Πριν από τέσσερα περίπου χρόνια ο Ντιέγκο ντέλα Βάλε, ιδιοκτήτης του ομίλου εταιρειών Tod’s έκανε μια παράξενη κίνηση… Το μπερλουσκονικό σκάνδαλο σάρωνε τη χώρα, η κρίση απειλούσε σοβαρά τον Ευρωπαϊκό Νότο, η Ιταλία ανησυχούσε μήπως πάθει παρόμοια δεινά μ΄αυτά της Ελλάδας. Φυσικά η Ελλάδα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση…

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο τολμηρός επιχειρηματίας πλήρωσε τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ιταλίας για να δημοσιεύσει μια διαφήμιση. Η διαφήμιση δεν έδειχνε ρούχα ή παπούτσια, δεν απευθυνόταν στους καταναλωτές. Απευθυνόταν στους ιταλούς επιχειρηματίες και εν ολίγοις τους έλεγε: «Αρκεί! Ας δράσουμε».

Τι ήθελε να πει ο Ντιέγκο ντέλα Βάλε με αυτή την κίνηση; Οτι η χώρα αξίζει κάτι καλύτερο. Και όσοι μπορούν, όπως μπορούν, ας βοηθήσουν, ας προσφέρουν κάτι σ’ αυτή τη χώρα, κάτι που να το έχει ανάγκη.

Πριν από λίγες μέρες, συγκεκριμένα την 1η Ιουλίου, ο ιδιοκτήτης της Tod’s έδειξε, τι ανέλαβε ο ίδιος να προσφέρει στη Ιταλία. Την ανακαίνιση του Κολοσσαίου. Να ένα χρήσιμο έργο αξίας πολλών εκατομμυρίων, το οποίο κάνει καλό στη χώρα, στους πολίτες και στον τουρισμό. Και φυσικά, για να το δούμε και από την άλλη πλευρά, την επιχειρηματική, συνδέει πλέον αμετάκλητα, το όνομα της εταιρείας, με το πιο εμβληματικό ίσως μνημείο της Ιταλίας.

Το απόγευμα της 1ης Ιουλίου, λοιπόν, στήθηκε μια μεγάλη γιορτή, στη θρυλική ρωμαϊκή αρένα και στις αψίδες. Η Tod’s διοργάνωσε ένα πολυτελέστατο δείπνο, μέσα στο Κολοσσαίο, για την παρουσίαση του έργου στο διεθνές κοινό της μόδας, στον επιχειρηματικό κόσμο της Ιταλίας αλλά και στον πολιτικό.

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι ήταν εκεί. Το ίδιο και ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της χώρας Ντάριο Φραντσεσκίνι. Ο Ντιέγκο ντέλα Βάλε φυσικά ήταν εκεί. Η Σκάλα του Μιλάνου, με τον μεγάλο μαέστρο Ζούμπιν Μέτα ήταν εκεί – δόθηκε ένα σπουδαίο κοντσέρτο, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Εν ολίγοις όλοι ήταν εκεί, για να δουν από κοντά, το πρώτο μέρος του κολοσσιαίου έργου, το οποίο ολοκληρώθηκε. Η βόρεια και η νότια πρόσοψη παρουσιάστηκαν στο κοινό, ύστερα από τρία χρόνια απίστευτα μεθοδικών εργασιών. Η Ρώμη είχε κάθε λόγο να γιορτάζει.

«Μας δείξατε ότι μπορείτε να φροντίσετε με μεγάλη υπερηφάνια και πάθος ένα μνημείο οικουμενικής αξίας. Μάλιστα, χάρη σε σας, που παρακολουθήσατε την πορεία των εργασιών, το έργο ολοκληρώθηκε άψογα, προτού εκπνεύσει το χρονοδιάγραμμα, αν έχω καταλάβει σωστά», δήλωσε ο Ματέο Ρέντσι, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο της Tod’s, Ντιέγκο ντέλα Βάλε, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου.

