Η μισή Αμερική, η σχεδόν η μισή, ψήφισε. Και σχεδόν η μισή Αμερική μοιάζει να θέλει για πρόεδρό της – και για πλανητάρχη – έναν άνθρωπο σαν τον Ντόναλντ Τραμπ.

Πέρα από τα επιμέρους αποτελέσματα των προκριματικών εκλογών της Τρίτης σε 12 πολιτείες, όπου βγήκε το ένα τρίτο των εκλεκτόρων, αυτό είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό μήνυμα που πρέπει να αναλυθεί, αυτή η διείσδυση σε όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα των ΗΠΑ, του αμφιλεγόμενου επιχειρηματία με την ακραία ρατσιστική ρητορική και την αναγνώριση από ακροδεξιούς και τη διαβόητη Κου Κλουξ Κλαν. Και όπως φαίνεται εκείνη που θα κληθεί να του κλείσει τον δρόμο για τον Λευκό Οίκο, είναι η πρώην ένοικός του, η Χίλαρι Κλίντον, πρώην Πρώτη Κυρία, πρώην υπουργός Εξωτερικών και αδιαφιλονίκητο φαβορί για το χρίσμα των Δημοκρατικών.

Πολλοί αναλυτές πλέον προεξοφλούν ότι τόσο τα αποτελέσματα της «σούπερ Τρίτης» όσο και η δυναμική που δείχνουν οι δύο υποψήφιοι, οδηγούν σε μια όλο και πιο πιθανή τελική αναμέτρηση τον προσεχή Νοέμβριο ανάμεσα στον Τραμπ και την Κλίντον.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην πανηγυρική ομιλία του, μετά τη νίκη του την Τρίτη σε επτά Πολιτείες, ο Τραμπ έστρεψε πια τα βέλη του προς την Χίλαρι αντί να ασχοληθεί με τους αντιπάλους του στο ρεπουμπλικανικό κόμμα.

«Θα την κυνηγήσω – αν την αφήσουν να κατέβει υποψήφια» είπε, αναφερόμενος στην «εγκληματική» όπως τη χαρακτήρισε, υπόθεση με τα προσωπικά της email όταν ήταν επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Αλλά και η Κλίντον κοιτά πλέον περισσότερο προς τον Τραμπ: «Ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερο το διακύβευμα και η ρητορική της άλλης πλευράς ποτέ δεν ήταν τόσο χαμηλού επιπέδου» είπε δίπλα σε ένα μήνυμα για μια Αμερική που χρειάζεται «περισσότερη αγάπη και καλοσύνη». Σύμφωνα μάλιστα με τους New York Times, το επιτελείο της Κλίντον έχει ήδη βάλει σε εφαρμογή ένα σχέδιο για να πληγεί ο Τραμπ, με την επιστράτευση διαφόρων οργανώσεων που θα επιχειρήσουν να περιγράψουν τον ρεπουμπλικανό υποψήφιο ως «μισογύνη», «εχθρό της εργατικής τάξης» και επικίνδυνο για τη χώρα.

Τόσο ο Τραμπ όσο και η Κλίντον μίλησαν την Τρίτη από τη Φλόριντα όπου θα γίνουν εκλογές στις 15 Μαρτίου, ενδεικτικό το πόσο μακριά βλέπουν πλέον. Η Φλόριντα θεωρείται το επόμενο «μεγάλο βραβείο» για τους εκλέκτορες αλλά είναι και μια Πολιτεία-κλειδί για τις προεδρικές εκλογές, αν θυμηθούμε τι συνέβη το 2000, με τη νίκη του Τζορτζ Μπους του νεότερου.

Σε κάθε περίπτωση βέβαια, θα χρειαστούν αρκετές εβδομάδες ακόμα για να επισημοποιηθεί – εκτός απροόπτου και μαθηματικά- το σενάριο, καθώς από τις κάλπες της «σούπερ Τρίτης» οι αντίπαλοι τόσο του Τραμπ όσο και της Κλίντον, βγήκαν με κάποια κέρδη που δεν τους επιτρέπουν να αποσυρθούν, τουλάχιστον όχι άμεσα.

Από νίκη σε νίκη ο Τραμπ

Ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε εύκολα -ή ακόμα και πολύ εύκολα – επτά πολιτείες, την Αλαμπάμα, το Αρκανσο με διαφορά δύο μονάδων, το Βερμόντ με διαφορά τριών, τη Βιρτζίνια, τη Μασαχουσέτη, το Τενεσί και την Τζόρτζια.

Από την άλλη, πέρα από το αναμενόμενο Τέξας όπου εκλέγεται, ο Τεντ Κρουζ κέρδισε με ικανή διαφορά έξι μονάδων και την Οκλαχόμα, αλλά στο νήμα και την Αλάσκα με δύο μονάδες. Εκπληξη ήταν η διαφορά οκτώ μονάδων υπέρ του Μάρκο Ρούμπιο στη Μινεσότα, όπου μάλιστα ο Τραμπ τερμάτισε τρίτος. Ωστόσο είναι η μόνη νίκη του «επίσημου» υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών, γεγονός που έχει φέρει το κατεστημένο του κόμματος σε αμηχανία.

Οι άλλοι δύο υποψήφιοι, ο Τζον Κέισικ και ο Μπεν Κάρσον κινήθηκαν μεταξύ 3% και 10% στις περισσότερες πολιτείες, αν και ο Κέισικ είχε ένα 18% στη Μασαχουσέτη που τον έφερε δεύτερο μαζί με τον Ρούμπιο και ένα ακόμα εντυπωσιακότερο 30% στο Βερμόντ όπου για τρεις μονάδες έχασε την πρωτιά.

