Ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ αυτόν τον καιρό έχει ένα μέλημα και μόνο: πώς θα βγει ενισχυμένος από το 20ό Συνέδριο του ΚΚ Κίνας. Σε άλλες εποχές, όχι τόσο μακρινές όσο νομίζουμε οι περισσότεροι, η (λυσσώδης) μάχη θα δινόταν στα κομματικά παρασκήνια και ο λαός θα έπαιζε ρόλο… ενεργητικού κομπάρσου χειροκροτητή. Εφέτος ο Σι κατάλαβε ότι πρέπει να βάλει μερικά πράγματα σε τάξη προτού αρχίσουν οι εργασίες του 20ού.

Ο κινέζος πρόεδρος έχει πιάσει τα ανησυχητικά σήματα που εκπορεύονται από τον βασανισμένο λαό του, ιδίως από εκείνους που αποτελούν τη μεσαία τάξη της νέας, αστικής Κίνας. Αυτοί φαίνεται ότι μπούχτισαν και αηδίασαν από την αντικορονοϊκή πολιτική του καθεστώτος, η οποία μετέβαλε τεράστιες περιοχές αχανών μεγαλουπόλεων σε λοιμοκαθαρτήρια ενώ συγχρόνως τήρησε και τηρεί σιγήν ιχθύος για τα γεγονότα του εργαστηρίου της Γουχάν.

Στα αυτιά του Σι έφθασαν οι γκρίνιες αλλά και η αποφασιστικότητα των συμπατριωτών του. Τα κινεζικά σόσιαλ μίντια έχουν γεμίσει από αναρτήσεις δυσαρέσκειας και απελπισίας, οι οποίες συνοψίζονται στη λέξη «ρουνξούε». Τι σημαίνει αυτό; Ο ανταποκριτής της Corriere della Sera Γκουίντο Σαντεβέκι έγραψε ότι σημαίνει «μελετώ πώς θα δραπετεύσω» – όχι μόνο από τη γειτονιά που έγινε λοιμοκαθαρτήριο, αλλά και από την πατρίδα.

Οι Κινέζοι, ιδίως στη Σαγκάη, μέσω smartphones ανταλλάσσουν πληροφορίες και σχόλια σχετικά με το «ρουνξούε». Προβληματίζονται σχετικά με το πώς θα εγκαταλείψουν τη χώρα και θα φθάσουν σε κάποιαν άλλη, εκεί όπου δεν υπάρχει η πολιτική του «μηδενικού κρούσματος» και τα αντικορονοϊκά μέτρα δεν διαταράσσουν την καθημερινή ζωή των φιλήσυχων ανθρώπων.

Στην Κίνα η ιδιωτική ζωή εκατομμυρίων πολιτών διαταράχτηκε βιαίως: εδώ και αρκετές εβδομάδες οι εργαζόμενοι σε πολλές εταιρείες υποχρεούνται να κοιμούνται στο γραφείο ή στο εργοστάσιο ώστε να διασφαλιστεί η ελάχιστη παραγωγή, τα παιδιά τους εξαναγκάζονται σε εξ αποστάσεως μαθήματα, τα ταξίδια εντός Κίνας κατέστησαν αδύνατα εξαιτίας των ελέγχων και των περιορισμών. Το «ρουνξούε», λοιπόν, είναι το όνειρο της μετανάστευσης που θέριεψε από την απογοήτευση. Οι Κινέζοι δεν θέλουν να ξεφύγουν από τον κορονοϊό, αλλά να αποδράσουν από τα καταπιεστικά υγειονομικά μέτρα που δεν λαμβάνουν υπόψη τα συναισθήματα και την αξιοπρέπεια των ατόμων.

Οι Κινέζοι που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχουν αθέλητα εμπλακεί στο ανεδαφικό πρότζεκτ του «μηδενικού κρούσματος» υπολογίζονται σε 300 εκατομμύρια ψυχές. Και οι συνέπειες αυτής της πολιτικής στην οικονομία αφορούν 400 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Σαντεβέκι έγραψε ότι έτσι διαταράχθηκε το «κοινωνικό συμβόλαιο» που τα μεσαία στρώματα «υπέγραψαν» (χωρίς τζίφρες, εξυπακούεται) με την πολιτική ελίτ: ότι το ΚΚ θα τους εξασφαλίζει τη διαρκή ανάπτυξη και τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης και αυτοί, σαν αντάλλαγμα, θα αδιαφορούν για την πολιτική.

Το «ρουνξούε» είναι «ο ιός» που διαταράσσει τα συμφωνηθέντα και μολύνει όλο και περισσότερο κόσμο. Στο κινεζικό web οι αναζητήσεις που σχετίζονται με τη λέξη «μετανάστευση» έχουν αυξηθεί ιλιγγιωδώς. Ο Καναδάς θεωρείται φιλόξενη χώρα για τη μεσαία τάξη της Κίνας, έτσι η διαδικτυακή έρευνα περί του πώς αποκτά κανείς άδειας διαμονής εκεί αυξήθηκε κατά 2.846% τον περασμένο Απρίλιο, σύμφωνα με έρευνα που έγινε στο κορυφαίο κινεζικό κοινωνικό δίκτυο WeChat.

Ο Σι, συνεπώς, πρέπει να επιληφθεί του προβλήματος πριν από την έναρξη εργασιών του 20ού Συνεδρίου του ΚΚ Κίνας. Ωστε ο λαός να παραμείνει το παραδοσιακό μέγεθος του πολιτικού εσωκομματικού αγώνα για την εξουσία: ενεργητικός κομπάρσος χειροκροτητής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News