Μια συνέντευξη σε προσωπικό τόνο για την περιπέτεια που πέρασε με τον κορονοϊό τον Απρίλιο αλλά και τις επερχόμενες εκλογές, παραχώρησε ο Διονύσης Σαββόπουλος στον Παύλο Τσίμα και στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. 

Σχολιάζοντας τις πολιτικές εξελίξεις ενόψει των εκλογών, ο εμβληματικός τραγουδοποιός αρχικά σημείωσε: «Είμαι σίγουρος ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου έχει πάρει την απόφασή της ανεξαρτήτως αν λέει ότι δεν έχει, και δεν έχει καμία σημασία τώρα τι θα πω εγώ, ή τι θα πει μία φίρμα, τι θα πεις εσύ»…

Στη συνέχεια πρόσθεσε τα εξής: «Εγώ ελπίζω σε μια αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει να πω ότι σέβομαι όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και τους ηγέτες τους γιατί όλα αυτά τα κόμματα και αυτοί οι άνθρωποι είναι δυνάμεις της πατρίδας, είναι δυνάμεις του έθνους. Απλώς παρατηρώ ότι διατηρούν, τουλάχιστον κάποια από αυτά τα κόμματα μιας υποτιθέμενης προοδευτικής συνεργασίας, παρακολουθώ να διατηρούν ένα παλιό είδος φοιτητικής ξεγνοιασιάς και μία υπερβολική και αδικαιολόγητη εντελώς αυτοπεποίθηση —η οποία μπορεί να αποβεί πάρα πολύ επικίνδυνη γιατί τα πράγματα πια είναι πάρα πολύ δύσκολα, οι εποχές έχουν αλλάξει. Μας χρειάζεται μια ωριμότητα, δηλαδή, κάποιος πρέπει να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Εγώ δεν ξέρω καλύτερο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για αυτό».

Σχολιάζοντας την παρατήρηση του κ. Τσίμα ότι ζούμε μια προεκλογική περίοδο με χαμηλότερα ντεσιμπέλ, χωρίς πολύ ένταση και ερωτηθείς αν πρέπει να το εκλάβουμε ως ωριμότητα ή αδιαφορία, ο κ. Σαββόπουλος απάντησε:  

«Ωριμότητα είναι. Διότι έχει περάσει ο κόσμος κρίση, έχει περάσει επιδημίες, έχει περάσει μετακινήσεις πληθυσμών, έχει περάσει Ελληνοτουρκικά; Τώρα, πόλεμο στην Ουκρανία. Δηλαδή όλα αυτά σε κάνουν κάπως να σου φεύγουν ορισμένες ψευδαισθήσεις πρώτον, και, δεύτερον, σε αναγκάζουν να σκεφτείς περισσότερο, να σκεφτείς τι είναι το βασικό, τι είναι το κανονικό; Τι είναι το πιο επείγον».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις σκέψεις του με αφορμή το ντιμπέιτ: «Εκανα μια σκέψη. Ας υποθέσουμε ότι είναι όλοι αυτοί οι αρχηγοί, εκτός του Μητσοτάκη. Οτι δεν υπάρχει Μητσοτάκης και υπάρχουν όλοι οι άλλοι, οι οποίοι πρέπει να μας κυβερνήσουν. Δεν σας κρύβω ότι ένιωσα μια ανησυχία. Οχι ότι δεν τους εκτιμώ. Είναι μορφωμένοι άνθρωποι, είναι άνθρωποι ευφυείς, αλλά μέσα στην ευφυΐα τους και μέσα στην αγάπη τους για την πατρίδα, διατηρείται αυτό το οποίο προσπαθώ να πω τώρα: φοιτητική ξεγνοιασιά, καταλαβαίνεις τι εννοώ…». Πρόσθεσε ότι του δόθηκε η εντύπωση, από κάποια πολιτικά πρόσωπα, ότι ήταν μη κατασταλαγμένα. «Μπορεί να κάνω λάθος, εν πάση περιπτώσει η γνώμη μου είναι αυτή. Ελπίζω σε αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας» επανέλαβε.

Μια βαθιά ανθρώπινη εξομολόγηση  

Για την περιπέτεια του με την Covid, ο τραγουδοποιός έκανε μια ανθρώπινη και συγκινητική εξομολόγηση, καλώντας τους συνομηλίκους του να προσέχουν: 

«Πραγματικά ήταν μια εμπειρία όλο αυτό εκείνες τις ημέρες. Ηταν αρκετά βαριές. Δεν ξέρω αν κάνει να το πω, γιατί όχι όμως; Μου έκαναν σε όλη την διάρκεια του 24ωρου ενδοφλεβίως διουρητικά, γιατί έτσι έπρεπε. Και ένα βράδυ ξυπνάω μούσκεμα. Είχα κατουρηθεί: τα σεντόνια, οι πιτζάμες μου… Και τώρα να ντρέπομαι. Να κάνω τι; Να φωνάξω τις νοσοκόμες, και να με δουν οι νοσοκόμες; Πώς; Να χαλάσει η εικόνα μου, πώς θα γίνει; Ναι, αλλά και τι να κάνω, εικόνα ξε-εικόνα, χτυπάω το κουδούνι. Ερχονται οι νοσοκόμες, άψογες, δεν δώσανε σημασία… Λέει, σηκωθείτε κύριε Σαββόπουλε, βγάζουν σεντόνια, βγάζουν κουβέρτες, βγάλτε τις πιτζάμες σας, να σας βοηθήσουμε. Και κάποια στιγμή, είμαι όρθιος τώρα εγώ, γυμνός σαν ένα σκουλήκι, κατουρημένος, και αισθάνομαι μια τόσο μεγάλη ντροπή. Δηλαδή δεν είμαι πια ούτε ο Σαββόπουλος, ούτε δεν ξέρω εγώ ποιος… Και εκείνη τη στιγμή που το ένιωσα αυτό, σαν να μου ήρθε έτσι ένα πολύ ευχάριστο συναίσθημα, ότι δεν είμαι τίποτα και είμαι μόνο ένα πλάσμα με καλή διάθεση, αυτό ένιωσα, αφημένο στα χέρια των ειδικών»…

Περιέγραψε επίσης το πρωινό που κυκλοφόρησαν φήμες στο Διαδίκτυο ότι έδινε μάχη για την ζωή του: «Πραγματικά λύσσαξε το διαδίκτυο. Αφού να φανταστείς με παίρνανε τηλέφωνο άνθρωποι που έχουν να μου μιλήσουν δεκαετίες. Μερικοί δε από αυτούς, δεν ζουν καν στην Ελλάδα, ζουν στην Αμερική ή στη Γερμανία. “Κυρία Ασπα εσείς; Βουγιούκας εδώ. Ημουνα συμμαθητής του συζύγου σας πριν από 60 χρόνια. Είναι καλά ο σύζυγός σας;”. Λέει η Ασπα να σας τον δώσω. “Νιόνιο είσαι καλά;”. “Γεια σου ρε Βουγιούκα, να είσαι καλά!”. Κάτι τέτοια να πούμε»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News