Η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα το καλοκαίρι του 2015 και η υπογραφή του 3ου Μνημονίου ήταν αποτέλεσμα λανθασμένης ανάλυσης των συσχετισμών ισχύος και λανθασμένης στρατηγικής διαπραγμάτευσης. Η συνθηκολόγηση έγινε κατανοητή από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η τυχοδιωκτική διαχείριση του «ΟΧΙ» και το δόγμα που λάνσαρε ο Αλέξης Τσίπρας μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το οποίο «ο λαός ήξερε τι θα ακολουθήσει και μας ψήφισε», δημιούργησαν δύο χαοτικά ρήγματα με τους ψηφοφόρους, διότι ο λαός δεν ήξερε ακριβώς, ούτε είχε δυνατότητα να αντιδράσει στη μετάλλαξη σε «ΝΑΙ».
Οι φιλοδοξίες της ηγετικής ομάδας οδήγησαν σε ένα μεγάλο τακτικό και θεωρητικό ελιγμό που έλεγε «θα κρατήσουμε την εξουσία, θα εφαρμόσουμε τις μνημονιακές υποχρεώσεις, αλλά θα αποποιούμαστε την ιδιοκτησία τους και θα προσπαθήσουμε να γυρίσουμε το παιγνίδι υπέρ των πολλών και επιπλέον, θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Μόνο έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί η αποδοχή του Μνημονίου που κάναμε». Εξ ου και η εμμονή για την εξάντληση της τετραετίας με εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019.
Το θεώρημα αυτό θα μπορούσε να είναι και πάλι κατανοητό από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία τους το εκλαμβάνει το λιγότερο ως υπεκφυγή, αν όχι ως εμπαιγμό. Τρανή επιβεβαίωση, οι πλειστηριασμοί σπιτιών όχι από τις τράπεζες, αλλά από την εφορία της κυβέρνησης Τσίπρα και μάλιστα όχι βίλες πρώην νεόπλουτων που χρεοκόπησαν, αλλά εργατικές κατοικίες. Όλοι οι σχεδιασμοί για το τραπεζικό σύστημα και την διαχείριση των «κόκκινων» δανείων σε συνδυασμό με τα χρέη στην εφορία έχει καταρρεύσει, εξ αιτίας της απόσυρσης του κράτους από τις τράπεζες που επέλεξε η κυβέρνηση, η οποία ευαγγελιζόταν την κοινωνικοποίησή τους. Οι λόγοι του ρήγματος κοινωνίας-ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλοί και γνωστοί.
Για αυτό και ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης σε άρθρο του για τον προσυνεδριακό διάλογο στην «Αυγή» επισημαίνει ότι «χρειαζόμαστε ένα συνέδριο επανεκκίνησης, που θα αξιολογήσει τα πάντα με ειλικρίνεια…». Τώρα, η διαπίστωση που κάνει ότι «στην οικονομία τα πιο δύσκολα είναι πλέον πίσω μας και εμφανίζονται θετικές προοπτικές ανάπτυξης για τα επόμενα 2-3 χρόνια» είναι λάθος ή ψέμα, γιατί εκτός από τα 100 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμους φόρους, τώρα αρχίζει η κοινωνική και κινηματική αντίδραση. Σημειωτέον ότι στο τέλος του 2017 λήγει και η μνημονιακή προστασία έναντι των τραπεζών της πρώτης κατοικίας… οπότε όλα μπροστά είναι. Θα υπάρχει ανταγωνισμός εφορίας-τραπεζών ποιος θα πάρει πρώτος τα σπίτια. Πάντως, ο κ. Παπαδημούλης παραδέχεται ότι «ένα μεγάλο μέρος του κόσμου μας είναι απογοητευμένο, αποστασιοποιημένο ή και θυμωμένο». Πάλι λάθος κάνει. Είναι απλώς οργισμένο μπροστά στο αδιέξοδο που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στον εμπρησμό της τελευταίας ελπίδας. Κι εδώ αρχίζει ο κοινωνικός μηδενισμός που θα δούμε σύντομα τις ποικιλόμορφες εκφάνσεις του.