Ναι, σωστά κατάλαβε, ο πρωθυπουργός. Το πρώτο μέρος του έργου, οι προσόψεις, συνολικής επιφάνειας 13.300 τ.μ., ολοκληρώθηκε προτού λήξει το χρονοδιάγραμμα. Επίσης μπήκαν καινούργιες σιδερένιες πόρτες σε όλα τα τμήματα εισόδου του μνημείου. Και όχι μόνο αυτό. Χάρη στο έργο, αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά άγνωστες ως τώρα αρχαιότητες – ανάγλυφα γλυπτά από την εποχή των Φλαβίων, την εποχή δηλαδή που χτίστηκε το Κολοσσαίο (εγκαινιάστηκε το 80 μ.Χ), κατοπινά, χριστιανικά, του 14ου αιώνα και τρεις ζωγραφισμένες πλάκες του 1386 στην 65η αψίδα. Και τώρα που τελείωσε το πρώτο στάδιο των εργασιών, ακολουθεί το δεύτερο, η ανακαίνιση της κονίστρας και των υπογείων καθώς και χτίζεται ένα νέο κέντρο εξυπηρέτησης των επισκεπτών, στον εξωτερικό χώρο. Συνολικά το έργο έχει προϋπολογισμό περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ.

Τα λεφτά είναι πολλά αλλά και η γραφειοκρατία στην Ιταλία θυμίζει αρκετά την Ελλάδα. Λάβετε υπόψιν και τη διαφθορά και εύκολα φανταζόμαστε όλοι, ότι τα κωλύματα που βρήκαν μπροστά τους οι αδελφοί ντέλα Βάλε, Ντιέγκο και Αντρέα, πρόεδρος και αντιπρόεδρος του oμίλου Tod’s.

«Την πρώτη φορά που ο Ντιέγκο και ο Αντρέα μου μίλησαν για το Κολοσσαίο, ήμουν ακόμη δήμαρχος της Φλωρεντίας», ανέφερε ο Ματέο Ρέντσι. «Μου έλεγαν τότε, για τις γραφειοκρατικές δυσκολίες που αντιμετώπιζαν στη Ρώμη και στο Υπουργείο Πολιτισμού. Για να σας πω την αλήθεια, προσπάθησα να εκμεταλλευτώ αυτές τις δυσκολίες… Είπα αν η Ρώμη φέρνει τόσα εμπόδια γι’ αυτά τα 25 εκατομμύρια που θα έδιναν οι αδελφοί ντέλα Βάλε, τότε γιατί να μην πάρει τα λεφτά η Φλωρεντία; Είχαμε κι εμείς το Παλάτσο Βέκιο… είχαμε τόσα σπουδαία κτήρια και μνημεία».

Η αλήθεια είναι πως η Ιταλία, όπως και η Ελλάδα, είναι μια χώρα γεμάτη με υπέροχα κτήρια και μνημεία. «Το κόστος ανακαίνισης όλων των μνημείων, εκτιμήθηκε από το ιταλικό κράτος στο 1 δισεκατομμύριο και πλέον καλούνται και ιδιώτες, επιχειρηματίες, να αναλάβουν μέρος των ανακαινίσεων, αντί ορισμένων φορολογικών ελαφρύνσεων», είπε επιπλέον ο Ρέντσι. «Σε αυτή την περίπτωση βέβαια, δεν είχαν γίνει καν ελαφρύνσεις».

Ο Ντιέγκο ντέλα Βάλε όμως έχει όραμα. Οταν ο ίδιος ανέβηκε στο βήμα του ομιλητή απευθύνθηκε στους επιχειρηματίες της ιταλικής μόδας που βρίσκονταν στο Κολοσσαίο και τους είπε ορθά κοφτά:

«Παιδιά, ας μοιραστούμε τη δουλειά. Ας βάλουμε κάτω όλα όσα πρέπει να γίνουν. Ας τελειώσουμε την ανακαίνιση της Πομπηίας, ας κάνουμε μια καλή εντύπωση στην Καζέρτα, ας φτιάξουμε τους ναούς της Σικελίας, και όλα αυτά τα χιλιάδες μικρά πράγματα που θα μας επιστρέψουν να χτίσουμε ένα δίκτυο για να συνδέσουμε τον τουρισμό με την καλή ζωή. Διότι ο κόσμος έρχεται στην Ιταλία για να δει τα μνημεία αλλά και για να φάει καλά».

Και για να ψωνίσει ιταλικά ρούχα και αξεσουάρ, φυσικά. Η Ιταλία διαθέτει μια «βαριά» βιομηχανία μόδας.

Οσο για τους ιταλούς επιχειρηματίες μόδας, φαίνεται να ασχολούνται πλέον συστηματικά με τις ανακαινίσεις. Πρόσφατα, στη Ρώμη, ο οίκος Fendi, ολοκλήρωσε τη συντήρηση της Φοντάνα ντι Τρέβι και επίσης ο οίκος Bulgari έχει αναλάβει τη συντήρηση της Πιάτσα ντι Σπάνια. Ο δε Ρέντσο Ρόσο, ιδιοκτήτης της εταιρείας Diesel, ανέλαβε την ανακαίνιση της γέφυρας Ριάλτο στη Βενετία, η οποία είναι ηλικίας 423 ετών.

