Ο Νικολά Σαρκοζί είναι γιος ενός Ούγγρου αριστοκρατικής καταγωγής και της Αντρέ Ζαν «Νταντί» Μαλάχ, κόρης ενός Εβραίου της Θεσσαλονίκης που έγινε καθολικός για να μπορέσει να παντρευτεί τη μητέρα της.  Αυτή η μικρή αναδρομή στο οικογενειακό δέντρο του πρώην προέδρου και νυν προεδρικού υποψηφίου έχει σημασία για κάποιον που υποδεικνύει στους μετανάστες ότι «όταν γίνεστε Γάλλοι, οι πρόγονοί σας είναι οι Γαλάτες»: Γαλάτης μπορεί να αισθάνεται οποιοσδήποτε – ο Σαρκοζί, ένας πρόσφυγας από τη Σομαλία, ένας Αυστραλός που θέλει να συνεχίσει τη ζωή του στην Ευρώπη ή ένας κάτοικος της Παπούα Νέας Γουινέας που δεν φεύγει ποτέ από τον τόπο του. Γιατί οι Γαλάτες δεν υπήρξαν ποτέ.

Και τότε πώς γεννήθηκε ο Αστερίξ; Πάμε πίσω, στο 1959. Είναι η εποχή που ο Ανρί Σαλβαδόρ, Γάλλος γεννημένος στη Γουιάνα, τραγουδούσε το «Οι πρόγονοί μας οι Γαλάτες», τους στίχους του οποίου είχε γράψει ο φοβερός και τρομερός Μπορίς Βιάν. Με το τραγούδι του, ο Σαλβαδόρ ειρωνευόταν τα σχολικά εγχειρίδια της Ιστορίας που τυπώνονταν στο Παρίσι αλλά διδάσκονταν και στις Αντίλλες εξηγώντας στους μαύρους μαθητές της υπερπόντιας γαλλικής κτήσης ότι οι πρόγονοί τους είχαν ξανθά μαλλιά και μακριά μουστάκια. Στα χρόνια που ακολούθησαν το «Nos ancêtres les Gaulois», όχι ως τραγούδι αλλά ως έκφραση, περιέπεσε σε αχρησία. Από τη λήθη σκεπάστηκε και το εγχειρίδιο του Ερνέστ Λαβίς, του ιστορικού που είχε κατασκευάσει αυτήν την προγονική σχέση το 1870 για να ανυψώσει λίγο το ηθικό των Γάλλων μετά την ταπεινωτική ήττα από τους Πρώσους.

Αλλά να που ο Σαρκοζί «αισθάνεται τη Γαλλία μέσα του» και το γαλατικό αίμα να κυλάει στις φλέβες του. Δεν είναι ο μόνος. Την τελευταία φορά που αισθάνθηκαν οι Ιταλοί απόγονοι του Ιούλιου Καίσαρα ήταν το 1920 με τα γνωστά αποτελέσματα. Οσο για τους Ελληνες, δεν έπαψαν ποτέ να αισθάνονται απόγονοι του Περικλή – επίσης με τα γνωστά αποτελέσματα. Η διαφορά είναι ότι οι Ρωμαίοι και οι Αρχαίοι Ελληνες υπήρξαν, αντίθετα με τους Γαλάτες που τους επινόησε ακριβώς ο Ιούλιος Καίσαρας γιατί κάπως έπρεπε να ομαδοποιήσει όλους αυτούς τους λαούς που ζούσαν από την άλλη πλευρά των Αλπεων.

Η άλλη διαφορά είναι ότι από την προγονική εμμονή των Γάλλων γεννήθηκε τουλάχιστον ένας Αστερίξ. Και γεννήθηκε από έναν Εβραίο της Αργεντινής, τον Ρενέ Γκοσινί, και έναν Ιταλό της Γαλλίας, τον Αλμπέρ Ουντερζό, που Γαλάτες δεν θα μπορούσαν εκ των πραγμάτων να αισθανθούν ποτέ τους. Ο Αστερίξ γεννήθηκε το 1959, τη χρονιά που εκείνος ο τραγουδιστής από τις Αντίλλες τραγουδούσε το «Nos ancêtres les Gaulois». Και γεννήθηκε ακριβώς ως σχόλιο αυτής της ανάγκης των Γάλλων να βρουν σε κάποιους φανταστικούς προγόνους ένα σύμβολο εθνικής ενότητας και υπερηφάνειας. «Εμείς πιστεύαμε ότι οι Ρωμαίοι εκπολίτισαν τη Γαλατία. Παίζαμε με τον γαλλικό σοβινισμό που κάνει έναν Γάλλο να πηγαίνει οπουδήποτε στον κόσμο και να λέει “ωραία είναι αλλά δεν συγκρίνεται με τα Ηλύσια Πεδία”» έλεγε πρόσφατα σε μια συνέντευξή του στην Corriere della Sera ο Ουντερζό.

Και τότε ποιοι είναι οι πρόγονοι των Γάλλων; Μια απάντηση είχε δώσει ο Φρανσουά Μιτέραν όταν είχε ερωτηθεί για τους πρόγονούς του τους Γαλάτες το 1987: «Εμείς είμαστε Γάλλοι, οι πρόγονοί μας οι Γαλάτες ήταν λίγο Ρωμαίοι, λίγο Γερμανοί, λίγο Εβραίοι, Ιταλοί, Ισπανοί, οπωσδήποτε Πορτογάλοι, ίσως Πολωνοί και δεν ξέρω αν είμαστε και λίγο Αραβες». Συμπέρασμα; Είμαστε όλοι Γαλάτες. Γιατί δεν είναι κανένας.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News