Και καταλήγει προτείνοντας: «Να επενδύσουμε στην σταθερότητα, που σημαίνει εκλογές το 2019… Να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ το μεγάλο κόμμα-παράταξη της σύγχρονης δημοκρατικής αριστεράς του 21ου αιώνα. Αν θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα και την Ευρώπη πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς». Που σημαίνει, ξεχάστε τα της ριζοσπαστικής αριστεράς, πρέπει να γίνουμε κυριλέ και σοσιαλδημοκράτες, όπως έγινε με τους Νέους Εργατικούς του Τόνι Μπλερ στη Βρετανία, μια προσαρμοσμένη εκδοχή του θατσερισμού που υποστηρίχθηκε θεωρητικά από τον περιβόητο Τρίτο Δρόμο (third way) προς τον σοσιαλισμό.
Προφανώς, η προσαρμογή σχετίζεται και με την συμμαχία που εξυφαίνεται μεταξύ σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και πρασίνων στην Ευρώπη για την υπέρβαση της πολιτικής της λιτότητας και στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται τεχνικά από διάφορα ευρωπαϊκά κέντρα. Δεν είναι τυχαίο που ο πρώην υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καθηγητής Γιάννης Μηλιός σε συνέντευξή του προς τη Βασιλική Σιούτη (ert open) είπε ξεκάθαρα ότι «το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ήρθε έτοιμο από κάπου» και ότι αυτό αποτελεί «μετάλλαξη προς την Kεντροαριστερά».
Είναι σαφές ότι ο Πρωθυπουργός θα επιδιώξει να υποκαταστήσει τις απώλειες που έχει προς τα αριστερά ή τα δεξιά του με τους ψήφους του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού και γενικά του Κέντρου. Ο ξύλινος λόγος της Φώφης Γεννηματά είναι εκνευριστικός για τους πάντες με τις μεγαλοστομίες και τους εξυπνακισμούς του. Ο λόγος του Σταύρου Θοδωράκη ενώ είναι λογικός και ενός κανονικού ανθρώπου, δεν εδραιώνεται στην συνείδηση της κοινωνίας γιατί έχει ελλείμματα συνοχής και στρατηγικής στόχευσης, αλλά και γιατί το κόμμα διακατέχεται από το σύνδρομο «δεκανικιού». Ο Τσίπρας ξέρει ότι ο Θοδωράκης έχει ως πρόσωπο δυναμική, «περνάει», για αυτό και τον ταυτίζει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να τον ακυρώσει. Την Δεξιά δεν την πολυφοβάται, γιατί θα λειτουργήσει η πολυδιάσπαση με την απλή αναλογική. Μέχρι και ο Βελόπουλος ανακοίνωσε κόμμα, ενώ οι δημοσκόποι δεν μετρούν ούτε το κόμμα του Φαήλου, ούτε το κόμμα των Καρατζαφέρη-Μπαλτάκου, ενώ σπρώχνουν προς την είσοδο της Βουλής το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Το παιχνίδι θα παιχτεί στο κέντρο και το Β΄ Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα ολοκληρώσει και θα επισημοποιήσει την πολιτική στροφή προς αυτό. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο εξάδελφος του πρωθυπουργού και Γ.Γ. Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών Γιώργος Τσίπρας, είπε πριν δεκαπέντε μέρες ότι ο ανασχηματισμός είναι απαραίτητος, ότι «θα αφαιρέσει βαρίδια», καθώς και ότι «υπάρχει πλήθος έντιμων, συγκροτημένων και ικανών ανθρώπων, οι περισσότεροι όχι και τόσο επώνυμοι, στελέχη εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ που μπορούν να στελεχώσουν θέσεις στην κυβέρνηση και αλλού, να δώσουν πιο ουσιαστικά αποτελέσματα, να συνεργάζονται περισσότερο, να εφαρμόζουν καλύτερα την πολιτική μας, ιδιαίτερα στη Δημόσια Διοίκηση που πάσχει». Βέβαια, η ποσότητα των αλλαγών και το πόσο σαρωτικός θα είναι ο ανασχηματισμός θα εξαρτηθεί από το πόσο cool θα είναι το συνέδριο, όπως εξήγησε ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης. Η Επιτροπή για τον Διάλογο για την αναθεώρηση του συντάγματος είναι ενδεικτική των προθέσεων. Πάντως, ο κ. Τσίπρας περιμένει να δει και τις εξελίξεις γύρω από το χρέος και τη β΄ αξιολόγηση για να ρίξει τη ζαριά του.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News