Περίπου 5.000 χρήστες ναρκωτικών κατοικούν στο Downtown Eastside του Βανκούβερ, έναν διάδρομο 10 οικοδομικών τετραγώνων που διασχίζει την καρδιά της πόλης του Καναδά. Η Telegraph, σε ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό, καταγράφει τη μάστιγα της φαιντανύλης, του πιο διαδεδομένου ναρκωτικού στη «σκοτεινή» πλευρά μιας σύγχρονης πόλης.

Ο 32χρονος Λάρι ανακινεί τη βελόνα της σύριγγας πριν σκύψει πάνω από τη φίλη του, την 38χρονη Χέιλι, και της κάνει την ένεση, ένα μείγμα φεντανύλης και βενζοδιαζεπινών, σε μια φλέβα του λαιμού της.

Η Χέιλι είναι ξαπλωμένη σε ένα βρώμικο πεζοδρόμιο, περικυκλωμένη από γκράφιτι, βρωμιά και άλλους χρήστες ναρκωτικών. Εισπνέει βαθιά, κουλουριάζεται σε εμβρυϊκή θέση και δαγκώνει τον αντίχειρά της για να κρατήσει την αναπνοή της. Καθώς το αποχρωματισμένο υγρό εισέρχεται στο αίμα της, το σώμα της χαλαρώνει και τα μάτια της χάνουν την εστίαση. «7 Ιουνίου» μουρμουρίζει. «Μετράω αντίστροφα τις μέρες μέχρι να μπορέσω επιτέλους να πάω για αποτοξίνωση».

Σε έκταση λίγων εκατοντάδων μέτρων, η εικόνα αυτή επαναλαμβάνεται δεκάδες φορές. Τα σώματα βρίσκονται διάσπαρτα στους δενδρόφυτους δρόμους, μερικά δεν αναπνέουν. Οι πεταμένες βελόνες είναι παντού και τα υπολείμματα από τους αυτοσχέδιους καταυλισμούς –σκηνές, χαρτόκουτα, υπνόσακοι– είναι απλωμένα στα σοκάκια. Σειρήνες ουρλιάζουν διαρκώς.

Η κρίση περιστρέφεται γύρω από τη φαιντανύλη, ένα συνθετικό οπιοειδές, 50 φορές ισχυρότερο από την ηρωίνη. Παρασκευάζεται σε παράνομα εργαστήρια στις έρημες εκτάσεις του Καναδά και είναι πλέον τόσο διαδεδομένη στο Downtown Eastside του Βανκούβερ, που μπορεί κανείς να την αγοράσει στον δρόμο.

Κάποτε το Βανκούβερ βρισκόταν στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας με τα «πιο επιθυμητά μέρη για να ζεις». Η φήμη του είναι αυτή μιας πόλης που παρέχει την τέλεια ισορροπία· μια μητρόπολη «στην άκρη της φύσης», που συνδυάζει «υπαίθρια αναψυχή και μεγάλη πολιτιστική ποικιλομορφία», όπως το θέτει ένας τοπικός ιστότοπος.

Ομως ένα πείραμα για την αποποινικοποίηση της κατοχής ορισμένων ναρκωτικών, συμπεριλαμβανομένης της φαιντανύλης, της ηρωίνης, της κοκαΐνης, των μεθαμφεταμινών και του έκστασι, οδήγησε σε μια κρίση οπιοειδών που ξεπερνά ακόμη και την αντίστοιχη επιδημία στις ΗΠΑ.

Τον περασμένο Απρίλιο, ο Ντέιβιντ Εμπι, ο πρωθυπουργός της Βρετανικής Κολομβίας, ανακοίνωσε ότι στα μισά της τριετίας που, βάσει σχεδίου, θα διαρκούσε το πείραμα, η επαρχία θα ποινικοποιήσει ξανά τη χρήση ναρκωτικών σε δημόσιους χώρους. Αντιμέτωπος με τη σφοδρή αντίδραση της αστυνομίας, των πολιτικών και των πολιτών, που δεν δείχνουν σημάδια υποχώρησης, ο Εμπι πιέζεται να καταργήσει εντελώς το πιλοτικό πρόγραμμα.

