Η Σαουδική Αραβία χαλάρωσε πρόσφατα τους περιορισμούς που επέβαλε στις γυναίκες για να ταξιδέψουν, όμως το καθεστώς της «κηδεμονίας», που εξακολουθεί να ισχύει, επιτρέπει ακόμη στους άνδρες να περιορίζουν τις μετακινήσεις τους ή ακόμη και να τις κλείνουν σε ιδρύματα-φυλακές.

Τον Αύγουστο, το Ριάντ ανακοίνωσε ότι πλέον οι γυναίκες άνω των 21 ετών θα μπορούν να ταξιδεύουν στο εξωτερικό χωρίς τη συγκατάθεση του «κηδεμόνα τους», συνήθως του πατέρα, του συζύγου ή ενός άνδρα στενού συγγενή τους.

Η μεταρρύθμιση, με εντολή του πρίγκιπα διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, χαιρετίστηκε ως μια σημαντική πρόοδος, αλλά η πραγματικότητα παραμένει άλλη.

Η χαλάρωση των περιορισμών δεν μειώνει την εξουσία που έχει «ο άνδρας κηδεμόνας» επί των γυναικών, καθώς οι αρχές της Σαουδικής Αραβίας δεν ακύρωσαν το «ταγκαγιούμπ» (απουσία στα αραβικά), που επιτρέπει σε έναν άνδρα να αναγκάσει με τη βία μια γυναίκα να επιστρέψει στο σπίτι της ή να την βάλει σε κάποιο σωφρονιστικό ίδρυμα.

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), ένας κηδεμόνας μπορεί να ζητήσει από τη δικαιοσύνη να εκδώσει απόφαση, με την οποία θα απαγορεύει σε γυναίκα συγγενή του να ταξιδέψει, αλλά και να κάνει καταγγελία για «ανυπακοή» εναντίον γυναίκας συγγενούς του, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στη φυλάκισή της.

«Οι Σαουδάραβες δεν μπορούν να εμποδίσουν τις κόρες τους να αποκτήσουν διαβατήριο, αλλά μπορούν να δηλώσουν την εξαφάνισή τους στην αστυνομία, η οποία θα αναλάβει να τις φέρει πίσω στο σπίτι τους», δηλώνει η Εμάν Αλχουσέιν, ερευνήτρια.

Τα ιδρύματα – φυλακές 

Οπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, δύο γυναίκες από τη Σαουδική Αραβία πέρασαν σχεδόν έναν χρόνο σε ένα από αυτά τα ιδρύματα επειδή προσπάθησαν να φύγουν από το σπίτι τους όπου κακοποιούνταν από μέλη των οικογενειών τους.

Στο άσυλο τις παρακολουθούσαν με κάμερες 24 ώρες το 24ωρο, ενώ για τιμωρία, τις μαστίγωναν άνδρες.

Μία από αυτές κατήγγειλε ότι οι υπεύθυνοι του ιδρύματος στο Ριάντ κρατούσαν ημερολόγιο στο οποίο σημείωναν την έμμηνο ρύση των γυναικών, μια πρακτική που επιβεβαίωσε το HRW. Κατά τη διάρκεια της περιόδου τους οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να παρακολουθούν τις μουσουλμανικές προσευχές, που στα κέντρα αυτά είναι υποχρεωτικές.

Εγγραφο από ίδρυμα στο Ριάντ, χαρακτηρίζει μία γυναίκα «ατίθαση» και αναφέρει ότι προσπαθούσε να αμαυρώσει την τιμή της οικογένειάς της.

«Κάποιες γυναίκες αναγκάζονται να μείνουν για καιρό σε αυτού του είδους τα ιδρύματα, αν δεν τις ζητήσουν οι κηδεμόνες τους», επισημαίνει η Αλχουσέιν.

Καθώς δεν τις αναζήτησαν οι οικογένειές τους, οι δύο γυναίκες εξήγησαν ότι τις μετέφεραν σε ένα άλλου είδους ίδρυμα, που ονομάζεται Νταρ αλ-Ντιγιάφα, «κέντρο υποδοχής».

Σύμφωνα με τις ίδιες, πρόκειται για ένα κέντρο γεμάτο εξουθενωμένες γυναίκες, τις οποίες δεν έχουν αναζητήσει οι οικογένειές τους επί χρόνια.

Σε αυτά τα ιδρύματα κυριαρχεί η βία και πολλές γυναίκες έχουν προσπαθήσει να αποδράσουν παρά τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας.

«Πολλές μένουν εκεί για πολλά χρόνια και κάποιες αναμένουν κάποιον να έρθει να τις παντρευτεί. Και οι άνδρες εμφανίζονται με συγκεκριμένα αιτήματα: “Θέλω μια μεγαλόσωμη κοπέλα”, για παράδειγμα», σημειώνει η Ρότνα Μπέγκουμ ερευνήτρια του HRW.

Οι σαουδαραβικές αρχές δεν έχουν απαντήσει στα επανειλημμένα αιτήματα των ΜΚΟ να αποκτήσουν πρόσβαση στα ιδρύματα αυτά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News