Το Victoria & Albert είναι ένα μουσείο στο Λονδίνο, το οποίο δίνει μεγάλη χαρά στους ανθρώπους που το επισκέπτονται. Μάλιστα, μέσα σε αυτό υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος, που μοιάζει με παράδεισο. Στην γκαλερί William & Judith Bollinger του V & A εκτίθενται περισσότερα από 3.000 πολύτιμα κοσμήματα, από την κορόνα της Βικτώριας και ένα περιδέραιο του 8ου αιώνα π.Χ. από την Ιρλανδία, μέχρι δημιουργίες μεγάλων καλλιτεχνών, όπως ο Ρενέ Λαλίκ (1860 – 1945) και η Σουζάν Μπελπερόν, (1900-1983). Οι διώροφη γκαλερί είναι σκοτεινή και στενή, φως πέφτει μόνο πάνω στα εκθέματα, και δεν υπάρχει πιο όμορφο μέρος για να περάσει κανείς μερικές ώρες κοιτάζοντας τα θαύματα της κοσμηματοποιίας, γράφει στην Telegraph η Αναμπελ Ντέιβιντσον

Η Κλαρ Φίλιπς, επιμελήτρια της γκαλερί, είναι θρυλική στους κύκλους των κοσμηματοποιών. Ιστορικός, συγγραφέας και λέκτορας κοσμημάτων, είναι διάσημη για τις γνώσεις και το πάθος της για το αντικείμενό της, οπότε κάθε ευκαιρία να την ακούσει κανείς να μιλάει είναι πολύτιμη. Η σειρά ντοκιμαντέρ «Secrets of the Museum» («Τα Μυστικά του Μουσείου») επέστρεψε για μια δεύτερη σεζόν στο BBC2, και το δεύτερο επεισόδιο το οποίο προβλήθηκε το βράδυ της 26ης Ιουλίου -είναι διαθέσιμο στο iPlayer- δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη Φίλιπς και σε δύο πολύτιμα αντικείμενα, που απέκτησε πρόσφατα η γκαλερί κοσμημάτων (καθώς και σε ένα μικροσκοπικό αρκουδάκι της βικτωριανής εποχής και κεντήματα από την έκθεση «Epic Iran»).

«Το V&A είχε ανέκαθεν τη δέσμευση να αποκτά σύγχρονα έργα τέχνης», λέει η Φίλιπς καθώς παρουσιάζει το δαχτυλίδι «Vulcan» της Βρετανίδας –με καταγωγή από τη Γκάνα-  σχεδιάστριας κοσμημάτων Εμέφα Κόλε. «Αγοράσαμε σύγχρονα έργα το 1851 και συνεχίζουμε να το κάνουμε από τότε», συμπληρώνει, υπενθυμίζοντάς μας με εκπληκτικό ή τρόπο ότι όλα τα έργα που εκτίθενται -είτε είναι 10.000 ετών είτε 10 ημερών- ήταν κάποτε «σύγχρονα» για την εποχή τους.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Emefa (@emefacolejewellery)

Η designer Εμέφα Κόλε και το δαχτυλίδι της «Vulcan»

«Είναι ένα υπέροχο δαχτυλίδι», λέει η επιμελήτρια της γκαλερί για το τολμηρά κλιμακωτό κομμάτι από οξειδωμένο ασήμι και φύλλο χρυσού. «Δεν είναι ένα δαχτυλίδι που θα φορούσα κάθε μέρα, αλλά θα χαιρόμουν πολύ όταν το φορούσα. Πιθανότατα θα σταύρωνα τα χέρια μου και θα το έδειχνα ακουμπώντας τα δάχτυλά μου στον αγκώνα του άλλου χεριού». Και με αυτή τη φράση η Φίλιπς υποδεικνύει πώς θα πρέπει να στέκονται οι άνθρωποι που θέλουν  να αναδείξουν τα δαχτυλίδια τους, γράφει η Ντέιβιντσον.