Από τον περασμένο μήνα η αστυνομία έχει και πάλι τη δύναμη να προσεγγίζει και να συλλαμβάνει χρήστες ναρκωτικών σε νοσοκομεία, εστιατόρια, πάρκα και παραλίες. Ωστόσο, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μπορούν να καταναλώνουν νόμιμα 2,5 γραμμάρια σκληρών ναρκωτικών στα σπίτια τους και σε καθορισμένα δημόσια καταφύγια. Παραμένει επίσης ασαφές πώς οι αναθεωρημένοι κανόνες θα εφαρμοστούν από την αστυνομία.

Παρά τις προσπάθειες της επαρχίας, οι υπερβολικές δόσεις οπιοειδών έχουν γίνει η κύρια αιτία θανάτου για άτομα ηλικίας 10-59 ετών στη Βρετανική Κολομβία και πλέον ευθύνονται για περισσότερους θανάτους από ό,τι οι δολοφονίες, οι αυτοκτονίες, τα ατυχήματα και οι ασθένειες μαζί.

Πέρυσι η επαρχία κατέγραψε 2.511 περιστατικά λήψης υπερβολικής δόσης ναρκωτικών, με το 87% από αυτά να αφορούν τη φαιντανύλη. Το ποσοστό θνησιμότητας στο ίδιο το Βανκούβερ ανέρχεται σήμερα σε 56 ανά 100.000 άτομα, σχεδόν τρεις φορές τον εθνικό μέσο όρο. Ειδικότερα στο Downtown Eastside το ποσοστό είναι σχεδόν 30 φορές υψηλότερο από την υπόλοιπη χώρα.

Συγκριτικά, η Αγγλία και η Ουαλία έχουν ποσοστό θνησιμότητας σχετιζόμενο με ναρκωτικά 8,4 ανά 100.000 άτομα. Στη Σκωτία, που έχει τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη, βρίσκεται στο 19,8 ανά 100.000 άτομα. Η μόνη χώρα της G7 με συγκρίσιμο ποσοστό είναι οι ΗΠΑ – 32,6 ανά 100.000 άτομα.

Με την πόλη να πλήττεται από μια επιδημία οπιοειδών σχεδόν δύο φορές πιο θανατηφόρα από εκείνη των ΗΠΑ, το Downtown Eastside γίνεται βασικό πεδίο για τη συζήτηση περί αποποινικοποίησης. Καθώς οι αριθμοί υπερδοσολογίας συνεχίζουν να αυξάνονται, πολλοί θεωρούν τη φιλελεύθερη πολιτική καύσιμο που τροφοδοτεί τη φωτιά. Αλλοι, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι για αυτή την κατάσταση ευθύνονται ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, πολύ πιο ύπουλα από την ίδια τη φαιντανύλη.

Οι Καναδοί, σχεδόν όλων των πολιτικών αποχρώσεων, αναρωτιούνται πλέον: «Πώς φτάσαμε ως εδώ;»

Η αποποινικοποίηση «δεν έχει να κάνει με τα ναρκωτικά»

Τον πρώτο χρόνο της αποποινικοποίησης στη Βρετανική Κολομβία, η δημόσια χρήση ναρκωτικών εκτινάχθηκε, με αναφορές για ανθρώπους που έκαναν ενέσεις ηρωίνης σε οικογενειακές παραλίες και κάπνιζαν κρακ σε μαιευτήρια.

Η Φιόνα Γουίλσον, υπαρχηγός του αστυνομικού τμήματος του Βανκούβερ, λέει στην Telegraph ότι το πείραμα έχει δέσει τα χέρια της αστυνομίας σε όλη την πόλη, αφήνοντας την ευρύτερη κοινότητα απροστάτευτη. Παρότι κατασχέθηκαν περισσότερα από 1.000 κιλά φαιντανύλης από εμπόρους μόνο το 2023, οι αστυνομικοί αδυνατούν να επεμβαίνουν όταν βλέπουν να γίνεται χρήση στους δρόμους.

«Η αποποινικοποίηση υπήρξε μια τεράστια πρόκληση για την αστυνομία, καθώς μας αφαίρεσε τη δυνατότητα να συλλαμβάνουμε κάποιον. Δεν έχουμε κανένα λόγο να προσεγγίσουμε ένα άτομο που κάνει δημόσια χρήση παράνομων ναρκωτικών, εάν δεν παρανομεί με άλλον τρόπο» λέει η Γουίλσον.

