Έχω πολύ καιρό να γράψω! Είναι η πραγματικότητά μας, που αν και βρίθει προκλήσεων βασανιστικά οριοθετεί αδιέξοδα, με τη σκέψη να αποστεώνεται σε αγωνιώδες ασφυκτικό κοντανάσαιμα. Κάποιες υπάρξεις αποσώνονται σε καταραμένα βουβή παραίτηση. Κάθε τι συλλογικό αιμορραγεί ακατάσχετα.  Διάβρωση και απομόνωση παραποιούνται σε λύτρωση.                                                                                          

Τις προάλλες αντίκρισα τα νέα έργα δύο φίλων ζωγράφων. Του Κωνσταντίνου Νταούλα και του Άρη Μερτίλη. Αποφάσισαν να εκθέσουν από κοινού στο «Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή» (Κασσαβέτη 18, Κηφισιά) έργα τους εμπνευσμένα από τοπία της Αργολίδος. Η δουλειά τους ρούφηξε τη ματιά διυλίζοντας το παράταιρο, το λανθάνον, το παραπειστικό. Ένιωσα με μιας την προσπάθεια, την αγωνία του δημιουργού να αναμετρηθεί με τις αγκυλώσεις, με τα απόρθητα τείχη του «είναι». Ανάμεσα στα χρώματα, τις αποχρώσεις διέκρινα την επιμονή για το αδιόρατο, το ουσιαστικό. Ο αγώνας για κατάκτηση του ανέγγιχτου, του αγνού.

Δεν είμαι κριτικός τέχνης. Στα έργα όμως αυτών των δυο καλλιτεχνών βρήκα την κομμένη ανάσα της γραφής μου. Η βδελυρή καθημερινότητα της πιο ανούσιας προσήλωσης στο μηδαμινό, ματαιώθηκε από την αναζωογονητική επίδραση της τέχνης. Εκείνης που υπηρετεί το συλλογικό χαρίζοντας ελπίδα και όραμα, όχι τόσο μέσω της αποτύπωσης, όσο από τη δύναμη της προσπάθειας να υπερκερασθεί το εγγενές. Δόξα στη μετουσίωση… Από τα τοπία της Αργολίδος ατένισα έναν ολόκληρο κόσμο αλήθειας, αποκαθαρμένο από την τοξικότητα του μικροαστισμού και της συνήθειας. Ανέπνευσα και πάλι καθαρά κι ελεύθερα.

Η έκθεση «Τοπία Αργολίδος» των Κων/νου Νταούλα και Άρη Μερτίλη, στο Ίδρυμα Τεχνών Τσιχριτζή, θα διαρκέσει από 3/6/2015 εώς 16/6/2015. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη & Πέμπτη 11:00 – 19:00 και Σάββατο 11:00 – 15:00.

Εγκαίνια: 3/6/2015, ώρα 19:30. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News