Οταν το 1989 η μεγάλη οθόνη φωτίστηκε από το πανέμορφο μουτράκι της Μεγκ Ράιαν στην ταινία-ορόσημο για τις ρομαντικές κομεντί «Οταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι», το Χόλιγουντ ήταν σίγουρο ότι είχε βρει μία νέα πρωταγωνίστρια. Ακολούθησαν και άλλοι πρωταγωνιστικοί ρόλοι, με το δημοφιλέστατο είδος της ρομαντικής κομεντί να πανηγυρίζει, έχοντας βρει στη Ράιαν τη βασίλισσά του.

Ευχή και κατάρα για έναν ηθοποιό. Είχε εξασφαλισμένη δουλειά αλλά σαν να δούλευε σε φάμπρικα.

Η Ράιαν καθιερώθηκε -και πούλησε- τόσο πολύ ρόλους της ευαίσθητης ή/και δυναμικής ενζενί («Ξάγρυπνος στο Σιάτλ», «French Kiss», «Η πόλη των αγγέλων», «Εχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας», «Kate & Leopold») που συνειδητοποίησε ότι όσο τα χρόνια περνούσαν και εκείνη έπρεπε να γυρίσει σελίδα στην καριέρα της, τα στερεότυπα δεν την άφηναν να το κάνει.

Οι ακραία εχθρικές αντιδράσεις κριτικών και κοινού που συνόδευσαν το ερωτικό θρίλερ «In the Cut» (Η σκοτεινή πλευρά του πάθους) του 2003 σε σκηνοθεσία Τζέιν Κάμπιον – ταινία στην οποία η Ράιαν τόλμησε σκηνές πολύ έντονου και αφιλτράριστου ερωτισμού σοκάροντας τους θαυμαστές της, έκαναν την ίδια να δει τα πράγματα πολύ διαφορετικά.

Η δυσανεξία της για τον τρόπο με τον οποίον λειτουργούσε το Χόλιγουντ και ουσιαστικά δεν επέτρεπε σε μία γυναίκα να μεγαλώσει και να δοκιμαστεί σε διαφορετικούς ρόλους από εκείνους στους οποίους είχε τυποποιηθεί, οδήγησε τη διάσημη ηθοποιό να αποτραβηχτεί από το κυνήγι του ιδανικού ρόλου και να ζήσει τη ζωή της.

Η επιστροφή της ξεκίνησε αθόρυβα το 2015, επιλέγοντας αυτή τη φορά να καθίσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη, με το δράμα Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «Ithaca», στο οποίο συναντήθηκε ξανά με τον παλιό της κινηματογραφικό παρτενέρ Τομ Χανκς.

Τον Νοέμβριο του 2018 επισημοποίησε τον δεσμό της με τον γνωστό μουσικό Τζον Μέλενκαμπ, στο πρόσωπο του οποίο φαίνεται ότι βρήκε την ηρεμία και την ασφάλεια που απουσίαζε από τις ταραχώδεις σχέσεις της με συναδέλφους της όπως ο Ντένις Κουέιντ και ο Ράσελ Κρόου.

Σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε στο New York Times Magazine, μίλησε χωρίς φόβο και με πολύ πάθος για τη ζωή και την καριέρα της, ενώ ήταν αφοπλιστική, όταν ρωτήθηκε τι ακριβώς έκανε μακριά από το Χόλιγουντ επί δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια: «Είχα χάσει το ενδιαφέρον μου για την υποκριτική, με ενδιέφεραν πολύ περισσότερο άλλα πράγματα που μπορεί να σου δώσει η ζωή. Ηθελα απλά να ζήσω περισσότερο και η διάστασή μου με το Χόλιγουντ υπήρξε απολύτως αμοιβαία». Η 57χρονη σταρ φαίνεται πως βγήκε πιο δυνατή και πιο σοφή από αυτό το κοινή συναινέσει διαζύγιο με τη βιομηχανία του θεάματος.

Πόσο σε αλλάζει η δόξα

«Είναι σα να υπάρχουν τόσα πολλά ανάμεσα σε εσένα και σε ο,τιδήποτε άλλο. Η θέση σου είναι πολύ μειονεκτική αν είσαι πολύ νέα και πολύ διάσημη ταυτόχρονα, επειδή δεν μπορείς να ξέρεις ποιος σου λέει αλήθεια. Δεν παραπονιέμαι – υπάρχουν προφανώς πολλά πλεονεκτήματα στη διασημότητα – όμως η δόξα λειτουργεί εντελώς διαβρωτικά σε ένα κομμάτι του μυαλού σου, του εαυτού σου. Οι εμπειρίες μου ήταν τραγικά περιορισμένες».

Για το έμφυτο ταλέντο

«Η πραγματική ακτινοβολία είναι μάλλον έμφυτη τελικά. Είτε υπάρχει, είτε όχι. Μπορώ να την διακρίνω σε νεότερους ηθοποιούς όπως η Τζένιφερ Λόρενς, η Εμα Στόουν ή ο Ράιαν Γκόσλινγκ. Πιθανότατα δεν μπορούν ούτε εκείνοι να τη διαχειριστούν».

Για το Χόλιγουντ πριν και μετά το #MeToo

«Η αλήθεια είναι ότι δεν μου είχε τύχει να επιχειρήσει να μου επιβληθεί σεξουαλικά κάποιος άνδρας με εξουσία. Μια – δυο φορές πήγαν να γίνουν περίεργα τα πράγματα, βρήκα όμως τρόπο να φύγω από το δωμάτιο. Η σεξουαλικότητα στο Χόλιγουντ είναι τόσο σύνθετη και αυτό έχει να κάνει με διάφορους παράγοντες, σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία: με το πώς σε βλέπουν οι γυναίκες, με το πώς σε βλέπουν οι άνδρες, με το πώς σε βλέπουν οι σύζυγοι των ανδρών, με το πώς σε βλέπουν τα στελέχη των στούντιο».

Για την τρέλα με τα social media

«Ο εκδημοκρατισμός της φήμης είναι γεγονός πλέον. Ακόμα και αν είσαι γνωστός μόνο στο γραφείο σου ή στη γειτονιά σου, τα social media προσφέρουν πλέον σε οποιονδήποτε κάτι από την εμπειρία και τα προβλήματα που είχα εγώ κάποτε. Με πιάνει κατάθλιψη πάντως, όταν βλέπω πόσο ευτυχισμένοι εμφανίζονται όλοι στα social media».

Για την ερωτική απελευθέρωση μετά τα 50

«Νομίζω ότι η διαφορά της ερωτικής εμπειρίας μετά τα 50 σε σχέση με την αντίστοιχη στα 25 ή στα 35, είναι ότι στη μέση ηλικία είσαι πιο ελεύθερος να περάσεις καλά. Ισως αυτή η ελευθερία να έχει να κάνει με το ότι είσαι… πεντακοσίων ετών και δεν ασχολείσαι πια με ένα σωρό ανασφάλειες. Καμιά φορά όμως σκέφτομαι ότι οι σχέσεις είναι για τους εξωγήινους. Ποιος από εμάς τα καταφέρνει πραγματικά; Και το ότι ακόμα προσπαθούμε, μοιάζει με θαύμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News