«Αν κάποιος κάθεται σε ένα καφέ και θέλει να ρουφήξει μια γραμμή κοκαΐνης, δεν έχουμε καμία εξουσία να επέμβουμε. Αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα, γιατί οι οικογένειες δεν θέλουν να κάθονται σε ένα εστιατόριο δίπλα σε κάποιον που κάνει ένεση φαιντανύλης».

Από την άλλη πλευρά, οι αριστεροί υποστηρικτές της αποποινικοποίησης προσπαθούν να πλαισιώσουν τη συζήτηση γύρω από τα προνόμια και την ταξικότητα.

Η Μπρίτανι Γκράχαμ, εκτελεστική διευθύντρια του Δικτύου Χρηστών Ναρκωτικών της Περιοχής του Βανκούβερ (VANDU), λέει στην Telegraph ότι για την κατάσταση ευθύνονται μεγαλύτερα κοινωνικά ζητήματα, όπως η έλλειψη στέγης και οι ανεπαρκείς υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας.

«Η αποποινικοποίηση θα ισχύει πάντα για την ανώτερη τάξη. Οταν κάποιος έχει αρκετά χρήματα για να ρουφήξει κοκαΐνη στην ιδιωτικότητα του σπιτιού του, η αστυνομία δεν πρόκειται να τον ενοχλήσει ποτέ. Αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή είναι μια κρίση αστέγων πάνω από μια τοξική και ανεξέλεγκτη προσφορά φαρμάκων» εξηγεί.

«Η Δεξιά κατηγορεί την αποποινικοποίηση, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το Βανκούβερ έχει δει μια αύξηση κατά 32% των αστέγων από την αρχή της Covid. Ομως η κυβέρνηση συνεχίζει να χαρακτηρίζει τους φτωχούς χρήστες ναρκωτικών αποδιοπομπαίους τράγους για οτιδήποτε πάει λάθος στην επαρχία μας. Η αποποινικοποίηση δεν αφορά πλέον τα ναρκωτικά, αλλά την εξουσία και τον έλεγχο. Τα ναρκωτικά σκοτώνουν ανθρώπους επί δεκαετίες, τώρα είναι η τοξική πολιτική που το κάνει» καταλήγει.

Η Ελενόρε Στούρκο, η σκιώδης υπουργός για την Ψυχική Υγεία και τους Εθισμούς, δηλώνει στην Telegraph ότι η αποποινικοποίηση υπήρξε μια «επικίνδυνη και καταστροφική» πολιτική

«Το πείραμα είχε πολιτικά κίνητρα. Σαφώς η κυβέρνηση δεν έκανε την απαραίτητη δουλειά για την αποποινικοποίηση. Μάλιστα, αγνόησαν τις συμβουλές της αστυνομίας. Τώρα καταλήγουμε εδώ που είμαστε σήμερα: όχι μόνο αποτύχαμε να μειώσουμε τους θανάτους και τις υπερβολικές δόσεις, αλλά στην πραγματικότητα προκαλέσαμε αυξημένη βλάβη».

«Ποτέ δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω φαιντανύλη»

Πέρα από το ζήτημα της αποποινικοποίησης, η Βρετανική Κολομβία έχει εισαγάγει μια σειρά μέτρων «μείωσης της ζημιάς», σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει την έκτακτη ανάγκη για τη δημόσια υγεία, αλλά και αυτά έχουν αποδειχθεί αμφιλεγόμενα.

Η ραχοκοκαλιά των μέτρων περιστρέφεται γύρω από «ασφαλείς τοποθεσίες ένεσης», όπου οι χρήστες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε καθαρές βελόνες και σε μια ελεγχόμενη δόση ναρκωτικών. Σε αυτές τις τοποθεσίες, που ελέγχονται από την κυβέρνηση, οι χρήστες ναρκωτικών μπορούν να καταναλώνουν την παράνομη ουσία της επιλογής τους –κυρίως φαιντανύλη– ενώ παρακολουθούνται από εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, οι οποίοι είναι εξοπλισμένοι με ένα αντίδοτο για περίπτωση υπερβολικής δόσης.

