Πρεμιέρα του Φεστιβάλ Καννών στη σκιά του #MeToo (και όχι μόνο)
Πρεμιέρα του Φεστιβάλ Καννών στη σκιά του #MeToo (και όχι μόνο)
Σκάνδαλα, σταρ που διαδηλώνουν και επαναστατικά πανό. Αυτό το Φεστιβάλ των Καννών θα τα έχει όλα! Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που πιστεύουν ότι όσα θα διαδραματίζονται έξω από τις αίθουσες προβολής θα είναι εφέτος πιο ενδιαφέροντα και από τις ίδιες τις διαγωνιζόμενες ταινίες.
Οπως αναφέρει και εκτενές δημοσίευμα του AFP, «πρόκειται για το πιο πολιτικοποιημένο Φεστιβάλ Καννών που είχαμε να δούμε εδώ και χρόνια. Και το πιο αμφιλεγόμενο. Με την κινηματογραφική βιομηχανία να μην έχει ακόμα συνέλθει από τα σκάνδαλα με πρωταγωνιστή τον Χάρβεϊ Γουάινσταϊν, μόλις τρεις γυναίκες σκηνοθέτιδες στις 21 συνολικά ταινίες διαγωνιστικού κομματιού, την Κέιτ Μπλάνσετ και την Κρίστεν Στιούαρτ να σκέφτονται σοβαρά να διαδηλώσουν υπέρ των κινημάτων #MeToo και Time’s Up, την επιστροφή του “κακού παιδιού” του δανέζικου σινεμά Λαρς Φον Τρίερ» σίγουρα, όλα θα είναι εφέτος στο κόκκινο. Οχι μόνο στο κόκκινο χαλί!
Η θεματολογία του 2018 είναι βγαλμένη από τη ζωή ενός κόσμου που ακόμα παλεύει να αλλάξει προς το καλύτερο και να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα. Υπάρχουν γύρω στις 12 ταινίες που προτάσσουν ζητήματα ομοφυλοφιλίας, ανδρικής πορνείας, παιδικής κακοποίησης, αλλά και αλλαγής φύλου. Ενα πλούσιο κινηματογραφικό μενού, ικανό να προκαλέσει θυελλώδεις συζητήσεις.
Παρά τη μεσολάβηση του αμερικανού σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν, η Τεχεράνη αρνήθηκε να άρει την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα στον Ιρανό Τζαφάρ Παναχί, η ταινία του οποίου «Three faces» (Τρία πρόσωπα) διαγωνίζεται για τον Χρυσό Φοίνικα.
Η ταινία γυρίστηκε παράνομα από τον ιρανό σκηνοθέτη, καθώς του απαγορεύτηκε από τις ιρανικές Αρχές να γυρίσει ταινίες για τα επόμενα 20 χρόνια. Οι ακτιβιστικές του πράξεις είχαν αυτό το βαρύ τίμημα.
Σε παρόμοια μοίρα βρίσκεται και ο ρώσος σκηνοθέτης Κιρίλ Σερεμπρένικοφ, ο οποίος συνελήφθη στο σπίτι του στη Μόσχα με την κατηγορία της υπεξαίρεσης. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ των Καννών Τιερί Φρεμό δήλωσε ότι η απαγόρευση στους δύο αυτούς σκηνοθέτες να παρευρεθούν στο Φεστιβάλ είναι παράλογη, καθώς «οι ταινίες με τις οποίες διαγωνίζονται δεν είναι καν πολιτικού περιεχομένου».
Οσο για τη θέση της γυναίκας στο συγκεκριμένο Φεστιβάλ, πολύ προτού ξεσπάσουν οι καταγγελίες τεσσάρων γυναικών που είχαν παρενοχληθεί σεξουαλικά από τον Γουάινσταϊν κατά τη διάρκειά του, οι Κάννες είχαν αντιμετωπίσει και στο παρελθόν κρούσματα μισογυνισμού.
