Αναταράξεις ενόψει του προγραμματισμένου ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ρώμη προκαλεί η ανάδειξη από την κυβέρνηση των ενδεχόμενων ευθυνών τής (ιταλικών συμφερόντων) Hellenic Train για το δυστύχημα των Τεμπών. Κατά πληροφορίες, η ιταλική πλευρά έχει ήδη διαμηνύσει στην κυβέρνηση ότι όσα έχουν ακουστεί τις τελευταίες ημέρες επηρεάζουν αρνητικά το κλίμα της συνάντησης με την Τζόρτζια Μελόνι και της συνεδρίασης του ελληνοϊταλικού Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, στα μέσα Φεβρουαρίου.

Ο Πρωθυπουργός ήδη έχει στραφεί εναντίον της εταιρείας, με αναφορές στην πρόσφατη συνέντευξή του στην πλημμελή πληροφόρηση που του παρείχε τις πρώτες ημέρες μετά το δυστύχημα, ενώ έχει αφήσει ανοιχτό και το ενδεχόμενο απόδοσης ποινικών ευθυνών. Σε αυτά προστέθηκαν οι αιχμηρές δηλώσεις του Κυριάκου Πιερρακάκη, ο οποίος ανέφερε ότι αν προκύψουν στοιχεία επιβαρρυντικά για την ιταλική εταιρεία σε σχέση με το δυστύχημα των Τεμπών, η κυβέρνηση θα καταγγείλει τη σύμβαση.

Πέραν των όσων εξελίχθηκαν τις τελευταίες ημέρες υπό την πίεση των πολυπληθών συγκεντρώσεων, εδώ και μήνες έχει εκδηλωθεί ένταση μεταξύ της Hellenic Train και της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο λόγος είναι οι καθυστερήσεις (σύμφωνα με πληροφορίες και εκτιμήσεις, όχι τυχαίες) στην καταβολή της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης, τη στιγμή που η εταιρεία διεκδικεί την αύξησή της από τα 65 στα 90 εκατ. ευρώ και ενώ έχει εξασφαλίσει την έγκριση ποσών 62 εκατ. ευρώ εν είδει συνδρομής του ελληνικού Δημοσίου για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές» της Hellenic Train. Οι ζημιές της για τη χρήση του 2023 έφτασαν τα 65 εκατ. ευρώ.

Παρά ταύτα, η ανάγνωση ότι η συγκεκριμένη παράμετρος είναι αρκετή για να επηρεάσει αρνητικά και με καθοριστικό τρόπο τη σχέση Μητσοτάκη – Μελόνι είναι μάλλον βιαστική και επιφανειακή. Οι δύο Πρωθυπουργοί έχουν στην παρούσα συγκυρία περισσότερα πεδία κοινού ενδιαφέροντος και, κατά μία εκδοχή, ακόμη και μια ενδεχόμενη αποχώρηση της ζημιογόνου Hellenic Train θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι μια βολική εξέλιξη για την ιταλική κυβέρνηση. Πολύ κρισιμότερα ζητήματα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Τζόρτζια Μελόνι είναι όμως, προφανώς, το Μεταναστευτικό, οι συμμαχίες και οι συσχετισμοί στην ΕΕ και οι γεωπολιτικές αναδιατάξεις.

Σε μια περίοδο κατά την οποία οι ισορροπίες δυνάμεων στην Ενωση μεταβάλλονται ή και ανατρέπονται, η ιταλίδα πρωθυπουργός εμφανίζεται ως ένας πόλος ισχύος, αλλά και ως μια προνομιακή συνομιλήτρια του Ντόναλντ Τραμπ και του Ελον Μασκ. Υπό αυτήν την έννοια, η ύπαρξη του διαύλου επικοινωνίας και η δυνατότητα συνεννόησης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.

Η Μελόνι αντιμετωπίζει αυτή την περίοδο πίεση στο ζήτημα της μετανάστευσης, καθώς οι δικαστικές αρχές μπλόκαραν πρόσφατα τα σχέδιά της για μεταφορά μεταναστών σε κλειστά κέντρα στην Αλβανία. Σε συνέχεια αυτών των αποφάσεων, τους τελευταίους μήνες ξέσπασε μια κρίση θεσμικού χαρακτήρα ανάμεσα στην ιταλική κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη. Ομως μια νέα παράμετρος, με πιθανές συνολικές ανατροπές στην Ευρώπη, είναι πλέον η αυστηροποίηση της γερμανικής μεταναστευτικής νομοθεσίας. Εκτιμάται ότι αυτή η εξέλιξη θα διαμορφώσει νέες συμμαχίες στο εσωτερικό της ΕΕ και, υπό αυτές τις συνθήκες, μια συνεργασία ή τουλάχιστον σύμπνοια Αθήνας – Ρώμης  θεωρείται αναγκαία και εφικτή.

Δεν θα πρέπει να αγνοηθεί επίσης ο ρόλος της Ιταλίας στη ΝΑ Μεσόγειο, η επιρροή της στα ζητήματα των θαλασσίων ζωνών, αλλά και το γενικότερο ενδιαφέρον της για τη Μέση Ανατολή.

Οι εύθραυστες ισορροπίες σε αυτό το πεδίο αφορούν και τη σχέση της Ιταλίας με την Τουρκία, η οποία έχει πολλές εκφάνσεις στα πεδία της οικονομίας και της βιομηχανικής συνεργασίας. Λίγες εβδομάδες, άλλωστε, μετά το ελληνοϊταλικό ΑΣΣ, θα ακολουθήσει ιταλοτουρκική διακυβερνητική διάσκεψη. Σημαντική παράμετρος, υπό αυτό το πρίσμα, είναι και η αντίθεση της Ιταλίας στο τουρκολιβυκό μνημόνιο, λόγω των ιταλικών συμφερόντων στον ενεργειακό τομέα και στις υποδομές της Λιβύης. Οπως επίσης και το γεγονός ότι στην κοινοπραξία των πυραυλικών συστημάτων Meteor, για τα οποία ενδιαφέρεται η Τουρκία, συμμετέχει και η ιταλική Alenia Marconi Systems.

Υπό αυτές τις συνθήκες, εν μέσω της γενικευμένης κρίσης στη Μέση Ανατολή και της αναβάθμισης του ρόλου της Τουρκίας στη Συρία, στο τρίγωνο Αθήνα-Ρώμη-Αγκυρα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν νέες, άλλου τύπου δυναμικές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News