Η 37χρονη Τίφανι λέει στην Telegraph ότι το ασφαλές σημείο ένεσης της VANDU τής έχει σώσει τη ζωή πολλές φορές. Λίγο μετά τη μετακόμισή της στο Βανκούβερ, στα 15 της, εθίστηκε στην ηρωίνη. Τώρα, σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, η φαιντανύλη είναι το ναρκωτικό της επιλογής της.

«Ποτέ δεν ήθελα να πάρω φαιντανύλη, αλλά είναι παντού» λέει, ετοιμάζοντας τη βελόνα της στον χώρο του VANDU. Εχει ήδη λιώσει το μείγμα της από βενζοδιαζεπίνες και φαιντανύλη. «Χρησιμοποιώ ναρκωτικά ως έναν τρόπο να αντιμετωπίσω τα συναισθήματά μου και τον αποχωρισμό από τον γιο μου. Αλλά αγαπώ τον εαυτό μου και γι’ αυτό δεν μπορώ να το κάνω πια. Αρνούμαι να γίνω άλλο ένα στατιστικό στοιχείο».

Το Βανκούβερ είναι από καιρό πρωτοπόρο στις προσπάθειες για μείωση της βλάβης. Πριν από περισσότερα από 30 χρόνια, κατά τη διάρκεια της επιδημίας ηρωίνης και του ιού HIV, η πόλη άνοιξε την πρώτη της μονάδα ασφαλών ενέσεων στο Downtown Eastside, τη μοναδική στο είδος της στη Βόρεια Αμερική. Αλλά αυτό που κάποτε βοήθησε να σταματήσει το κύμα του HIV δεν φαίνεται να λειτουργεί τώρα.

Ορισμένοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ισχυρίζονται ότι οι πρωτοβουλίες μείωσης της βλάβης έχουν πολιτικοποιηθεί και διαιωνίζουν τα προβλήματα του εθισμού, της έλλειψης στέγης και της δημόσιας αναταραχής, ειδικά στο Downtown Eastside, το οποίο, σύμφωνα με τους ίδιους, έχει γίνει παγίδα θανάτου για χρήστες ναρκωτικών.

Η Γκράχαμ από το VANDU δέχεται ότι η μείωση της βλάβης είναι δύσκολο να υπολογιστεί ποσοτικά, αλλά συνεχίζει να πιστεύει ότι οι κλινικές του Βανκούβερ κάνουν καλό. «Καταρχήν, η μείωση της βλάβης είναι να συναντάς ένα άτομο όπου βρίσκεται, ανεξάρτητα από την ουσία που χρησιμοποιεί ή τη βλάβη που του προκαλεί. Γνωρίζουμε ότι, εκ φύσεως, τα ναρκωτικά είναι επιβλαβή, επομένως είναι σημαντικό να βοηθήσουμε να μετριαστεί αυτή η βλάβη, παρέχοντας για παράδειγμα καθαρές βελόνες και χώρους υγιεινής» λέει.

Η Τίφανι κάνει δύο ενέσεις στις εγκαταστάσεις VANDU πριν σωριαστεί. Καθώς ο συνδυασμός φαιντανύλης και βενζοδιαζεπινών παίρνει τον έλεγχο των αισθήσεών της, ψιθυρίζει: «Μια ένεση είναι σαν μια ζεστή αγκαλιά».

Πού καταλήγουν τα συνταγογραφούμενα ναρκωτικά;

Ενώ πολλοί χρήστες, όπως η Τίφανι, στο Downtown Eastside προμηθεύονται τα ναρκωτικά τους από τον δρόμο, η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα «ασφαλέστερης προμήθειας», που επιτρέπει στους χρήστες να λαμβάνουν οπιοειδή φαρμακευτικής ποιότητας δωρεάν από γιατρό.