Υπήρξαν γυναίκες που είχαν «φάει πόρτα» στο παρελθόν από το κόκκινο χαλί επειδή δεν φορούσαν ψηλοτάκουνα. Και το dress code του Φεστιβάλ έχει χαρακτηριστεί πολλές φορές ως σεξιστικό.
Στρατηγική ήταν πάντως η κίνηση του Φρεμό να τοποθετήσει περισσότερες αριθμητικά γυναίκες στην εφετινή Κριτική Επιτροπή, με επικεφαλής την Κέιτ Μπλάνσετ, η οποία έχει ταχθεί ανοιχτά κατά του Γουάινσταϊν.
Στην ίδια επιτροπή, βρίσκεται άλλωστε και ένα από τα «θύματα» του άλλοτε παντοδύναμου παραγωγού, η Γαλλίδα Λεά Σεϊντού.
Η απόφαση όμως του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Καννών να άρει το επτάχρονο εμπάργκο στον δανό σκηνοθέτη Λαρς Φον Τρίερ και να τον καλέσει, δεν έμεινε ασχολίαστη: όταν η Μπιόρκ, η ισλανδή τραγουδίστρια και πρωταγωνίστρια της ταινίας του «Χορεύοντας στο σκοτάδι» κατηγόρησε τον Τρίερ για σεξουαλική παρενόχληση, ακολούθησε μπαράζ παρόμοιων καταγγελιών εις βάρος του «κακού παιδιού» του δανέζικου σινεμά.
Και φυσικά, το εμπάργκο κατά του Τρίερ, του είχε επιβληθεί ύστερα από εκείνη την ανεκδιήγητη δήλωσή του σε συνέντευξη Τύπου, το 2011, στις Κάννες: «Καταλαβαίνω τον Χίτλερ και συμπάσχω λιγάκι μαζί του».
Το μέρος του Τρίερ πήρε ο σκηνοθέτης Μισέλ Χαζαναβίσιους, βραβευμένος με Οσκαρ για την ταινία του «The artist» και μέλος του συμβουλίου του Φεστιβάλ. Οπως δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος, δικαιολογώντας την επανεμφάνιση του τρομερού Δανού στις Κάννες, «ο Τρίερ είναι σίγουρο ότι αστειευόταν δεν έχει αντισημιτικά αισθήματα – και ο μέγας Ζαν-Λικ Γκοντάρ (η τελευταία ταινία του οποίου επίσης θα προβληθεί εφέτος στις Κάννες) έχει στο παρελθόν ξεστομίσει πολύ χειρότερα πράγματα».
Για καλό και για κακό πάντως, αυτή τη φορά το Φεστιβάλ δεν θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στον Τρίερ και τον έχει αφήσει εκτός διαγωνιστικού τμήματος. Με τόσες εστίες φωτιάς αναμμένες, ίσως αυτή τη χρονιά να ξεμείνει από πυροσβέστες!
Οι δέκα πιο αναμενόμενες ταινίες που θα προβληθούν στις Κάννες
1.«Everybody knows». Η εντυπωσιακή Πενέλοπε Κρουζ αποτελεί ατραξιόν από μόνη της, και εδώ συμπρωταγωνιστεί με τον σύζυγό της Χαβιέ Μπαρδέμ στην ισπανόφωνη ταινία του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί.
2.«BlacKkKlansman». Ο Σπάικ Λι επιστρέφει στο Φεστιβάλ με την αληθινή ιστορία ενός αφροαμερικανού ντετέκτιβ που διεισδύει στα άδυτα της Κου Κλουξ Κλαν.
3. «Cold War». Ο πολωνός σκηνοθέτης Πάβελ Παβλικόφσκι, μετά την υπέροχη «Ida» (2014), επιστρέφει με μια ταινία πολωνογαλλοβρετανικής συμπαραγωγής. Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης, τοποθετημένη στη δεκαετία του 50, ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα που προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους.