Είναι άραγε όλες αυτές οι ενέργειες αποτέλεσμα της προτροπής του Ντιέγκο ντέλα Βάλε προς τους ιταλούς επιχειρηματίες να αναλάβουν δράση; Ισως. Εξάλλου ο άνθρωπος αυτός διακρίνεται για τον δυναμισμό του.

Ο Ντιέγκο ντέλα Βάλε, ο μεγαλύτερος γιος του Ντορίνο ντέλα Βάλε, μετέτρεψε τη μικρή επιχείρηση κατασκευής παπουτσιών που ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 σε μεγάλη βιομηχανία. Αυτός αποφάσισε, προκειμένου να μεγαλώσει την αγορά του, να κατασκευάζει παπούτσια για τα αμερικανικά πολυκαταστήματα τη δεκαετία του 1970. Αυτός ακολούθησε νέες πρωτοποριακές μεθόδους μάρκετινγκ τη δεκαετία του 1980. Αυτός είδε το κενό στα casual chic παπούτσια και δημιούργησε τα χειροποίητα πρώτης γραμμής Tod’s τη δεκαετία του 1990. Ακολούθησαν οι φίρμες Hogan και Fay και μετά η εξαγορά του γαλλικού οίκου Roger Vivier τη δεκαετία του 2000. Αλλά και του ιστορικού ιταλικού οίκου στο Παρίσι Elsa Schiaparelli.

Σήμερα η οικογένεια ντέλα Βάλε διαθέτει επίσης μετοχές στον όμιλο εταιρειών MME με έδρα το Μιλάνο, RCS (πρώην εκδόσεις Rizzoli-Corriere della sera) καθώς και την ποδοσφαιρική ομάδα Fioretina – πρόεδρος της ομάδας είναι ο Αντρέα Ντέλα Βάλε. Οσο για τα καταστήματα Tod’s, απλώνονται πλέον σε όλο τον κόσμο: από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ μέχρι την Κίνα, την Ιαπωνία, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ, την Ινδονησία και την Αυστραλία.

«Πρέπει να δημιουργήσουμε start-up εταιρείες που να συνδέουν την επιχειρηματικότητα με τον δημόσιο τομέα», είπε ο Ντιέγκο ντέλα Βάλε στους ιταλούς επιχειρηματίες, καλεσμένους του στο Κολοσαίο.

Και ο Ματέο Ρέντσι, ο οποίος πράγματι είναι πολύ πιεσμένος αυτή τη στιγμή εξαιτίας του τραπεζικού προβλήματος στην Ιταλία εκφράστηκε ελεύθερα:

«Αυτό είναι το μήνυμα που θα απευθύνουμε στην Ευρώπη. Η Ιταλία έχει πολιτιστική ταυτότητα. Και μπορούμε να σώσουμε την Ευρώπη μόνο αν πάψουμε να μιλάμε αποκλειστικά για τράπεζες, οικονομικά, κανόνες, περιορισμούς και παραμέτρους και επιτέλους επιστρέψουμε στην ψυχή της Ευρώπης, τον βαθύ πυρήνα της, στο ευρωπαϊκό ιδεώδες και στον πολιτισμό της».

Δείτε στο βίντεο την πορεία των εργασιών για την ανακαίνιση του Κολοσσαίου

Και μέσα στο μαγευτικό περιβάλλον του Κολοσσαίου, με τα υπέροχα χρώματα, και την αιματοβαμμένη ιστορία ο ιταλός πρωθυπουργός κατέληξε:

«Περηφάνεια και ενδιαφέρον. Αυτές είναι οι λέξεις κλειδιά. Η περηφάνεια εκείνων που εργάστηκαν και το ενδιαφέρον και το πάθος για την εκπληκτική πολιτιστική κληρονομιά μας. Ολα αυτά βέβαια με τη βοήθεια εκείνων που ανοίγουν το πορτοφόλι και υπογράφουν μια ωραία επιταγή αποδεικνύοντας ότι, ίσως, οι εποχές που δεν μπορούσε να γίνει τίποτα στην Ιταλία, έχουν περάσει».

Ας ευχηθούμε σε όλους καλή τύχη. Πάντως το σίγουρο είναι ένα: το Κολοσσαίο ανακαινίστηκε και το αποτέλεσμα είναι εξαίσιο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News