Οι δύο μικρότεροι χωρίς να έχουν πολλούς εκλέκτορες (25 ο Κέισικ και 8 ο Κάρσον) ήταν παράγοντες που στερούσαν από τους μεγαλύτερους πολύτιμους ψήφους (άρα και εκλέκτορες) και οπωσδήποτε θα γίνουν το μήλο της έριδας, ειδικά αν αποσυρθούν υπέρ του Κρουζ ή του Ρούμπιο.

Ο Τραμπ προηγείται με 285 εκλέκτορες, ο Κρουζ έχει 161 και ο Ρούμπιο έχει 87 εκλέκτορες. Ο ελάχιστος αριθμός για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών είναι 1.237.

Καθαρίζει τον αγώνα η Κλίντον

Ενώ η μάχη των Ρεπουμπλικάνων διεξάγεται με όρους αρένας, στους Δημοκρατικούς είναι πιο μετρημένη στις εκφράσεις που χρησιμοποιούνται αλλά όχι λιγότερο σκληρή.

Η Χίλαρι Κλίντον κέρδισε επτά πολιτείες, από τις οποίες έξι αρκετά εύκολα και με οριακή διαφορά τη Μασαχουσέτη. Αυτό εμπεδώνει την επικράτησή της στο Νότο, περιοχές με πολλούς Αφραοαμερικανούς που παρά τις προσπάθειές του και τις επαφές του με τον αιδεσιμότατο Αλ Σάρπτον στα μέσα Φεβρουαρίου δεν κατάφερε να προσελκύσει ο αντίπαλός της.

Ο Μπέρνι Σάντερς πάντως συνέχισε να προσφέρει εκπλήξεις: επικράτησε άνετα σε τέσσερις πολιτείες (εκκρεμούν τα αποτελέσματα των Δημοκρατικών που ζουν εκτός ΗΠΑ). Πέρα από το Βερμόντ όπου εκλέγεται και σάρωσε με 86%, ο Σάντερς κέρδισε ακόμη το Κολοράντο, την Μινεσότα και την Οκλαχόμα, ενώ λίγο έλειψε να πάρει και τη Μασαχουσέτη.

Ο Σάντερς κέρδισε σχετικά εύκολα τέσσερις πολιτείες αντί για μία και αυτό τον κρατά στον αγώνα, αν και όχι με αρκετούς εκλέκτορες

Οι νίκες φέρνουν στο γερουσιαστή Σάντερς μία πολύτιμη ενίσχυση από εκλέκτορες, αν και η Κλίντον έχει το μέρος της την μεγάλη πλειονότητα των λεγόμενων σούπερ-εκλεκτόρων (457 έναντι 22). Μαζί με αυτούς η Κλίντον προηγείται με 882 έναντι 232 του Σάντερς· αμφότεροι απέχουν βέβαια πολύ από τους 2.383 που εξασφαλίζει το χρίσμα.

Επόμενη αναμέτρηση το Σάββατο 5 Μαρτίου, όπου και τα δύο κόμματα ψηφίζουν σε Κάνσας και Λουιζιάνα. Οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφίζουν ακόμα στο Κεντάκι και το Μέιν ενώ οι Δημοκρατικοί ψηφίζουν ακόμη τη Νεμπράσκα. Την Κυριακή ψηφίζουν και οι Δημοκρατικοί του Μέιν ενώ κάλπες στήνονται και τα δύο κόμματα στο Πουέρτο Ρίκο. Πολύ κρίσιμη θεωρείται πλέον η 15η Μαρτίου όπου θα στηθούν κάλπες στη Φλόριντα – είναι η Πολιτεία που κρίνει και τις εκλογές για την προεδρία αν θυμηθούμε το 2000.

Η δημοσκοπική ελπίδα που πεθαίνει τελευταία

Με τη γλώσσα των αριθμών φυσικά και δεν έχει τελειώσει τίποτα.

Ο Τραμπ και η Κλίντον απέχουν πολύ από τον ελάχιστο αριθμό που χρειάζονται για να πάρουν και τυπικά το χρίσμα στα συνέδρια των κομμάτων τους που γίνονται το καλοκαίρι. Η στοιχειώδης σύνεση επιτάσσει να κοιτούν την επόμενη αναμέτρηση και να αφήνουν τα σενάρια των κατά μέτωπο αντιπαραθέσεων για το μέλλον.

Αλλά, την ίδια ώρα, η ίδια γλώσσα λέει ότι οι ελπίδες του Μπέρνι Σάντερς και του Μάρκο Ρούμπιο ή ακόμα και του Τεντ Κρουζ να κάνουν την έκπληξη για να ανατρέψουν υπέρ τους την δυναμική και να κατακτήσουν την πρωτιά γίνονται όλο και λιγότερες.

Τα μηνύματα του Σάντερς, από την πλευρά του, ήταν περισσότερο εμψυχωτικά για τους οπαδούς του: «Δεν είναι γενικές εκλογές όπου ο νικητής τα παίρνει όλα!».

Για τον Guardian, τα λόγια του Σάντερς ήταν άρνηση να δεχτεί την πραγματικότητα, πράγμα που είναι μια «αμφίβολη αρετή για ένα πρόεδρο» και θυμίζουν το πώς το 2008 η Κλίντον αρνείτο να δει έναν νέο δυναικό υποψήφιο, τον Μπαράκ Ομπάμα, να κάνει την έκπληξη και να παίρνει προβάδισμα σε εκλέκτορες.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News