Η εκπομπή επισκέπτεται την Κόλε στην Goldsmith’s Company, όπου η designer δείχνει στη Φίλιπς πώς σκαλίζει το δαχτυλίδι της σε κομμάτια λαμπερού μπλε κεριού, σε απόλυτη σιωπή, πριν λειάνει τις επιφάνειες με μια φλόγα και ετοιμάσει το τελικό καλούπι με μια αρχαία τεχνική  6.000 χρόνων. Η Κόλε εξηγεί πως τα ηφαίστεια την γοητεύουν και έχουν επηρεάσει το έργο της. «Αυτό το δακτυλίδι έχει σχέση με το ηφαίστειο και τη δημιουργία των κρατήρων της λάβας», λέει, «Αυτοί οι καταπληκτικοί, σπηλαιώδεις χώροι κάτω από τη γη, που δημιουργήθηκαν από το ηφαίστειο».

Και η Φίλιπς, καθώς κοιτάζει το δαχτυλίδι από το πλάι, προσθέτει: «Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτό που βλέπω, σχεδόν σαν να ανατέλλει ο ήλιος πάνω από ένα βουνό με το φύλλο χρυσού να φαίνεται στην άκρη του κρατήρα», λέει.

Στη συνέχεια, η κάμερα παρακολουθεί την Κόλε και τον 16χρονο γιο της, Ξαβιέ, καθώς φθάνουν στη γκαλερί για να δουν το δαχτυλίδι, που εκτίθεται για πρώτη φορά. «Υπάρχει πάντα μια ένταση αλλά και χαρά τη στιγμή που οι άνθρωποι έρχονται για να δουν τη δουλειά τους», επισημαίνει η Φίλιπς. Μαμά και γιος οδηγούνται στον χώρο όπου εκτίθεται το δαχτυλίδι της Κόλε μαζί με μια ομάδα περίπου δώδεκα δαχτυλιδιών, που αποκτήθηκαν από τη δεκαετία του 1950 και είναι εμπνευσμένα από τον φυσικό κόσμο. «Ουάου», ψιθυρίζει η σχεδιάστρια, «Ω Θεέ μου! Ω, είναι και με καλή παρέα!», λέει και χαμογελάει ευχάριστα, όταν ο γιος της Ξαβιέ λέει «Φαίνεται ότι ήταν γραφτό να είναι εκεί». Και η Φίλιπς ενημερώνει ότι «Θα ανήκει για πάντα στην εθνική συλλογή. Είμαστε σίγουροι ότι θα εκτίθεται για πολλά χρόνια», λέει.

Το δεύτερο απόκτημα έχει «105 μεγάλα οβάλ ρουμπίνια και ένα πλήθος από μικροσκοπικά στρογγυλά ρουμπίνια», λέει η Φίλιπς παρουσιάζοντάς την «Peony Brooch» («Καρφίτσα Παιώνια») της κοσμηματοποιού Σίντι Τσάο από την Ταϊβάν, και αφηγείται την ιστορία της καρφίτσας συνοπτικά αλλά συγκινητικά: «Τα μεγάλα ρουμπίνια προέρχονται από ένα κολιέ που ανήκει στη μητέρα του δωρητή», μας λέει η Φίλιπς γι’ αυτό το λαμπερό κομμάτι με το πλούσιο κόκκινο χρώμα, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της παλάμης της. «Δέκα χρόνια πέρασαν και η Σίντι επανασχεδίασε εξ αρχής το κόσμημα και βρήκε αυτήν την υπέροχη παιώνια. Είναι ένα εξαιρετικό κομμάτι βιρτουόζου», προσθέτει.

Η καρφίτσα αποτελείται από επτά πέταλα, καθένα από τα οποία έχει σμιλευτεί σε κερί στο χέρι πριν γίνει το καλούπι από μωβ τιτάνιο, το οποίο είναι ορατό μόνο από την πίσω πλευρά. «Η Σίντι φαντάστηκε την καρφίτσα σαν δώρο από μια μητέρα στην αγαπημένη της κόρη», λέει η Φίλιπς.

Η κάμερα ακολουθεί την καρφίτσα καθώς τοποθετείται σε μια μινιμαλιστική βάση. Ο φωτισμός είναι άριστος. «Ελπίζουμε ότι η βάση θα “εξαφανιστεί” και η παιώνια θα αιωρείται στο φως. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη γιατί αυτό σηματοδοτεί το τέλος μιας μακράς διαδικασίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνο η αρχή», λέει η Φίλιπς και κάνει μερικά βήματα προς τα πίσω για να παρατηρήσει καλύτερα το νεοφερμένο πολύτιμο κόσμημα: «Φαίνεται σαν να ήταν πάντα εκεί», προσθέτει με θαυμασμό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News