Eναν χρόνο μετά την πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών –το σοβαρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει ζήσει ποτέ η χώρα– οι καμπάνες των εκκλησιών ήχησαν πένθιμα στις 10 το πρωί της Τετάρτης 28 Φεβρουαρίου, 57 φορές, όσες και τα θύματα της φονικής σύγκρουσης της αμαξοστοιχίας Intercity 62, με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503, στις 23.21 εκείνης της Μαύρης Τρίτης.

Το μεσημέρι, συγγενείς των θυμάτων που χάθηκαν στα φλεγόμενα συντρίμμια, τέλεσαν το ετήσιο μνημόσυνο στη μνήμη τους, στον τόπο της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη.

Συγκλονιστική η στιγμή της ανάγνωσης –με σπασμένη φωνή από τη συγκίνηση– των ονομάτων των θυμάτων.

Ανάμεσα στους πρώτους που έφθασαν στο «σημείο μηδέν» του πολύνεκρου δυστυχήματος, η μητέρα του 23χρονου Ντένη Ρούτση, για να τιμήσει τη μνήμη του γιου της και να ζητήσει για ακόμη μια φορά δικαίωση.

«Θα το παλέψουμε μέχρι τέλους. Αν δεν τη βρούμε εδώ τη δικαίωση, θα τη βρούμε αλλού. Δεν συγχωρείται η δολοφονία των παιδιών μας, μια προδιαγεγραμμένη δολοφονία. Οι ένοχοι θα τιμωρηθούν είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό», δήλωσε εμφανώς συγκινημένη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οικογένειες των θυμάτων αποφάσισαν να μην παραστούν στην τελετή αντιπροσωπείες πολιτικών κομμάτων.

Συγγενείς των 57 θυμάτων αλλά και απλός κόσμος επισκέπτονται από το πρωί της Τετάρτης  με δάκρυα στα μάτια το σημείο του δυστυχήματος, αφήνοντας λουλούδια.

Τραγική φιγούρα μία ακόμη μητέρα που φώναζε κλαίγοντας πάνω από τα δεντράκια που έχουν φυτευτεί συμβολικά δίπλα στις ράγες: «Αγάπη μου, δεν το πιστεύω ότι δε θα σε ξαναδώ… Πού είσαι;».

Με εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς όλους τους ναούς της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και προς όλες τις Μητροπόλεις, έπειτα από σχετικό αίτημα της προέδρου του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, Μαρίας Καρυστιανού, οι ναοί σε όλη τη χώρα προέβησαν σε 57 πένθιμες κωδωνοκρουσίες, ως ένδειξη τιμής και σεβασμού στη μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος.

«Ζητήσαμε από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών να ηχήσουν πένθιμα οι καμπάνες αύριο… Ευχαριστούμε από καρδιάς για την αποδοχή και την υλοποίηση της παράκλησής μας. Εξάλλου είμαστε πια βέβαιοι πως τίποτε δεν είναι αυτονόητο στη ζωή μας και τίποτε δεδομένο. Ενας χτύπος και ένα τρισάγιο λοιπόν, για κάθε ψυχή που έφυγε έναν χρόνο πριν στην κοιλάδα των Τεμπών.

»Τα λόγια που χειραγωγούν τον πόνο των ανθρώπων, που επιθυμούν να περιορίσουν την αγάπη που ενώνει τις καρδιές των ανθρώπων, τις καρδιές που βίαια χωρίστηκαν, τα λόγια που προσπαθούν να λιγοστέψουν την πίστη που ενώνει τη ζωή με τον θάνατο, μέχρι τώρα πράγματι ήταν πολλά και κάναν φασαρία. Η αλήθεια πότε δεν κάνει φασαρία. Με τις κραυγές μας, με τα δάκρυά μας, με τη φωνή μας, με την αλήθεια μας… πάντα προς το φως. Αύριο (σ.σ. σήμερα) θα ηχήσει η καμπάνα να εξαγνιστούν οι ψυχές των αθώων, να ενθυμηθούμε την ευθύνη μας στη ζωή. Ελπίζουμε στην Ανάσταση και στην αντάμωση. Μέχρι τότε, η αλήθεια θα κάνει κρότο!», ανέφερε στη σχετική ανάρτησή της η κυρία Καρυστιανού, που έχασε την κόρη της, Μάρθα, στο σιδηροδρομικό δυστύχημα.

«…γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»

Μέσα σε κλίμα συγκίνησης, έγιναν και τα αποκαλυπτήρια από το Εργατικό Κέντρο Λάρισας του μνημείου που είναι αφιερωμένο στις 57 ψυχές, οι οποίες χάθηκαν στην τραγωδία.

Οι στίχοι που έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και τραγούδησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος «υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα» αναγράφονται στην πλάκα του μνημείου, ενώ μετά τα αποκαλυπτήρια ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και μουσικό δρώμενο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News