Ηταν ο λόγος που εκατομμύρια παιδιά της γενιάς μου (ανάμεσά τους και εγώ) «έγιναν» Μπαρτσελόνα. Ο Ροναλντίνιο προσγειώθηκε στον ποδοσφαιρικό πλανήτη με ένα πλατύ χαμόγελο καρφωμένο στο πρόσωπό του. Επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο από την Βραζιλία και πάτησε το πόδι του στην Καταλονία. Κέρδισε αγώνες και τίτλους. Υπήρχαν και οι φορές που έχασε. Ομως και πάλι, κανείς δεν μπορεί να τον θυμηθεί λυπημένο.

Υπήρξε σίγουρα ένας από τους πλέον εντυπωσιακούς ποδοσφαιριστές που έχουν πατήσει το κουρεμένο χορτάρι. Οταν είχε κέφια, μπορούσες να μειώσεις τον ήχο της περιγραφής του αγώνα και να βάλεις να ακούσεις ένα τραγούδι σάμπα. Ντρίμπλαρε όπως άλλοι χορεύουν, διαμαρτυρόταν χαμογελαστός και πανηγύριζε σαν τα παιδιά που παίζουν μπάλα στις φαβέλες.

Αυτό το τελευταίο ίσως τον έκανε και τόσο αγαπητό. Αποτελούσε για χρόνια την προσωποποίηση του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, τον θρίαμβο του θεάματος επί της λογικής αντιμετώπισης ενός αγώνα. Ισως ήταν ο μόνος που εξευτέλιζε τους αντιπάλους και αυτοί δεν τον κυνήγαγαν για να του «κόψουν» τα πόδια. Και πώς να το κάνουν άλλωστε; Ηταν ο «Ρόνι».

Στην Μπάρτσελόνα κέρδισε τα πάντα. Πριν μετακομίσει στο Μιλάνο, έδωσε το χρίσμα του στον πιτσιρικά Λιονέλ. Επαιξε για τρία χρόνια στην Μίλαν και έπειτα πίσω στην πατρίδα του. Μία ιστορία λέει πως η πρώτη φορά που απασχόλησε τα μίντια ήταν όταν ο ίδιος ήταν 13 ετών. Η ομάδα του είχε νικήσει με 23-0 και ο ίδιος είχε πετύχει τα… 23 τέρματα. Χθες το βράδυ, ανακοίνωσε το τέλος:

“Τώρα πια είμαι γέρος. Είμαι 36 ετών, όχι 26, και σκέφτομαι τι να κάνω για να βάλω τέλος στην καριέρα μου. Το πλάνο είναι να παίξω για έναν χρόνο ακόμα»

Σύντομα λοιπόν ο ποδοσφαιρικός κόσμος θα πρέπει να αποχαιρετήσει τον Ροναλντίνιο. Και αν σκεφτούμε ότι οι Μέσι – Ρονάλντο – Πελέ και Μαραντόνα θα «μαλώνουν» αιώνια για το ποιος είναι ο καλύτερος, ο Ρόνι μπορεί να χαλαρώνει. Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να αμφισβητήσει ότι ο Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα χάρισε στο ποδόσφαιρο ένα πλατύ χαμόγελο με μεγάλα πεταχτά δόντια.

---

Και για το τέλος μία ιστορία που διηγήθηκε ο πρώην συμπαίκτης του στην Μπαρτσελόνα, Αντρές Ινιέστα:

«Λίγες  ημέρες πριν από το clasico, ο Ροναλντίνιο με πήρε στο τηλέφωνο μετά τα μεσάνυχτα και μου λέει: “Αντρές, ξέρω ότι είναι 3 το ξημέρωμα αλλά πρέπει να σου μιλήσω. Φεύγω από την Μπαρτσελόνα τον Ιούνιο, ο αδελφός μου έκλεισε συμφωνία με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Δίνουν τρελά ποσά και δεν μπορώ να πω όχι. Είσαι νέος και το ξέρω ότι θα με καταλάβεις. Αλλά, σε παρακαλώ, μην το πεις σε κανέναν άλλον, ούτε σε κανέναν από την ομάδα, σε εμπιστεύομαι περισσότερο από τον καθένα, μη με απογοητεύσεις! Καληνύχτα, Αντρές.” Έκλεισε αμέσως χωρίς να προλάβω να απαντήσω.

Την άλλη μέρα ήμασταν στην προπόνηση και έβλεπα ένα ασυνήθιστο κλίμα γύρω μου. Όλοι φέρονταν περίεργα και αγκάλιαζαν τον Ροναλντίνιο όπως ποτέ άλλοτε.

Αργότερα έφτασε η ημέρα του clasico και ήμαστε στ’ αποδυτήρια, στο Μπερναμπέου. Ο Ροναλντίνιο άρχισε να μιλάει σε όλους μας. “Παιδιά, σήμερα παίζουμε έναν πολύ σημαντικό αγώνα, είναι δυνατοί αλλά τις τελευταίες ημέρες κατάλαβα ότι είμαστε οικογένεια. Τηλεφώνησα σε όλους σας ξεχωριστά τη νύχτα και σας είπα ότι πάω στη Ρεάλ Μαδρίτης τον Ιούνιο και κανείς σας δεν αποκάλυψε το μυστικό μου. Κατόπιν αυτού, βλέπω ότι μπορούμε να υποφέρουμε μέσα μας ο ένας για τον άλλον. Θα μείνω στη Μπάρτσα για πολλά χρόνια ακόμα. Τώρα ας βγούμε στο γήπεδο και ας δώσουμε στη Ρεάλ ένα ποδοσφαιρικό μάθημα!».

Εκείνη την ημέρα, η Μπαρτσελόνα κέρδισε την Ρεάλ Μαδρίτης με σκορ 0-3. Ο «Ρόνι» πέτυχε τα δύο γκολ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News