να χαλάσει τη γιορτή της επίδοξης πρωταθλήτριας – και λίγο έλειψε να τα καταφέρει. Η πανίσχυρη Σίτι, που εφέτος είχε κάνει τρεις ήττες, όλες κι όλες, πέρασε 81 λεπτά απίστευτης αγωνίας. Ας πούμε ότι η Βίλα είχε ένα έξτρα κίνητρο: ο προπονητής της, Στίβεν Τζέραρντ, είναι ο παλιός, εμβληματικός αρχηγός της Λίβερπουλ. Κάτι αντίστοιχο, όμως, συνέβη και στο «Ανφιλντ», όπου η Λίβερπουλ, με μόλις δυο ήττες στη σεζόν, δεν χάρηκε τα καλά νέα που έφτασαν από το Μάντσεστερ. Η (βαθμολογικά αδιάφορη) Γουλβς, 10η στην τελική κατάταξη, κρατούσε την ισοπαλία έως το 83’. Οι «Κόκκινοι», που κάποια στιγμή είχαν βρεθεί 9 βαθμούς πίσω από τους «Πολίτες» και με μια απίθανη αντεπίθεση διαρκείας τους πλησίασαν στον έναν, δεν μπορούσαν να δεχτούν το «δώρο» του Τζέραρντ, επειδή δεν τους το επέτρεπε η Γουλβς! Απίθανα πράγματα, που μόνο στην Αγγλία θα μπορούσαν να συμβούν.

Τη στιγμή που τα δάκρυα κυλούσαν στο πρόσωπο του Γκουαρντιόλα, γύρω του ξεσπούσε ένα ξέφρενο πάρτι χαράς. Οι οπαδοί της Σίτι δεν έχουν ξεχάσει το «κάζο» του 1989 – τότε που η ομάδα τους θα στεφόταν πρωταθλήτρια ακόμη και με ήττα, με ένα γκολ διαφορά, αλλά η Αρσεναλ τη νίκησε μέσα στο «σπίτι» της με 2-0. Φοβήθηκαν ότι θα βίωναν, ξανά, μια παρόμοια «αυτοκτονία». Τελικώς, επαναλήφθηκε μια εντελώς διαφορετική ιστορία: του «ήρωα» της τελευταίας στιγμής. Το 2012 ήταν ο Σέρχιο Αγουέρο. Χθες, ο Ιλκαϊ Γκιντογάν. Ο τουρκικής καταγωγής γερμανός διεθνής μπήκε στο παιχνίδι ως αλλαγή, και έγινε ο πρωταγωνιστής της επικής ανατροπής. Μόνο που, για να ζήσει τις καλύτερες στιγμές του στο Μάντσεστερ, ο 31χρονος έπρεπε να «πληγώσει» τον μέντορά του, Γίργκεν Κλοπ (τον είχε προπονητή στην Ντόρτμουντ από το 2011 έως το 2015), για τον οποίο είχε πει ότι τον νιώθει σαν πατέρα.

Η Σίτι εξακολουθεί να γιγαντώνεται. Μέχρι πριν από 11 χρόνια είχε να υπερηφανεύεται για τον τίτλο του 1968 κι έναν προπολεμικό, του 1937. Με άλλες έξι κατακτήσεις από το 2012 κι έπειτα, έγινε ο πέμπτος πιο πολυνίκης σύλλογος στα χρονικά του αγγλικού πρωταθλήματος. Στη σχετική λίστα την ξεπερνούν μόνον, οι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (20 τρόπαια), Λίβερπουλ (19), Αρσεναλ (13) και Εβερτον (9). Ανέβηκε στην κορυφή με τον Μαντσίνι, έπειτα με τον Πελεγκρίνι, αλλά… τον μύθο του τον ζει από τότε που συνάντησε τον Γκουαρντιόλα (2016). Δεν είναι μόνον οι τέσσερις τίτλοι σε μια πενταετία, αλλά ο εντυπωσιακός τρόπος με τον οποίο τους κατακτά. Οι 93 βαθμοί που συγκέντρωσε εφέτος, είναι η έκτη καλύτερη συγκομιδή στα χρονικά της Πρέμιερ Λιγκ. Η πρώτη και η δεύτερη ανήκουν, επίσης, στη Σίτι του Γκουαρντιόλα (100 βαθμοί το 2018 και 98 το 2019). Οι αντίπαλοι στέκονται απέναντί της με δέος. Ολοι, πλην της Λίβερπουλ του Κλοπ – είναι η μόνη που την ανταγωνίζεται «στα ίσα», και έστω μια φορά, τη σεζόν 2019-2020, την έχει προσπεράσει.

Είναι ο τρόπος του Πεπ. Σε πρωταθλήματα 20 ομάδων και 38 αγωνιστικών, οι ομάδες του συγκεντρώνουν 91 βαθμούς, κατά μέσον όρο, και νικούν σε ποσοστό πάνω από 75%. Ετσι έχει κατακτήσει ο καταλανός τεχνικός τους 10 τίτλους του στα 13 χρόνια που είναι προπονητής, στην Ισπανία, τη Γερμανία και την Αγγλία. Στο Νησί, αυτές οι επιδόσεις είναι πραγματικός άθλος. Ενας άθλος, τον οποίο τα τελευταία χρόνια «μοιράζεται» με τον Κλοπ. Η διαφορά δυναμικότητας της Σίτι και της Λίβερπουλ με όλες τις υπόλοιπες αγγλικές ομάδες, είναι χαώδης. Η (πρωταθλήτρια Ευρώπης) Τσέλσι, για παράδειγμα, που εφέτος τερμάτισε τρίτη, έμεινε 19 βαθμούς πίσω από τη Σίτι, και 18 από τη Λίβερπουλ.

Η αντιπαλότητα των δυο υπέροχων προπονητών και των αριστουργηματικών ομάδων που έχουν κατασκευάσει, φαίνεται πως θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια, κάνοντας τους φιλάθλους να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο ακόμη περισσότερο. Γκουαρντιόλα και Κλοπ μαζί, είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί στην Πρέμιερ Λιγκ. Την κάνουν ακόμη πιο ξεχωριστή, με τη γνώση, αλλά και με την προσωπικότητά τους.

Ο Κλοπ αναγνώρισε την επιτυχία της Σίτι με ένα, μόνο, αλλά: «Θα προτιμούσα, η Σίτι να νικούσε με 5-0 στα 10 πρώτα λεπτά». Και ο Γκουαρντιόλα, μέσα στο μεθύσι του θριάμβου του, δεν παρέλειψε να αναγνωρίσει την αξία της Λίβερπουλ: «Το μέγεθος του επιτεύγματος καθορίζεται από το μέγεθος του αντιπάλου. Δεν έχω ξαναδεί ομάδα σαν τη Λίβερπουλ… Μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News