Η πρωτοβουλία «προλαμβάνει τις υπερβολικές δόσεις, σώζει ζωές και συνδέει τους χρήστες ναρκωτικών με την υγεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες». Ομως, σύμφωνα με κάποιους, η ασφαλέστερη προσφορά έχει δημιουργήσει πολλές απροσδόκητες συνέπειες. Σύμφωνα με το αστυνομικό τμήμα του Βανκούβερ, ένα σημαντικό ποσοστό των οπιοειδών που συνταγογραφούνται ελεύθερα από γιατρούς δεν καταναλώνονται από τους λήπτες τους.

Αντίθετα, τα φάρμακα μεταπωλούνται στη μαύρη αγορά σε χαμηλές τιμές, σε μια διαδικασία που ονομάζεται «εκτροπή», συνήθως για τη χρηματοδότηση της αγοράς φαιντανύλης. Η Γουίλσον λέει ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία» πως αυτά τα ναρκωτικά μεταπωλούνται στους δρόμους, ειδικά στο Downtown Eastside. Στην πραγματικότητα, το 50% των κατασχέσεων ναρκωτικών στη Βρετανική Κολομβία αφορούν συνταγογραφούμενες δόσεις.

Υπάρχουν επίσης αναφορές για αυτά τα ισχυρά οπιοειδή που πέφτουν στα χέρια παιδιών. Η Στούρκο εξηγεί ότι τα ναρκωτικά υψηλής εξάρτησης κυκλοφορούν ελεύθερα σε κάθε γωνιά της κοινότητας, επιτρέποντας στους νέους χρήστες να αναπτύξουν εξάρτηση χρήσης οπιοειδών.

«Οι γονείς στο Βανκούβερ μού λένε ιστορίες για τα παιδιά τους που χρησιμοποιούν υψηλές ποσότητες υδρομορφόνης επειδή πίστευαν ότι το οπιοειδές θα ήταν “ασφαλές” αν είναι συνταγογραφημένο» λέει. «Είναι τρομακτικό. Με θυμώνει γιατί μιλάμε για τις ζωές των παιδιών μας. Μπορεί να αρχίσουν να πειραματίζονται με ένα οπιοειδές που δεν θα τα σκοτώσει, αλλά τελικά τα οδηγεί στη χρήση φαιντανύλης, η οποία θα τα σκοτώσει. Είναι μια πιθανή οδός προς τον σοβαρό εθισμό. Αυτά τα φάρμακα “ασφαλέστερης προμήθειας” επιδοτούν την αγορά φαιντανύλης».

Στον αντίποδα, η Γκράχαμ από το VANDU ισχυρίζεται ότι η απαγόρευση ασφαλέστερης προμήθειας φαρμάκων δεν είναι η λύση. Λέει ότι η απομάκρυνση των οπιοειδών που ρυθμίζονται από την κυβέρνηση θα αλλοιώσει τα προσφερόμενα ναρκωτικά σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. «Είναι σαφές ότι η εξάλειψη της ρυθμιζόμενης προμήθειας φαρμάκων δεν εμποδίζει τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τις ουσίες. Απλώς κάνει την ποιότητα των ουσιών στις οποίες έχουν πρόσβαση λιγότερο αξιόπιστη».

Η ίδια φτάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι οι αστυνομικοί είναι ενάντιοι σε μια ρυθμιζόμενη αγορά ναρκωτικών επειδή αυτό θα απειλούσε τις δουλειές τους. «Πρέπει να λύσουμε την κρίση των τοξικών ναρκωτικών παρέχοντας τις ουσίες» επιμένει.

«Κενό αποτοξίνωσης»

Ο Αντριου, παραϊατρικός διασώστης στο Downtown Eastside, έχει ανταποκριθεί σε εκατοντάδες –αν όχι χιλιάδες– κλήσεις για υπερβολική δόση κατά τη διάρκεια της θητείας του. Κατά την άποψή του η κυβέρνηση «επιδοτεί και επιτρέπει» την κρίση της φαιντανύλης ρίχνοντας χρήματα σε αυτήν, αντί να τη λύσει.

Λέει στην Telegraph ότι μπορεί να μιλήσει μόνον ανώνυμα, καθώς η τοπική υγειονομική αρχή έχει απαγορεύσει τις συνεντεύξεις ενόψει των επαρχιακών εκλογών, που είναι προγραμματισμένες για αργότερα φέτος.