4.«The man who killed Don Quixote». Βασισμένο στον αριστουργηματικό «Δον Κιχώτη» του Θερβάντες, ιδωμένο με μία πιο σύγχρονη ματιά χάρη στον μετρ Τέρι Γκίλιαμ, το φιλμ αυτό έχει προγραμματιστεί να κλείσει πανηγυρικά το Φεστιβάλ – αν όλα πάνε καλά. Διότι κάπου στη διαδρομή εμφανίστηκε ένας πρώην παραγωγός της ταινίας προσπαθώντας να αναχαιτίσει την προβολή, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δική του συγκατάθεση. Αλλος ένας λόγος για σασπένς στις Κάννες 2018!
5.«Solo: A Star Wars story». Tο βαρύ πυροβολικό των Καννών για όσους αγαπούν τα μπλοκμπάστερς είναι αυτό το πρίκουελ του Ρον Χάουαρντ, που ακολουθεί τα πρώτα βήματα του θρυλικού Χαν Σόλο σε έναν μακρινό γαλαξία.
6. «The house that Jack built». Eκτός συναγωνισμού -από κάθε άποψη-επιστρέφει ο Λαρς φον Τρίερ στις Κάννες με την ιστορία ενός ευφυούς σίριαλ κίλερ, ο οποίος αντιμετωπίζει τον κάθε του φόνο ως έργο τέχνης. Πρωταγωνιστούν ο Ματ Ντίλον και η Ούμα Θέρμαν.
7.«Fahrenheit 451». H ταινία του Ραμίν Μπαχρανί ξαναδιαβάζει το κλασικό ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι και το βρίσκει «επίκαιρο όσο ποτέ», καθώς έχει να κάνει με την εμμονική και δημόσια καύση βιβλίων, που ισοδυναμεί με την απόκρυψη της γνώσης και της αλήθειας. Εχει φυσικά προηγηθεί η ταινία του Γάλλου Φρανσουά Τριφό, το 1966, έτσι η σύγκριση θα είναι αναπόφευκτη.
8.«Whitney». O σκωτσέζος σκηνοθέτης Κέβιν ΜακΝτόναλντ είχε στο πλευρό του την οικογένεια της σημαντικής αμερικανίδας τραγουδίστριας Γουίτνεϊ Χιούστον, η οποία έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το 2012, ύστερα από πολλά προβλήματα που αντιμετώπιζε με τη χρήση ναρκωτικών και τη βασανισμένη ψυχοσύνθεσή της. Μέσα από ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις, «σπιτικά» βίντεο που έρχονται στο φως πρώτη φορά και σπάνιες μαγνητοσκοπημένες συναυλίες της, αυτό το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να συνθέσει το πορτραίτο ενός αδικοχαμένου ταλέντου.
9.«Pope Francis: A man of his word». O γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς είχε τεράστια πρόσβαση στον Πάπα κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων που του πήρε για να ολοκληρώσει αυτό που ο ίδιος θεωρεί περισσότερο «προσωπική διαδρομή» παρά «βιογραφικό ντοκιμαντέρ».
10. «Under the silver lake». Ο αμερικανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ έκανε μεγάλη αίσθηση στις Κάννες πριν από τέσσερα χρόνια, με το χαμηλού προϋπολογισμού ανατριχιαστικό θρίλερ «It follows», με θέμα ένα θανατερό πνεύμα που μεταδίδεται από τον έναν εραστή στον άλλο, μέσω σεξουαλικής επαφής. Στη νέα του ταινία, ο Αντριου Γκάρφιλντ υποδύεται έναν loser από το Λος Αντζελες που αποφασίζει να γίνει ντετέκτιβ όταν εξαφανίζεται ένας γείτονάς του.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
Πού θα πάει η ακροδεξιά στη Γερμανία; Στα ύψη
20 Δεκεμβρίου 2024, 23:45