«Είναι δικό μας λάθος. Δημιουργήσαμε ένα σύστημα όπου οι άνθρωποι μπορούν να ξυπνούν και να κάνουν χρήση καθημερινά όπου και όπως θέλουν. Αρα, γιατί να θέλουν να φύγουν από το Downtown Eastside; Είναι μια δωρεάν βόλτα στη ζωή που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους. Δεν θα έβλεπες ποτέ κάτι τέτοιο σε μια φτωχή χώρα. Η κυβέρνησή μας χαλαρώνει αρκετά τους ανθρώπους, ώστε να μη χρειαστεί να αλλάξουν, και αυτό διαιωνίζει το πρόβλημα, που δεν θα λυθεί ποτέ. Το Downtown Eastside είναι σαν εμπόλεμη ζώνη. Είναι απίστευτη η φθορά που θα υπομείνουν οι πολίτες» λέει.

Αλλά το να αποτοξινωθείς δεν είναι εύκολο. Ο Μαρκ Ενγκ Σουν από το Vancouver Detox εξηγεί στην Telegraph ότι δεν επιτρέπεται απλώς να μπεις σε σημεία αποτοξίνωσης που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση. Αντίθετα, οι χρήστες ναρκωτικών καλούνται να εγγραφούν σε μια λίστα αναμονής που μπορεί να κυμαίνεται, κατά μέσο όρο από τρεις έως έξι εβδομάδες.

Για να εξασφαλίσει κάποιος μια θέση, είναι υποχρεωτικό να τηλεφωνεί καθημερινά και οι χρήστες πρέπει να ξεκινήσουν την αποτοξίνωση πριν γίνουν δεκτοί. «Το σύστημα αποτοξίνωσης του Βανκούβερ δεν λειτουργεί για εκείνους που το χρειάζονται περισσότερο» λέει ο Σουν.

«Πολλοί κάτοικοι του Downtown Eastside έχουν κολλήσει στο “κενό αποτοξίνωσης”. Εχουν την επιθυμία να αναζητήσουν ένα διαφορετικό είδος ζωής, αλλά τους λένε ότι πρέπει να περιμένουν έξι εβδομάδες. Πολλοί άνθρωποι μπορούν να τα παρατήσουν στη διάρκεια αυτής της περιόδου. Επιπλέον, εξακολουθεί να υπάρχει ένα στίγμα για τους κατοίκους του Downtown Eastside που αναζητούν βοήθεια. Οι ίδιες οι υπηρεσίες είναι προσαρμοσμένες στους λευκούς της ανώτερης και μεσαίας τάξης. Μόνο πολύ συγκεκριμένο είδος χρηστών υποστηρίζονται πραγματικά στην αποτοξίνωση. Το σύστημα κάνει διακρίσεις. Οι άνθρωποι που είναι λιγότερο προνομιούχοι έχουν τη μικρότερη πρόσβαση σε αυτό».

Η Κίσα Βάιχ έχασε την 29χρονη κόρη της Ρενέ από υπερβολική δόση οπιοειδών το 2020. Λέει στην Telegraph ότι τα συστήματα αποτοξίνωσης και αποθεραπείας της πόλης είναι ανεπαρκή. «Η Ρενέ δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί να αποτοξινωθεί. Πέρασε τα βασανιστήρια της αποτοξίνωσης αρκετές φορές, αλλά δεν υπήρχε κανένα σύστημα υποστήριξης για εκείνη μετά. Οι ηγέτες μας διαπράττουν φόνο και θα τη γλιτώσουν».

Στην πρώτη γραμμή της κρίσης της φαιντανύλης του Βανκούβερ δεν υπάρχουν πολλά ευοίωνα σημάδια. Η Γκράχαμ, που γίνεται καθημερινά μάρτυρας της «σφαγής» στο Downtown Eastside, λέει ότι η ελπίδα είναι το μόνο πράγμα που δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει.

«Χάνουμε πολλούς ανθρώπους συνεχώς από τα οπιοειδή. Αλλά υπάρχει ένας δρόμος προς τα εμπρός, και αυτός είναι οι προσπάθειες για μείωση της βλάβης» επιμένει. «Αυτή δεν είναι μια πολιτική συζήτηση, αλλά μια συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα» καταλήγει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News